Ешая 49 - Мукъаддес Китап

Раббининъ къулу

¹ – Адалар, Мени динъленъиз, узакътаки халкълар, къулакъ асынъыз! Догъгъанымдан мени РАББИ чагъырды, адымны ана къурсагъындан бильди.

² Агъзымны кескин къылыч киби япты, мени Озь къолунен къорчалады, мени кескин бир окъкъа чевирди, Озь окълугъына сакълады.

³ Манъа: «Исраиль, сен – Меним къулумсынъ, шуретимни сенде косьтереджегим», – деди.

⁴ Амма мен: «Бошуна хызмет эттим, – дедим. – Кучюмни ич бир шейге, бошуна масраф эттим. Амма РАББИ манъа мытлакъа адалет косьтереджек, Аллам мытлакъа мукяфатлайджакъ».

⁵ Якъупны Озюне къайтармагъа, Исраильни Озюне топламагъа, догъгъанымдан берли РАББИ мени Озь къулу япты. РАББИнинъ козюнде шурет къазандым, Аллам – меним кучюмдир. Шимди О, дей:

⁶ – Сен – Меним къулумсынъ, Якъупнынъ къабилелерини гъайрыдан тиклейджексинъ, Исраильнинъ къалгъанларыны къайтараджакъсынъ. Бундан гъайры, миллетлер ичюн бир ярыкъ оладжакъсынъ, сенинъ ярдымынънен дюньянынъ кенарларында яшагъанларны къуртараджагъым.

⁷ Исраильни сатын алгъан РАББИ, Азиз Алла, масхара олгъангъа, халкъларнынъ кореджек козю олмагъангъа, падишаларнынъ къулуна бойле дей: – Ишанчлы РАББИ, сени сайлагъан Исраильнинъ Азизи ичюн, падишалар сени корип, аякъкъа тураджакълар, сенинъ огюнъде башлыкълар ерге тюшеджеклер.

Исраильнинъ гъайрыдан тикленмеси

⁸ РАББИ бойле дей: – Келишикли вакъытта сени эшиттим, о куню санъа ярдым бердим, сени къуртардым. Сени къорчалайджагъым, халкълар ичюн сени васиет этеджегим, ер юзюни гъайрыдан тиклейджегим, йыкъылгъан ерлерни сабыларына къайтараджагъым,

⁹ зинданда яткъанларгъа: «Чыкъынъыз», къаранлыкъта отургъанларгъа: «Корюнинъиз», – дейджегим. Ёллар бою айванларыны бакъаджакълар, эр тёпелеринде отлакълары оладжакъ.

¹⁰ Ачлыкъ чекмейджеклер, сувсамайджакълар, оларны сыджакънен кунь къырмайджакъ. Оларны Аджыгъан оларгъа ёл косьтереджек, сув чокъракъларына алып келеджек.

¹¹ Бутюн дагъларны ёлгъа чевиреджегим, ёлларым котериледжек.

¹² Мына, базылары узакътан келеджек, башкъалары шималь тарафындан ве денъизден, даа башкъалары Синим тарафтан келеджеклер.

¹³ Эй, коклер, къуванынъыз, ер юзю, шенълен, дагълар, къуванчнен къычырынъыз! РАББИ Озь халкъынынъ юрегини алды, Озь азап чеккенлерини аджыды.

¹⁴ Сион исе: «РАББИ мени ташлап кетти, Раббим мени унутты», – дей эди.

¹⁵ Къадын къундакъ баласыны унутырмы? Догъгъан огълуны аджымазмы? Унутса биле, сени Мен унутмайджагъым.

¹⁶ Мына, сенинъ адынъны къолларымда яздым, диварларынъ даима козюм огюнде.

¹⁷ Огъулларынъ арткъа ашыкъалар, сени йыкъкъанлар ве бошаткъанлар исе кетеджеклер.

¹⁸ Козюнъни котерип, чевренъе бакъ: эписи топлашып, санъа келелер. – Озюмнен ант этем, – дей РАББИ. – Олар эписи санъа бир ильван киби оладжакъ, оларны, бир келин киби, киеджексинъ.

¹⁹ Сенинъ йыкъыкъ ве бакъымсыз ерлеринъде ве бозулгъан топрагъынъда тар оладжакъ, о къадар чокъ адамлар анда яшайджакълар да. Сени харап эткенлер сенден узакълашаджакъ.

²⁰ Балаларынъны джойдынъ, амма башкъа эвлятларынъ оладжакъ, олар сенинъ къулакъларынъа: «Ерим тар, яшамакъ ичюн бир ер бер бизге», – дейджеклер.

²¹ О заман юрегинъде: «Буларны манъа ким тапты? – айтаджакъсынъ. – Мен баласыз ве къысыр эдим, сюргюнликке къувулдым, узакъкъа кеттим. Оларны ким осьтюрди? Яп-янъгъыз эдим, булар къайдан чыкъты?»

Исраильнинъ къайтувы ве зорбаларнынъ суд этильмеси

²² РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен къолумны миллетлерге котереджегим, халкъларгъа байрагъымны юксельтеджегим. Олар огъулларынъны къолларында кетиреджек, къызларынъны омузларында ташыйджакълар.

²³ Падишалар сизни беслейджек, апайлары сизге даялыкъ этеджек. Бетлеринен ерге тюшип, аякъларынънынъ тозуны ялайджакълар. О заман Мен РАББИ олгъанымны биледжексинъ, Манъа ишангъанлар утанмайджакъ.

²⁴ Кучьлюнинъ гъанимети къолундан тартып алынырмы? Енъгеннинъ эсирлери къуртулып олурмы?

²⁵ РАББИ бойле дей: – Кучьлюнинъ элинден эсирлер алынаджакъ, зорбанынъ гъанимети олгъанлар да къуртарыладжакъ. Душманларынъа къаршы Мен чыкъаджагъым, Мен огъулларынъны къуртараджагъым.

²⁶ Сени чекиштиргенлерге озь этлерини ашатаджагъым, тазе шараптан киби, озь къанларындан сархош оладжакълар. О заман эр бир джан биледжек ки, Мен – РАББИ, сенинъ Къуртарыджынъ, сени сатын алгъан Батыр, Якъупнынъ Алласыдырым.