Эстер 5 - Мукъаддес Китап

Эстернинъ джесюрлиги

¹ Учюнджи куню Эстер, къыраличе урбаларыны кийип, падиша эвининъ ички азбарына кирди ве падишанынъ эви огюнде турды. Падиша о вакъыт озь эвинде, падишалыкъ тахты устюнде, тамам эвнинъ къапусы огюнде отурмакъта эди. Падиша азбарда тургъан Эстер къыраличени корьди, ве о, падишанынъ козюнде мерамет тапты.

² Падиша онъа тараф къолундаки алтын таягъыны узатты. Эстер якъынлашты ве таякънынъ уджуна тийди.

³ – Не олды, Эстер къыраличе? Юрегинъ не истей? Падишалыкънынъ ярысыны сорасанъ биле, санъа бериледжектир! – деди онъа падиша.

⁴ – Падишанынъ истеги олса, бугунь падиша Хаманнен берабер мен онъа азырлагъан зияфетке кельсин, – деп джевап берди Эстер.

⁵ – Тез, Эстернинъ айткъаныны япмакъ ичюн, Хаманны чагъырынъыз, – деди падиша. Бойлеликнен, падиша ве Хаман Эстернинъ азырлагъан зияфетине кельдилер.

⁶ Шарап ичкен вакъытта падиша Эстерге: – Юрегинъ не истей? Оны беджереджегим! Истеклеринъ насыл? Падишалыкънынъ ярысыны сорасанъ биле, санъа бериледжектир! – деди.

⁷ Эстер бойле джевап берди: – Мен буны истейим:

⁸ эгер падишанынъ козюнде мерамет тапкъан олсам, эгер падиша меним истегимни беджермеге истесе, падиша ве Хаман ярын да мен оларгъа азырлагъан зияфетке кельсинлер. Ярын мен падишанынъ суалине джевап берерим.

Хаманнынъ фитнелери

⁹ О куню Хаман зияфеттен шенъ ве кейфли алда чыкъты. Лякин о вакъыт о, сарайнынъ къапусында Мордекъайны корьди. Мордекъай онынъ огюнде еринден турмайып къыбырдамады. Хаманнынъ Мордекъайгъа къаршы ачувы толып-ташты.

¹⁰ Лякин Хаман озюни тутты. Эвине къайткъан сонъ исе, озь достларыны ве апайы Зерешни чагъырды.

¹¹ Хаман оларгъа озь буюк байлыгъы, чокъ сайылы огъуллары, падиша оны пек юксельткени ве башкъа башлыкъларындан ве хызметчилеринден устюн туткъаны акъкъында икяе этти.

¹² – Эстер къыраличе де озю азырлагъан зияфетке падишанен берабер менден гъайры кимсени чагъырмады, – деди Хаман. – Ярын да кене мени падишанен берабер давет этти.

¹³ Лякин ехудалы Мордекъайны сарай къапусы огюнде корьгенимде, ич бир шей мени къувандырмай.

¹⁴ Апайы Зереш ве эписи достлары онъа бойле дедилер: – Йигирми беш метр юксек бир дирек азырласынлар. Саба падишагъа айт, Мордекъайны анда ассынлар. Сонъ къуванчнен падишанен берабер зияфетке бар. Хаман бу сёзлерни бегенди ве дирекни азырламагъа буюрды.