Ешая 53 - Мукъаддес Китап

¹ Бизим хаберимизге ким инанды? РАББИнинъ къудрети кимге ачылды?

² О, РАББИнинъ огюнде бир фидан киби, къуру топракътан бир филис киби чыкъты. О, не дюльбер, не де улу эди. Бизлер Оны корьдик, ве корюниши бизни меракъландырмай эди.

³ Адамлар Оны ашалады, Ондан башыны чевирди. Азап чеккен, чокъ хасталыкъ корьген акъай эди. Бизлер Ондан бетимизни чевире эдик, адамлар Оны ашалады, ве биз Оны адам ерине саймай эдик.

⁴ О хасталыкъларымызны Озюне алды, дертлеримизни Озь омузларына къойды. Бизлер исе, Оны Алла урды ве джезалады, деп тюшюндик.

⁵ Амма О гуналарымыз ичюн яраланды, къабаатларымыз ичюн урулып къырылды. Бизде тынчлыкъ-аманлыкъ олсун деп, джеза Онынъ устюне тюшти, Онынъ яраларынен бизлер яхшы олдыкъ.

⁶ Эпимиз, къойлар киби, долаштыкъ, эпимиз озь ёлумызнен кеттик, ве РАББИ бизим эписи гуналарымызны Онъа юкледи.

⁷ Оны эзиетледи, къыйнадылар, О исе агъзыны ачмады. Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер, къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби, О да агъзыны ачмады.

⁸ Оны туттылар, судгъа кетирдилер; Онынъ несилини ким анъаджакъ? Ер юзюндеки омрю узюльди, халкъымнынъ гуналары ичюн джезаланды.

⁹ Оны яман адамларнен мезаргъа къоймагъа ниетлендилер, лякин зенгиннинъ янында джыйылгъан эди. О ич бир яман шейни япмады, агъзындан ялан чыкъмады.

¹⁰ Оны йыкъмагъа РАББИ истеди, Оны чекишмеге ёллады. Джаныны къабаат ичюн къурбаны оларакъ берсе, эвлятлары узакъ йыллар яшайджакълар, Озю исе РАББИнинъ истегини беджереджек.

¹¹ Азап чеккен сонъ, О бакъып къуванаджакъ. Инсафлы олып, РАББИнинъ къулу озь анълавынен чокъ адамларны акълайджакъ, къабаатларыны Озюне юклейджек.

¹² Шунынъ ичюн буюклернинъ арасында Онъа бир пай береджегим, кучьлю адамларнен гъаниметни болюшеджек. О, джаныны олюмге берди, джинаетчилернен бир сайылды, устюне чокъ адамларнынъ гуналарыны алды, джинаетчилер ичюн ялварды.