Ешая 1 - Мукъаддес Китап

¹ Уззия, Ётам, Ахаз ве Хизкия Ехудада падишалыкъ эткенде, Амоцнынъ огълу Ешая Ехуда ве Ерусалим акъкъында бойле руяларны корьди.

Рабби Озь халкъыны опькелей

² Эй, коклер, динъленъиз! Эй, ер юзю, къулакъ ас! РАББИ бойле дей: – Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим, олар исе Манъа къаршы чыкътылар.

³ Огюз сабысыны, эшек эфендисининъ отлугъыны таный, Исраиль исе Мени танымай, халкъым Мени анъламай!

⁴ Вай-вай-вай! Гуналы миллет, пек къабаатлы халкъ, ярамазларнынъ сою, бозукъ огъуллар РАББИден вазгечтилер, Исраильнинъ Азизини терк эттилер, Онъа аркъа чевирдилер.

⁵ Эй, РАББИни эп танымагъанлар! Сизлерни даа къайсы еринъизге урмакъ керек? Башларынъыз бутюн яра! Юреклеринъиз – хаста!

⁶ Баштан-аякъ сагъ еринъиз къалмады: сиярынты, яра излери, къанагъан яралар – темизленмеген, сарылмагъан, ягънен йымшатылмагъан!

⁷ Топрагъынъыз бошап къалды, шеэрлеринъиз атешке берильди. Ябанджылар тарлаларынъызны козьлеринъиз огюнде ашап битирелер. Орталыкъ бошап къалды, санки ябанджылар сизлерни басты!

⁸ Сион къызы – юзюм багъындаки, бостандаки чалаш киби, алкъагъа алынгъан шеэр киби къалды.

⁹ Ордуларнынъ РАББИси базыларымызны сагъ къалдырмагъан олса, биз де Содом киби олып, Гоморагъа ошар эдик.

¹⁰ Эй, «Содом башлыкълары»! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! Эй, «Гомора халкъы»! Алламызнынъ Къанунына къулакъ асынъыз!

¹¹ – Къурбанларынъызнынъ чокълугъы Манъа керекмей! – дей РАББИ. – Бутюнлей якъылгъан къочкъар къурбанларына, бесленген айванларнынъ ягъларына быкътым; бузав, къозу, текелернинъ къаныны истемейим!

¹² Юзюмнинъ огюне кельгенинъизде, азбарларымны таптап юргенинъизни ким сизден истеди?

¹³ Манъа файдасыз бахшыш кетирменъиз! Якъылгъан отларынъызнынъ къокъусы Мен ичюн пис; янъы ай ве раатлыкъ куньлерине, байрам топлашувларына даянып оламайым! Ичлеринъиз яманлыкъкъа толу олып, топлашасынъыз.

¹⁴ Янъы ай куньлеринъиз ве байрамларынъызны кореджек козюм ёкъ; олар Манъа юк олды, оларны ташымакътан болдурдым!

¹⁵ Къолларынъызны Манъа узаткъанларынъызда, сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым. Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда, эшитмейджегим. Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.

¹⁶ Ювунынъыз, темизленинъиз, яман ишлеринъизни козьлеримден узакълаштырынъыз, яманлыкъ этмектен вазгечинъиз.

¹⁷ Эйилик япмагъа огренинъиз, адалет къыдырынъыз, залымны джезаланъыз, етимни къорчаланъыз, тул апайнынъ тарафыны тутунъыз.

¹⁸ – Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ. Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле, къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз, ачыкъ къызыл олса биле, юнь киби бем-беяз этерим.

¹⁹ Эгер Мени динълемеге истесенъиз, топракънынъ энъ яхшы берекетлери сизинъ оладжакъ.

²⁰ Эгер динълемейип, Менден вазгечсенъиз, сизлерни къылыч ашап битиреджек. Буны айткъан – РАББИдир.

Гуна шеэри

²¹ Адалетке толу ишанчлы баш шеэр насыл олды да, ороспу шеэрине чевирильди? Эвель ичинде акъикъат яшай эди, шимди исе – ольдюргенлер.

²² Кумюшинъ шлаккъа чевирильди, ичкилеринъ сув къошулып бозулды.

²³ Башлыкъларынъ къанунны бозалар хырсызларнен достлашалар. Оларнынъ эписи бахшышларны севе ве къапарларны къыдыра. Етимни къорчаламайлар, тул къадыннынъ давасы оларгъа барып етмей.

²⁴ Онынъ ичюн Рабби, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Кучьлюси бойле дей: – Вай-вай-вай… Манъа къаршы чыкъкъанларны енъеджегим, душманларымны джезалайджагъым!

²⁵ Къолумны санъа къаршы узатып, кумюшни ириткен киби, сени иритирим, къошмалардан сени арындырырым.

²⁶ Эвельки киби, санъа къадыларны тайинлерим, башында олгъаны дайын, меслеатчыларны къояджагъым. О заман сенинъ акъкъынъда: «Акъикъат шеэри, ишанчлы баш шеэр», – дейджеклер.

²⁷ РАББИ Сионны адалетнен, тёвбе эткен огъулларыны акъикъатнен къуртараджакъ.

²⁸ Ёлдан урулгъанлар ве гунакярлар гъайып оладжакълар. РАББИден вазгечкенлер ёкъ оладжакълар.

²⁹ – Сиз истеген эмен тереклеринъизден утанаджакъсынъыз, сиз сайлагъан багъчаларынъыз ичюн бетлеринъиз къызараджакъ.

³⁰ Япракълары тюшкен эмен киби оладжакъсынъыз, сувсуз къалгъан багъчагъа ошайджакъсынъыз.

³¹ Кучьлю адам – памукъ киби, ишлери де къыгъылчым киби оладжакъ. Экиси берабер янаджакъ, кимсе сёндюрип оламайджакъ.