Ехезкель 36 - Мукъаддес Китап

Исраиль дагълары акъкъында пейгъамберлик

¹ Инсан огълу! Исраиль дагъларына пейгъамберлик эт ве бойле айт: Исраиль дагълары! РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз!

² РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Душманлар сизинъ акъкъынъызда: «Аха! Эбедий тёпелер энди бизимки олды», – деди.

³ Шунынъ ичюн пейгъамберлик эт ве бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизлерни эр тарафтан якъып-йыкъа, сизинъ мал-мулькюнъизни тутып ала эдилер, башкъа халкълар сизге башлыкъ эте эдилер, сизлерни сёге ве яманлай эдилер.

⁴ Шунынъ ичюн, Исраиль дагълары, РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзюни динъленъиз! РАББИ-ТААЛЯ дагъларгъа ве байырларгъа, дере ве вадийлерге, бакъымсыз къалгъан йыкътырылгъан ерлерге, къомшу халкълар мыскъыллагъан ве ягъмалангъан бош шеэрлерге дей.

⁵ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Гъазабым алевленип, Мен бутюн Эдомгъа ве башкъа халкъларгъа Озь укюмимни чыкъарам. Олар Меним топрагъымны озьлерине алды, юреклери къуванчкъа, ичлери нефретке толды. Олар топрагъымны озюне алдылар, озь гъанимети яптылар.

⁶ Шунынъ ичюн Исраиль топрагъы акъкъында пейгъамберлик эт ве дагъларгъа ве байырларгъа, дере ве вадийлерге бойле айт: – РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъынъыз, сиз халкълардан хорлав корьгенинъиз ичюн, Мен буларны буюк гъазап ве ачувнен айтам.

⁷ Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Къолумны котерип ант этем ки, чевренъиздеки халкълар озьлери хор оладжакълар.

⁸ Амма сиз, Исраиль дагълары, даллы тереклернен къапланаджакъсынъыз ве Меним халкъыма Исраильге мейвалар береджексинъиз; олар якъында къайтып келеджек.

⁹ Бакъынъыз, Мен сизлерге бетимни чевиреджегим, ве адамлар сизни сачаджакъ ве ишлейджеклер.

¹⁰ Мен сизлерде чокъ адамны, бутюн Исраиль халкъыны ерлештиреджегим. Шеэрлерде янъыдан адамлар ерлешеджек, йыкътырылгъан ерлер гъайрыдан тикленеджек.

¹¹ Адамларнынъ ве айванларнынъ сайысыны чокълаштыраджагъым, олар берекетли оладжакъ, сайысы артаджакъ. Эвельде олгъаны киби, топрагъынъыз адам толу оладжакъ. Сизге эвелькисинден даа да чокъ яхшылыкъ япаджагъым. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз.

¹² Мен сизинъ устюнъизге Исраиль халкъымны кетиреджегим. Олар сизинъ сабыларынъыз оладжакъ, сиз де оларнынъ пайы ве мулькю оладжакъсынъыз. Сиз бир даа оларны баласыз къалдырмайджакъсынъыз.

¹³ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизинъ топрагъынъыз акъкъында: «Шу топракъ инсанларны ашай, озь халкъыны баласыз къалдыра», – дейлер.

¹⁴ Эндиден сонъ исе шу топракъ адамларны ашамайджакъ, озь халкъыны бир даа баласыз къалдырмайджакъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.

¹⁵ – Топракъ артыкъ башкъа халкъларнынъ яманлагъаныны эшитмейджек, башкъа халкъларнынъ огюнде масхара олмайджакъ, озь халкъыны баласыз къалдырмайджакъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.

¹⁶ РАББИ манъа шойле деди:

¹⁷ – Инсан огълу! Исраиль халкъы озь топрагъында яшагъанда, о топракъны озь ишлеринен ве арекетлеринен арамлады. Меним козюмде халкънынъ япкъанлары къадыннынъ айлыкъ кирлилиги киби эди.

¹⁸ Олар шу топракъта башкъаларнынъ къаныны тёктилер, топракъны путларынен арамладылар. Шунынъ ичюн Мен Озь гъазабымны оларнынъ устьлерине тёктим.

¹⁹ Мен оларны халкъларнынъ арасына дагъыттым, ят мемлекетлерге сюргюн эттим. Мен оларны япкъан ишлерине коре, юрген ёлларына коре джезаладым.

²⁰ Олар чешит тюрлю халкъларгъа кельгенде, Меним мукъаддес Адымны арам эттилер; адамлар оларнынъ акъкъында: «Бу – РАББИнинъ халкъымы?! Онынъ топрагъындан къувулгъанлар я!» – айттылар.

²¹ Исраиль халкъы баргъан халкъларнынъ арасында мукъаддес Адымны арам эткени ичюн, Мен къасеветлендим.

²² Шунынъ ичюн Исраиль халкъына бойле айт: – РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Эй, Исраиль халкъы! Мен япаджагъымны сизлер ичюн дегиль, мукъаддес Адым ичюн япаджагъым. Сиз Меним Адымны башкъа халкъларнынъ арасында арам эттинъиз,

²³ оны арамладынъыз, лякин Мен халкъларнынъ арасында арам олгъан улу Адымны азиз этеджегим. О заман халкълар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Оларнынъ козю огюнде сизлер аркъалы Озь мукъаддеслигимни косьтереджегим.

²⁴ Мен сизлерни халкъларнынъ арасындан чыкъараджагъым, эписи мемлекетлерден сизлерни топлайджагъым ве сизни топрагъынъызгъа алып келеджегим.

²⁵ Мен устюнъизге темиз сув сепеджегим, ве сизлер эписи озь писликлеринъизден темизленеджексинъиз. Сизни даа эписи путларынъыздан темизлейджегим.

²⁶ Мен сизге янъы юрек береджегим, ичинъизге янъы рух къояджагъым. Таш юреклеринъизни беденлеринъизден чыкъарып, сизге йымшакъ юрек береджегим.

²⁷ Ичинъизге Озь Рухумны къояджагъым ве ойле япарым ки, сизлер низамнамелериме коре яшайджакъсынъыз, къарарларымны беджереджексинъиз.

²⁸ Мен баба-деделеринъизге берген топракъта яшайджакъсынъыз, Меним халкъым оладжакъсыз, Мен исе сизинъ Алланъыз оладжагъым.

²⁹ Мен сизни эписи арамлыкъларынъыздан къуртараджагъым, сизге бол-бол ашлыкъ берекетини береджегим. Бир даа ач олмайджакъсынъыз.

³⁰ Тереклернинъ мейвасыны бол этеджегим, тарла берекетини чокълаштыраджагъым. Бир даа ачлыкъ ичюн халкъларнынъ арасында масхара олмайджакъсынъыз.

³¹ О заман яман ёлларынъызны, ярамай ишлеринъизни хатырлайджакъсынъыз, озь къабаатларынъыз ве пис ишлеринъиз ичюн озюнъизден джиренеджексинъиз.

³² Лякин билинъиз ки, бунынъ эписини сизинъ хатиринъиз ичюн япмайджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Исраиль халкъы! Япкъан ишлеринъиз ичюн утан-арланынъыз!

³³ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сизлерни къабаатларынъыздан темизлендирген кунюнде, шеэрлеринъизде адамларны ерлештиреджегим, ве йыкътырылгъан ерлер гъайрыдан тикленеджек.

³⁴ Кеткен-кельгеннинъ козюнде бакъымсыз олып къалгъан топракъ кене ишленеджек.

³⁵ Сонъ шойле дейджеклер: «Бакъымсыз къалгъан бу топракъ Эдем багъчасы киби олды; харабеге чевирильген, йыкъылгъан бакъымсыз шеэрлер янъыдан къурулды, къавийлештирильди, адамгъа толды».

³⁶ Сонъ чевре-четинъизде къалгъан халкълар биледжек ки, Мен, РАББИ, йыкътырмаларны гъайрыдан къурам, бакъымсыз къалгъан ерлерни янъыдан сачам. Мен, РАББИ, айтам ве айткъанымны япаджагъым.

³⁷ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Исраиль халкъынынъ бу ялварувларына да джевап береджегим: онынъ халкъыны къойлар киби чокълаштыраджагъым.

³⁸ Байрам куньлери Ерусалимде азиз къурбан къойлары насыл чокъ олса, йыкътырылгъан шеэрлер де шу къадар чокъ адам сюрюлерине толаджакъ. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.