Ехезкель 22 - Мукъаддес Китап

Ерусалимнинъ гуналары

¹ РАББИ манъа шойле деди:

² – Инсан огълу! Суд этеджексинъми? Къан шеэрини суд этеджексинъми? Эписи писликлерини онъа косьтер де,

³ айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Сен – къан тёккен шеэрсинъ, сен сонъунъны якъынлаштырасынъ, озюнъе путларны япасынъ, озюнъни арамлайсынъ.

⁴ Сен тёккен къан ичюн сен къабаатлы олдынъ, сен япкъан путларынъ ичюн арамландынъ. Сен озь сонъки кунюнъни якъынлаштырдынъ, йылларынъ сонъуна етти. Шунынъ ичюн Мен сени халкъларгъа береджегим, ве олар сени яманлайджакъ, эписи мемлекетлерде сени мыскъыллайджакълар.

⁵ Санъа узакъ ве якъын олгъанлар сенинъ устюнъден куледжек. Сен буюк инатлыгъынънен озь адынъны арам эттинъ.

⁶ Бакъ, Исраиль башлыкълары, эр бирининъ кучю еткени къадар, къан тёктилер.

⁷ Сенинъ ичинъде анасы-бабасыны урьмет этмейлер, башкъа халкълардан олгъанларны чекиштирелер, оксюз балаларны ве тул апайларны хорлайлар.

⁸ Сен Меним азиз шейлеримни саймайсынъ, афталыкъ раатлыкъ куньлериме сайгъы косьтермейсинъ.

⁹ Сенинъ ичинъде ифтираджылар башкъасынынъ къаныны тёкелер. Дагъ тёпелеринде къурбанларны кетирип, ашайлар. Сенинъ ортанъда джиренч ишлер япыла.

¹⁰ Сенде адамлар озь бабасынынъ ятагъыны масхара этелер, устю кирли апайларнынъ намусына токъуналар.

¹¹ Бириси башкъасынынъ апайынен ятып, джиренч иш япа, башкъасы утанмайып келининен арамлана, учюнджиси де бабасынынъ къызы олгъан къызкъардашынынъ намусына токъуна.

¹² Сенде яшагъанлар къан тёкмек ичюн, къапарларны берелер. Сен файдасы ичюн пара бересинъ, пара бергенде, фаиз истейсинъ, якъынынъны зорлап, ондан акъча тутып аласынъ. Мени исе сен къалдырдынъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.

¹³ Бакъ, зорлап арам акъча алгъанынъ ве къан тёккенинъ ичюн, Мен эллеримни бири бирине ураджагъым.

¹⁴ Мен санъа къаршы чыкъкъанда, джесаретинъ къаладжакъмы? Эллеринъде кучь оладжакъмы, аджеба? Мен, РАББИ, буны айттым ве буны япаджагъым.

¹⁵ Мен сени халкълар арасында дагъытаджагъым, башкъа мемлекетлерге сюргюн этеджегим, сенинъ пис ишлеринъе сонъ къояджагъым.

¹⁶ Башкъа халкъларнынъ козюнде масхара оладжакъсынъ. О заман Мен – РАББИ олгъанымны биледжексинъ.

¹⁷ РАББИ манъа шойле деди:

¹⁸ – Инсан огълу! Исраиль халкъы Меним ичюн чыкъынты киби олды. Оларнынъ эписи – оджакътаки бакъыр, къалай, демир ве къуршун кибилер, кумюш иритильген сонъ чыкъынты олдылар.

¹⁹ Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Эпинъиз къалымты киби олгъанынъыз ичюн, мына Мен сизлерни Ерусалимде топлайджагъым.

²⁰ Иритмек ичюн атешни якъып, оджакъкъа кумюш, бакъыр, демир, къуршун ве къалай насыл атылса, Мен де гъазап ве ачув ичинде сизлерни топлап, иритеджегим.

²¹ Сизлерни топлайджагъым ве гъазабымнынъ атешини сизге уфюреджегим, сизлер де шу атеште ирийджексинъиз.

²² Кумюш оджакъта иригени киби, сизлер де анда ирийджексинъиз. О заман Мен, РАББИ, устюнъизге ачувымны тёккенимни билирсинъиз.

²³ РАББИ манъа шойле деди:

²⁴ – Инсан огълу! Мемлекетке бойле айт: «Сен – темизленмеген, ягъмурнен ювулмагъан мемлекетсинъ, шунынъ ичюн гъазап куню санъа кельди!»

²⁵ Анда пейгъамберлери къара акъыл танышалар, окюрген, авыны парчалап йырткъан арсланларгъа ошайлар: джанларны ольдюрелер, байлыкъларны ве къыйметли шейлерни тартып алалар, тул къадынларнынъ сайысыны чокълаштыралар.

²⁶ Мемлекетнинъ руханийлери Меним Къанунымны бозалар, Меним азиз шейлеримни арамлайлар, азиз ве азиз олмагъан шейлерни айырмайлар, элялнынъ арамдан фаркъыны косьтермейлер, афталыкъ раатлыкъ куньлеримден козьлерини чевирелер. Олар Мени урьмет этмейлер.

²⁷ Ёлбашчылары авыны йырткъан къашкъырларгъа ошай: акъсыз акъча алмакъ ичюн къан тёкелер, адамларны ольдюрелер.

²⁸ Пейгъамберлери эписини сылавнен сылайлар, бош шейлерни корелер, ялан хабер этип: «РАББИ-ТААЛЯ бойле айта», – дейлер, РАББИ исе буларны айтмады.

²⁹ Мемлекетнинъ халкъы бири-бирини хорлайлар, мал-мулькюни тутып алалар, ёкъсулларны ве фукъарелерни чекиштирелер, башкъа халкълардан олгъанларгъа адалетсизлик япалар.

³⁰ Мен оларнынъ араларындан бир кишини къыдырдым; Мен мемлекетни гъайып этмейим деп, мемлекетнинъ чевресинде къора япкъан кишини, Меним огюмде мемлекетни къорчалагъан адамны къыдырдым. Лякин бойле адамны тапалмадым.

³¹ Шунынъ ичюн Мен гъазабымны оларгъа тёкеджегим, ачувымнынъ атешинен оларны бутюнлей ёкъ этеджегим, оларнынъ япкъанларыны озь башларына авдараджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ.