Ехезкель 4 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ алкъагъа алынувы акъкъында пейгъамберлик

¹ – Инсан огълу, бир кирпич алып, огюнъе къой да, онынъ устюнде Ерусалим шеэрининъ ресимини яп.

² Оны алкъагъа ал, онынъ чевресинде уджюм къуллелерини къур, онынъ чевресине топракъ обалары яп, янында ордуларны ерлештир ве шеэрге къаршы дивар йыкътыргъан алетлерни къой.

³ Бир демир тава ал. Оны демир дивар киби озюнънен шеэр арасына къой. Юзюнъни онъа чевир. Шеэр алкъада олсун, сен исе оны алкъада тут. Бу, Исраиль халкъына бир бельги олсун.

⁴ Сен сол тарафынъа ят ве устюнъе Исраиль халкъынынъ гуналарыны къой. Сол янынъда не къадар ятсанъ, шу къадар Исраильнинъ гуналарыны устюнъде ташыйджакъсынъ.

⁵ Олар къач йыл гуна япкъан олсалар, сен шу къадар кунь ятаджакъсынъ: 390 кунь ичинде сен Исраильнинъ гуналарыны устюнъде ташыйджакъсынъ.

⁶ Буны беджерген сонъ, кене ят, энди сагъ янынъа ят. 40 кунь ичинде Ехуданынъ гуналарыны устюнъде ташы. Эр йыл ичюн санъа бир кунь олсун. Мен бойле бельгиледим.

⁷ Алкъада олгъан Ерусалимге юзюнъни чевир, онъа тараф чыплакъ къолунъны узат ве онъа къаршы пейгъамберлик яп.

⁸ Мына, Мен сени аркъанларнен багълайджагъым. Алкъа куньлери битмегендже, бир янынъдан о бир янынъа айланмайджакъсынъ.

⁹ Озюнъе богъдай ве арпа, бакъла ве берджимек, тюй ве къызыл богъдайны ал да, бир савуткъа къой. Булардан озюнъе отьмек яп. Отьмеклернинъ сайысы янынъда ятаджакъ куньлернинъ сайысы олсун. 390 кунь сен оларны ашайджакъсынъ.

¹⁰ Эр кунь белли бир вакъытта ашайджакъ ашынъ бир чаначыкъ олсун.

¹¹ Эр кунь белли бир вакъытта ичеджек сувунъ да учь мешребе олсун.

¹² Япылгъан отьмеклерни арпа пителери киби аша. Адам бокъуны якъып, оларны халкънынъ огюнде пишир.

¹³ РАББИ бойле деди: – Мен Исраиль халкъыны башкъа халкъларнынъ арасына сюргюн этеджегим. Анда Исраиль халкъы бойлеликнен озюнинъ арам отьмегини ашайджакъ.

¹⁴ О заман мен: – Я РАББИ-ТААЛЯ! Мен ич бир вакъыт арам шей ашамадым, арамланмадым! Олю айваннынъ я да йыртыджы айван ольдюрген айваннынъ этини мен яшлыгъымдан ич бир вакъыт бугуньгедже ашамадым. Арам олгъан эт агъзыма кирмеди! – дедим.

¹⁵ – Яхшы, – деди О. – Адам бокъу ерине айван тезегини алмагъа санъа разылыкъ берем. Оны якъып, отьмегинъни пишир.

¹⁶ Сонъра О, даа бойле деди: – Инсан огълу! Мен ойле япарым ки, Ерусалимге отьмек алып кетирмейджеклер. Адамлар отьмекни азар-азар чекеджеклер ве оны къасевет ичинде ашайджакълар. Сувуны да азар-азар ольчейджеклер ве къоркъудан къалтырап ичеджеклер.

¹⁷ Олар ачлыкъ ве сувсузлыкъ чекеджеклер, бири-бирине къоркъып-шашып бакъаджакълар ве гуналары ичюн азып-арыкълап ёкъ оладжакълар.