Даниял 6 - Мукъаддес Китап

Даниял арсланлар толу къую ичинде

¹ Падишалыкъкъа башлыкъ этмек ичюн, Дарьявеш 120 виляетлер башлыкъларыны, олар бутюн падишалыкъта башлыкъ этсинлер деп, къоймагъа истеди.

² Оларнынъ устюне исе, падишалыкъкъа ич бир тюрлю зарар олмасын деп, падиша учь баш везирни къойды. Виляетлер башлыкълары оларгъа эсабат бермеге керек эди. Везирлернинъ бири Даниял эди.

³ Даниял башкъа виляетлер башлыкъларындан ве баш везирлерден устюн келе эди, чюнки онда юксек рух бар эди. Падиша энди оны бутюн падишалыкъ устюне къоймакъ акъкъында тюшюне эди.

⁴ О заман баш везирлер ве виляетлер башлыкълары Даниялны, падишалыкъкъа ярамай башлыкъ эткени себебинден къабаатламакъ ичюн, мана къыдырдылар, амма бир мана ве янълыш тапып оламай эдилер, чюнки Даниял ишанчлы эди ве ич бир тюрлю янълыш я да къабаат онда тапылмай эди. Бу адамлар:

⁵ – Эгер биз Даниялгъа къаршы мананы онынъ Алласынынъ къанунында тапалмасакъ, биз онъа къаршы ич бир мана тапалмайджакъмыз, – дедилер.

⁶ Сонъра бу баш везирлер ве виляетлер башлыкълары падишагъа сюрюнен келип, онъа: – Дарьявеш падиша! Эбедий яша!

⁷ Падишалыкънынъ эписи везирлери, назирлери, виляетлер башлыкълары, меслеатчылары ве акимлери озьара бойле келиштилер: «Падиша, ким отуз куньде санъа дегиль де, насылдыр бир аллагъа я да адамгъа дува этсе, о адам арсланлар толу къуюгъа ташлансын», – деген падишанынъ къарары чыкъарылсын ве эмир этильсин.

⁸ Бойлеликнен, о, мадайлыларнынъ ве фарслыларнынъ къануны киби денъишмесин, ве оны кимсе бозмасын деп, бу эмирни бер ве бу кягъыткъа имза къой, – дедилер.

⁹ Бойлеликнен, Дарьявеш падиша бу эмирни берди ве кягъыткъа имза къойды.

¹⁰ Даниял исе бойле кягъыт имзалангъаныны бильсе де, эвине кетти ве одасынынъ Ерусалимге бакъкъан пенджерелерини ачып, эвель япкъаны киби, куньде учь кере тиз чёкип, озь Алласына дува ве шукюрлер эте эди.

¹¹ О заман шу адамлар сюрюнен келип, Даниялнынъ озь Алласына дува этип мерамет сорагъаныны корьдилер.

¹² Сонъра падишагъа кетип, онынъ огюнде турып, эмири акъкъында бойле айттылар: – Отуз куньде, сенден гъайры, падиша, насылдыр аллагъа я да адамгъа дува этеджек эр бир адамны арсланлар толу къуюгъа ташламакъ акъкъында эмирни имзалагъан сен дегильсинъми? Падиша джевап берди ве: – Мадайлы ве фарслыларнынъ къануны денъиштирильмез киби, бу сёз де къаттыдыр, – деди.

¹³ Олар джевап берип, падишагъа бойле айттылар: – Сюргюн этильген Ехуда огъулларындан олгъан Даниял не санъа, падиша, не де сен имзалагъан эмиринъе къулакъ асмай, амма куньде учь кере озь дуваларыны окъуй.

¹⁴ Падиша буны эшитип, пек къасеветленди ве юрегинде Даниялны къуртармакъ къарарына кельди ве атта кунь къавушкъандже оны къуртармагъа гъайретнен тырыша эди.

¹⁵ Амма о адамлар падишагъа сюрюнен келип: – Падиша, мадайлы ве фарслы къанун боюнджа, падиша чыкъаргъан ич бир эмир я да къарар денъишип оламагъаныны унутма, – дедилер.

¹⁶ О заман падиша буюрды, ве Даниялны кетирип, арсланлар толу къуюгъа аттылар. Сонъ падиша Даниялгъа: – Сен даима ибадет эткен Алланъ сени къуртарсын! – деди.

¹⁷ Сонъ таш кетирильген эди ве къуюнынъ агъзы устюне къоюлгъан эди. Эм де Даниял акъкъындаки эмирде ич бир шей денъишмесин деп, падиша озь юзюгинен ве мырзаларнынъ юзюклеринен ташкъа тамгъа къойды.

¹⁸ Сонъ падиша сарайына кетип, акъшамлыкъ ашамайып юкъламагъа ятты ве эгленджелерни биле ред этти, лякин онынъ козюне юкъу кирмеди.

¹⁹ Сабалайын исе падиша танъда турып, ашыкъып арсланлар толу къую янына барды.

²⁰ Къуюгъа якъынлашып, о, аджыныкълы сеснен Даниялны чагъырды. Падиша Даниялгъа: – Даниял, Тири Алланынъ къулу! Сен даима ибадет эткен Алланъ сени арсланлардан къуртарып олдымы? – деди.

²¹ Даниял падишагъа: – Падиша! Эбедий яша!

²² Аллам Озь Мелегини ёллады. О, арсланларнынъ агъзыны къапатты, ве олар манъа зарар кетирмедилер, чюнки мен Алланынъ огюнде къабаатлы дегилим. Эм сенинъ огюнъде де, падиша, мен джинает япмадым, – деди.

²³ О заман падиша бунъа пек къуванды ве Даниялны къуюдан чыкъармагъа буюрды. Даниялны къуюдан чыкъардылар. Онынъ устюнде ич бир яра ёкъ эди, чюнки о, озь Алласына иман эте эди.

²⁴ Сонъ падиша эмир этти ве Даниялны къабаатлагъан адамлар кетирилип, арсланлар толу къуюгъа ташландылар. Оларнынъ озьлерини, эм балаларыны, эм апайларыны къуюгъа ташладылар. Олар къую тюбюне етмезден, арсланлар оларгъа атылып, кемиклерини парчаладылар.

²⁵ Ондан сонъ Дарьявеш падиша бутюн ер юзюнде яшагъан эписи халкъларгъа, миллетлерге ве тиллерге бойле деп язды: «Сизге буюк тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! Мен бойле эмир берем:

²⁶ Падишалыгъымнынъ эр бир виляетинде Даниялнынъ Алласы огюнде эр кес къалтырасын ве Ондан къоркъсун!

²⁷ О, – тири ве эбедий яшагъан Алладыр. Онынъ падишалыгъы гъайып олмаз, ве акимдарлыгъы сонъсуздыр. О, къорчалай ве къуртара. Эм кокте, эм ер юзюнде аджайип ишлерни япа ве аляметлерни косьтере. О, Даниялны арсланларнынъ кучюнден къуртарды».

²⁸ Эм Дарьявеш, эм фарслы Кореш падишалыкъ эткенде, Даниялнынъ ишлери онъундан келе эдилер.