Ехезкель 9 - Мукъаддес Китап

Путперестлернинъ ёкъ этилюви

¹ Сонъра Онынъ юксек сеснен манъа айткъаныны эшиттим: – Эй, шеэрни джезалайджакъ адамлар! Озь ёкъ этиджи силяларынъызнен мында келинъиз!

² О вакъыт шималий Юкъары Къапу тарафындан келеяткъан алты кишини корьдим. Эр бирисининъ къолунда ёкъ этиджи силясы бар эди. Оларнен берабер даа бир кимсе келе эди, онынъ устюнде кетен урбасы, белинде де кятипнинъ алетлери бар эди. Олар келип, бакъыр къурбан ерининъ янында турдылар.

³ Керувнынъ устюнде булунгъан Исраиль Алласынынъ Шурети ондан энди ве Эвнинъ босагъасына кельди. РАББИ кетен урба кийген ве белинде кятип алетлери олгъан кишини чагъырып,

⁴ онъа шойле деди: – Бутюн Ерусалим шеэрини кечип, оларнынъ арасында япылгъан пис шейлер акъкъында къайгъырып къасевет эткен адамларнынъ манълайына тамгъа къой.

⁵ Башкъаларына исе: – Онынъ артындан шеэрни кечип кетинъиз де, къалгъанларны аджымайып, мерамет этмейип ольдюринъиз, – дегенини эшиттим.

⁶ – Эписини ёкъ этинъиз: къартларны да, къызларны ве огъланларны, апайларны ве балаларны ёкъ этинъиз. Амма манълайында бельгиси олгъанларны тийменъиз. Меним Азиз Еримден башланъыз, – деди. Олар Эвнинъ янында олгъан акъсакъаллардан башладылар.

⁷ РАББИ оларгъа: – Эвни арамланъыз, азбарларыны олюлерге толдурынъыз. Айды, кетинъиз! – деди. Олар чыкъып кеттилер ве шеэрдеки адамларны ольдюрип башладылар.

⁸ Олар ольдюрип башлагъанда, мен бир озюм къалдым ве бетимнен ерге йыкъылып: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Гъазабынъны Ерусалимге тёкип, Исраиль халкъынынъ эписини ёкъ этеджексинъми?! – деп къычырдым.

⁹ О, манъа джевапланды ве: – Исраиль ве Ехуда халкъынынъ гуналары пек чокъ, къабааты пек буюк. Мемлекет къангъа толды, шеэр акъсызлыкъкъа толудыр. Олар: «РАББИ мемлекетни ташлап кетти. РАББИ ич бир шейни корьмей», – дейлер.

¹⁰ Шунынъ ичюн Мен оларны аджымам, мерамет косьтермем. Япкъанларыны озьлерининъ башына тюшюреджегим, – деди.

¹¹ Бундан сонъ устюнде кетен урбасы ве белинде кятип чёльмеги олгъан киши джевапланып: – Сен манъа буюргъанынъны яптым, – деди.