Ехезкель 26 - Мукъаддес Китап

Тир шеэри акъкъында пейгъамберлик

¹ 11-инджи йылында, айнынъ биринджи куню РАББИ манъа шойле деди:

² – Инсан огълу! Тир шеэри Ерусалим акъкъында бойле дей: «Аха-а! Чокъ халкълар кечип кеткен къапулар бозулгъан! Шимди эписи манъа догъру келеджек! Энди мен бай олурым, о исе харап къаладжакъ!»

³ Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: «Эй, Тир, Мен санъа къаршы чыкъаджагъым. Денъизнинъ далгъалары насыл котерильсе, ойле де Мен чокъ халкъларны санъа къаршы котереджегим.

⁴ Олар Тир шеэрининъ диварларыны йыкъаджакъ, къуллелерини бозаджакълар. Мен Тирден къалгъан тозны биле сипирип атаджагъым, шеэрни бош къаягъа чевиреджегим.

⁵ Онынъ еринде денъиз ортасында балыкъчылар озь агъларыны къурутмагъа къояджакълар. Мен сёз берем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Халкълар шеэрни чайпап кетеджеклер,

⁶ онынъ тарафындаки койлерде яшагъанлар исе къылычнен ёкъ этиледжек. О заман Мен – РАББИ олгъанымны биледжеклер».

⁷ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъынъыз, Мен шимальден Тирге къаршы падишаларнынъ падишасыны, Вавилон падишасы Невукъаднеццарны алып келеджегим, атларны ве дженк арабаларыны, атлыларынен ордусыны ве чокътан-чокъ аскерлерни кетиреджегим.

⁸ О тарафтаки койлерде яшагъанларны о, къылычнен ёкъ этеджек, санъа къаршы уджюм къуллелерини къураджакъ, диварларынъ тюбюнде топракъ обаларыны япаджакъ ве санъа къаршы къалкъанларыны котереджек.

⁹ О, сенинъ диварларынъны дивар йыкътыргъан алетлернен урып йыкътырмагъа буюраджакъ, къалелеринъни къылычларынен бозаджакъ.

¹⁰ Онынъ атлары о къадар чокъ оладжакъ ки, аякъларынынъ котерген тозу сени къаплайджакъ. О, шеэрнинъ къапуларына киргенинен, атлыларынынъ, дженк арабаларынынъ ве копчеклерининъ шаматасындан сенинъ диварларынъ къалтырайджакъ, ве о, шеэрге, йыкъылгъан шеэрге киби, киреджек.

¹¹ Атларынынъ туякълары эписи сокъакъларынъны таптайджакъ. О, сенинъ халкъынъны къылычынен ольдюреджек, кучьлю колонналарынъны ерге йыкътыраджакъ.

¹² Душманларынъ байлыгъынъны тартып аладжакъ, малларынъны хырсызлайджакъ, диварларынъны бозаджакъ, гузель эвлеринъни харап этеджек. Сенинъ ташларынъны, агъачларынъны ве сенден къалгъан тоз-топрагъынъны денъизге атаджакълар.

¹³ Мен сенинъ шаматалы йырларынъа сонъ къояджагъым, ве сантырларынънынъ сеслери башкъа эшитильмез.

¹⁴ Сени бош къая япаджагъым, балыкъчылар агъларыны къурутмагъа къойгъан бир ер оладжакъсынъ. Бир даа къурулмайджакъсынъ. Мен, РАББИ, бойле айттым, – дей РАББИ-ТААЛЯ.

¹⁵ РАББИ-ТААЛЯ Тир шеэрине шойле дей: Сенинъ йыкъылгъанынъдан, яралыларнынъ ынъранувларындан, сенинъ ичинъде япылгъан олюм-къалым дженктен бутюн ялы бою къалтырайджакъ.

¹⁶ Ялы боюнда яшагъан бутюн укюмдарлар тахтларындан энеджек, япынджаларыны ве ренкли урбаларыны чыкъараджакълар. Олар къалтырап-титреп ерде отураджакъ, эр дакъкъасы сескенип, сенинъ къоркъунчлы алынъа шашаджакълар.

¹⁷ Олар сенинъ акъкъынъда агълайджакъ ве шойле айтаджакълар: «Эй, денъизджилернинъ шеэри, намлы шеэр! Насыл олды да, гъайып олдынъ! Сен ве шеэрлилеринъ денъизде кучьлю эдинъиз, бутюн ялы боюны къоркъуза эдинъиз.

¹⁸ Энди сен йыкъылгъан куню ялы мемлекетлери къалтырай. Денъиздеки адалар сенинъ гъайып олгъанынъа шашалар».

¹⁹ РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен сени бакъымсыз шеэрге, кимсе яшамагъан шеэрге чевиреджегим, тюпсюз денъизни устюнъе авдараджагъым, сени буюк денъиз далгъалары къаплайджакъ.

²⁰ Мен сени, олюм чукъурына тюшкенлерни киби, эвель заман яшагъан халкъларынынъ янына тюшюреджегим; ашагъы дюньягъа, даимий йыкътырылгъан ерлер арасына, мезаргъа тюшкенлернинъ янына сени ерлештиреджегим. Бир даа сенде адамлар яшамайджакъ, сен ер юзюндеки халкъларгъа шан-шуретинъни башкъа косьтермейджексинъ.

²¹ Сенинъ сонъунъ къоркъунчлы оладжакъ, сен гъайып оладжакъсынъ. Сени къыдыраджакъ, лякин тапалмайджакълар, – дей РАББИ-ТААЛЯ.