Ехезкель 5 - Мукъаддес Китап

¹ Энди исе, инсан огълу, кескин бир къылыч ал да, бербернинъ устрасы киби къулланып, башынъны ве сакъалынъны тыраш эт. Сонъра теразе алып, сачларынъны къысымларгъа боль.

² Алкъагъа алынув вакъты биткенде, сачларнынъ учьте бир къысмыны шеэрнинъ ортасында якъ. Даа учьте бир къысмыны алып, оны шеэрнинъ чевре-четинде къылычнен парча-парча кес. Къалгъан учьте бир къысмыны ельге савур. Мен ачыкъ къылычымнен оларны къувалайджагъым.

³ Янъгъыз бир къач сач алып, оны урбанънынъ этеги ичине къой.

⁴ Булардан да бир къач данесини кене атешке атып якъ. Андан чыкъаджакъ атеш бутюн Исраиль халкъына даркъайджакъ.

⁵ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Бу – Ерусалим. Мен оны халкъларнынъ арасында ерлештирдим. Чевре-четини мемлекетлернен сардым.

⁶ Амма о, Меним къарарларыма ве низамнамелериме къаршы чыкъты, халкълардан ве чевре-четиндеки мемлекетлерден бетер олды. О, Меним къанунларымны ред этти, низамнамелеримни беджермеди.

⁷ Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Чевре-четинъизде яшагъан халкълардан даа да бетер олгъанынъыз, низамнамелеримни беджермегенинъиз ве къанунларымны тутмагъанынъыз, къомшу халкъларнынъ къанунларыны биле тутмагъанынъыз ичюн,

⁸ РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: «Энди Мен Озюм сизлерге къаршы чыкъаджагъым. Къомшу халкъларнынъ козю огюнде Мен сизлерни джезалайджагъым.

⁹ Сизинъ пис ишлеринъиз ичюн, эвель япмагъан ве келеджекте япмайджакъ шейлерни сизге япаджагъым.

¹⁰ Сизинъ аранъызда бабаларынъыз балаларыны, балалары исе бабаларыны ашайджакълар. Мен сизлерни джезалайджагъым, сагъ къалгъанны исе ельге савураджагъым».

¹¹ – Мен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Меним Азиз Еримни писликлеринъизнен ве арамлыкъларынъызнен арамлагъанынъыз ичюн, Мен Озюм сизни ашалайджагъым, сизни аджымайджагъым, мерамет этмейджегим.

¹² Халкъынънынъ учьте бир къысмы хасталыкътан ве ачлыкътан ёкъ оладжакъ, учьте бир къысмы шеэрнинъ чевре-четинде къылычтан оледжек, учьте бир къысмыны исе Мен ельге савураджагъым ве ачыкъ къылычнен артындан къувалайджагъым.

¹³ Бундан сонъ гъазабым сёнеджек, ачувым ятышаджакъ, ве о заман Мен къанаатленеджегим. Оларнынъ башларына гъазабымны тюшюргенимден сонъра, олар биледжеклер ки, Мен – РАББИм, мераметнен оларнен лаф эттим.

¹⁴ Мен сени харап этеджегим. Чевренъизде яшагъан халкъларнынъ ве эр бир ёлджунынъ огюнде сени масхара япаджагъым.

¹⁵ Гъазапнен ве ачувнен Мен сени джезалагъанымда, сени мыскъыллайджакъ ве яманлайджакълар, чевренъдеки халкъларгъа сен дерс ве къоркъунчлы шей оладжакъсынъ. Мен, РАББИ, буны айттым.

¹⁶ Ачлыкънынъ аджджы окъларыны атып, сизлерни ёкъ этеджегим. Оларны йиберип, сизлерни ольдюреджегим. Ачлыкъны арттыраджагъым, отьмек кетирилювини кеседжегим.

¹⁷ Санъа ачлыкъ ве йыртыджы айванларны ёллайджагъым, олар сени эвлятсыз къалдырыр. Ольдюриджи хасталыкълар ве олюм башларынъызгъа тюшеджек. Сизлерни къылычнен ольдюреджеклер. Мен, РАББИ, буны айттым.