Ешая 30 - Мукъаддес Китап

Инат халкъкъа беля

¹ – Инат огъулларнынъ башларына беля! – дей РАББИ. – Олар Менден сорамайып, ниетлерини беджерелер, Менден рухланмайып, башкъаларнен бирлешелер, гунагъа гуна къошалар.

² Менден сорамайып, Мысыргъа кетелер, фыравундан ярдым сорайлар, Мысырнынъ къолу астында сакъланмагъа истейлер.

³ Амма фыравуннынъ кучю сизлерге тек айып кетиреджек, Мысырнынъ сакъланув ери де масхаралыгъынъыз оладжакъ.

⁴ Ерусалимнинъ башлыкълары энди Цоанда, эльчилери Ханес шеэрине барып еттилер.

⁵ Олар эписи утанаджакълар; бу халкъ оларгъа ярдым этип олмаз. Халкътан не ярдым, не файда оладжакъ, тек утанч ве масхаралыкъ.

⁶ Негев ерининъ айванлары акъкъында пейгъамберлик. Эльчилер кетип, арсланлар, йыланлар ве аждерхалар яшагъан топракътан, зулум чеккен ве сыкъынты корьген ерлерден кечелер, эшеклерининъ аркъаларына байлыкъларыны, девелерининъ орькечлерине хазинелерини юклеп, озьлерине ич бир файда кетирмейджек халкъкъа алып кетелер.

⁷ Мысырлылар ич бир ярдым этмез, шунынъ ичюн Мен оларгъа: «Чокъ лаф эте, бир шей этмей», – айттым.

⁸ Энди барып, бу сёзлерни левагъа сыз, бурулгъан кягъыткъа язып къой, олар келеджек заманларгъа, омюрбилля къалсын!

⁹ Бу халкъ инаттыр, яланджы балалардыр, РАББИнинъ Къанунына бойсунмагъа истемейлер.

¹⁰ Не оладжагъыны эвельден бильгенлерге: «Не оладжагъыны эвельден бильмеге вазгечинъиз», – дейлер, пейгъамберлерге: «Бизге догърусыны айтманъыз, юрегимизге хош кельген шейни айтынъыз!

¹¹ Ёлдан чекилинъиз, туткъан ёлунъыздан урулынъыз, Исраильнинъ Азизини козюмизнинъ огюнден джоюнъыз», – дейлер.

¹² Шунынъ ичюн Исраильнинъ Азизи бойле дей: – Сёзюмни ред эткенинъиз ичюн, ялан ве алдавгъа таянып, ишангъанынъыз ичюн,

¹³ бу гуна сизлер ичюн диварда пейда олгъан чатлакъ киби, авдарыладжакъ олгъан юксек дивар киби оладжакъ: бир кунь апансыздан, бир аньде о, йыкъыладжакъ.

¹⁴ Чёльмекчи бардакъны аджымаздан къыргъаны киби, о, бутюнлей парчаланаджакъ. Оджакътан атеш алмакъ я да хавуздан сув чыкъармакъ ичюн ярагъан бир парча биле къалмайджакъ.

¹⁵ РАББИ-ТААЛЯ, Исраильнинъ Азизи бойле деди: – Эгер сиз къайтсанъыз ве тынч олсанъыз, джанларынъызны къуртарырсынъыз; раат олып, Раббиге ишансанъыз, кучьлю олурсынъыз. Амма сизлер истемединъиз:

¹⁶ – Ёкъ, ат устюнде къачаджакъмыз, – дединъиз. Онынъ ичюн къачаджакъсынъыз. – Тез атлар устюне минип къачаджакъмыз, – дединъиз. Онынъ ичюн сизлерни къувалагъанлар да тез оладжакъ.

¹⁷ Бир адам сизни къоркъутса, бинъ адам къачаджакъ, беш адам къоркъутса, эпинъиз къачаджакъсынъыз. Сагъ къалгъанларынъыз исе дагъ устюндеки байракъ сапы киби, байыр устюндеки байракъ киби оладжакъсынъыз.

¹⁸ Онынъ ичюн РАББИ сизлерге мерамет эйлемеге истеп, беклей, турып, сизлерни аджыйджакъ. РАББИ – адалетли суд эткен Алладыр, Онъа ишангъан эр кес бахтлыдыр.

Алла Озь халкъыны багъышлай

¹⁹ Эй, Сионда ве Ерусалимде яшагъан халкъ! Сен чокъ агъламайджакъсынъ: ярдымгъа чагъырувларынъызны эшитип, РАББИ санъа мытлакъа мерамет эйлейджек. Сизни эшиткенде, джевап береджек.

²⁰ Сыкъынты вакътында Рабби сизге отьмек береджек, ве белягъа огърагъанынъызда, сизни ичиреджек. Оджанъыз башкъа сакъланмайджакъ, Оны козьлеринъизнен кореджексинъиз.

²¹ О заман сизлер онъгъа я да солгъа урулгъанынъызда, артынъыздан, къулакъларынъызгъа: «Мына ёлдыр, бу ёлдан кетинъиз», – дегенлерини эшитеджексинъиз.

²² Сонъ кумюшнен къаплангъан путларынъызны, алтыннен къаплангъан путларынъызны арам деп саяджакъсынъыз, пис шей киби, котерип атаджакъсынъыз, «Кет мындан», – айтаджакъсынъыз.

²³ Тарланъызда сачкъан урлукъларгъа Рабби ягъмур ягъдыраджакъ; топракъ береджек махсуллар бол ве берекетли оладжакъ. О куню айванларынъ кениш отлакъларда отлап юреджеклер.

²⁴ Тарланы ишлеген огюзлеринъиз ве эшеклеринъиз энъ яхшы, курекнен ве сенекнен темизленген, тузлу ем ашайджакълар.

²⁵ Къуллелер тюшкен куню, буюк енъилюв куню, эр юксек дагъда ве эр байырда чокъракълар ве сув акъымлары акъаджакъ.

²⁶ Ай, кунеш киби, ярыкъ береджек, кунеш исе еди къат кучьлю, еди куннинъ ярыгъы киби, нур сачаджакъ. О куню РАББИ халкъынынъ яраларыны сараджакъ, агъыр яраланувларыны тедавийлейджек.

Исраиль душманларынынъ джезасы акъкъында

²⁷ Бакъынъыз, РАББИнинъ Ады узакътан келе, гъазабы къайнай, атешине чыдамагъа чареси ёкъ, агъзы ачув толу, тили – якъыджы атеш кибидир.

²⁸ Нефеси – адамнынъ богъазына къадар котерильген сув ташкъыны киби, электен унны кечирген киби, О, халкъларны сынап джезалайджакъ; халкъларнынъ агъызларына ёлны адаштырыджы агъызлыкъны такъаджакъ.

²⁹ Азиз байрам геджесинде дайын, йырлайджакъсынъыз, РАББИнинъ дагъына, Исраильнинъ Къаясына къавал чалып кеткен киби, юректен къуванаджакъсынъыз.

³⁰ РАББИ шуретли сесинен гудюрдейджек, буюк ачувнен къолуны котерип, къудретини косьтереджек, йыкъыджы атешни, дешетли боранны, ягъмурны ве ташлы бурчакъны ёллайджакъ.

³¹ РАББИнинъ сесинден Ашшур къалтырайджакъ, таякънен уруладжакъ.

³² РАББИ оны джезалап, таякънен ургъанда, даре ве сантырны чаладжакъ, эр шейни ёкъ этип, онъа къаршы дженк этеджек.

³³ Къурбан атеши чокътан азырланды, падишаны терен чукъурдаки буюк атеш беклей. Атешинде одуны пек чокъ. РАББИнинъ уфюрмеси, янгъан кукюрт киби, оны туташтыраджакъ.