Даниял 3 - Мукъаддес Китап

Даниялнынъ учь досту атеш соба ичинде

¹ Невукъаднеццар падиша бир алтын пут ясады. Онынъ юксеклиги 30 метр, кенълиги учь метр эди. Падиша оны Дура чёлюнде, Вавилон виляетинде къойды.

² Невукъаднеццар падиша, къойгъан путнынъ тантаналы ачылувына кельсинлер деп, эписи виляетлер башлыкъларыны, везирлерни, акимлерни, меслеатчыларны, хазинедарларны, къанунджыларны, къадыларны ве эписи виляетлер мемурларыны топламагъа адамларны ёллады.

³ Невукъаднеццар къойгъан путнынъ ачылувына эписи виляетлер башлыкълары, везирлер, акимлер, меслеатчылар, хазинедарлар, къанунджылар, къадылар ве эписи виляетлер мемурлары топландылар. Олар эписи Невукъаднеццар къойгъан путнынъ къаршысына турдылар.

⁴ О заман бир адам къычырып, бойле айтты: – Эписи халкълар, миллетлер ве тиллер! Сизге эмир этиле:

⁵ «Боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткенинъизде, йыкъылып, Невукъаднеццар къойгъан алтын путкъа табынынъыз!

⁶ Ким йыкъылып табынмаса, бирден къызгъан соба атешине ташланаджакътыр».

⁷ Бунынъ ичюн боразан, къавал, кифара, арфа, сантырнынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сесини эшитип, эписи халкълар, миллетлер ве тиллер йыкъылып, Невукъаднеццар падиша къойгъан алтын путкъа табындылар.

⁸ Тамам бу вакъытта къасдийлилерден бирлери Невукъаднеццаргъа келип, ехудалыларны чакътылар.

⁹ Олар: – Падиша, эбедий яша!

¹⁰ Падиша, сен бойле эмир бердинъ: «Боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткен эр бир адам йыкъылып, алтын путкъа табынсын!

¹¹ Ким йыкъылып табынмаса исе, о, къызгъан соба атешине ташлансын».

¹² Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него деген ехудалы акъайлары бар. Сен оларны Вавилон виляети ишлерине башлыкъ этип къойдынъ. Бу акъайлар, падиша, сенинъ эмиринъе бойсунмайлар, сенинъ аллаларынъа ибадет этмейлер, эм де сен къойгъан алтын путкъа табынмайлар, – дедилер.

¹³ Невукъаднеццар гъазапланып ве ачувланып, Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негоны кетирмеге эмир этти. Бу акъайлар падишагъа кетирильдилер.

¹⁴ Невукъаднеццар оларгъа: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него! Сиз меним аллаларыма ибадет этмейип, мен къойгъан алтын путкъа табынмагъанынъыз догърумы?

¹⁵ Шимди, эгер сиз азыр олсанъыз, боразан, къавал, кифара, арфа, сантыр, тулуп-зурнанынъ ве чешит тюрлю чалгъы алетлерининъ сеслерини эшиткенде, йыкъылып, мен япкъан алтын путкъа табынынъыз. Эгер табынмасанъыз, къызгъан соба атешининъ ортасына бирден ташланаджакъсынъыз. О заман насыл алла сизни меним къолумдан къуртарыр? – деди.

¹⁶ Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него, джевап берип, Невукъаднеццар падишагъа:

¹⁷ – Бизим санъа бунъа джевап бермеге кереги ёкъ. Башымызнынъ язысы олса, биз ибадет эткен Алламыз бизни къызгъан соба атешинден къуртара биле ве сенинъ къолунъдан да, падиша, къуртарыр.

¹⁸ Бойле олмаса биле, падиша, биз сенинъ аллаларынъа ибадет этмейджекмиз ве сен къойгъан алтын путкъа табынмайджакъмыз. Оны биль! – дедилер.

¹⁹ О вакъыт Невукъаднеццар Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негогъа гъазапланды, ве олар онынъ козюнден чыкътылар. О, собаны адети узьре якъкъанларындан еди къат кучьлюдже якъмагъа эмир этти.

²⁰ Озь ордусынынъ энъ кучьлю акъайларына Шадракъны, Мешакъны ве Авед-Негоны багъламагъа ве къызгъан соба атешине ташламагъа эмир этти.

²¹ О заман устьлериндеки урбалары: шалварлары ве камзоллары такъым ве чалмалары олгъан акъайларны багълап, къызгъан соба атешине ташладылар.

²² Падишанынъ эмири серт олып, соба пек зияде къыздырылгъан эди, ве онынъ ичюн атешнинъ алеви Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негоны ташлагъан адамларны ольдюрди.

²³ Бу учь акъай исе: Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него, – къызгъан соба атешине багълы алда тюштилер.

²⁴ Сонъ Невукъаднеццар падиша шашты ве аджелеликнен турып, озюнинъ меслеатчыларына: – Биз атешке багълы учь акъайны ташламадыкъмы? – деди. – Эльбетте, падиша! – деп олар падишагъа джевап бердилер.

²⁵ Бунъа о: – Иште, мен дёрт багълы олмагъан, атешнинъ ортасында юрген акъайны корем. Оларгъа да бир тюрлю зарар ёкъ. Дёртюнджисининъ къыяфети исе аллаларнынъ огълуна ошай, – деди.

²⁶ О заман Невукъаднеццар атештен къызгъан собанынъ къапусы янына барып: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него! Алла-Таалянынъ къуллары! Чыкъынъыз ве яныма келинъиз, – деди.

²⁷ Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Него атештен чыкътылар. Эм де виляетлер башлыкълары, везирлер, акимлер ве падишанынъ меслеатчылары топланып, бу акъайларнынъ беденлерине атеш зарар кетирмегенини корьдилер. Оларнынъ башларындаки сачлары биле янмагъан, урбалары денъишмеген, ве оларда атешнинъ къокъусы биле ёкъ эди.

²⁸ О заман Невукъаднеццар: – Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласы шан-шуретлидир! О, Озюнинъ Мелегини ёллады ве Озюнинъ Онъа умют эткен къулларыны къуртарды. Олар падишанынъ эмирине бойсунмадылар ве озь Алласындан гъайры башкъа аллагъа ибадет этмемек ве онъа табынмамакъ ичюн, озь беденлерини атешке бердилер.

²⁹ Мен бойле эмир этем: «Эр бир халкътан, миллеттен, тильден ким Шадракъ, Мешакъ ве Авед-Негонынъ Алласына къаршы яман сёзлер айтса, о, парча-парча кесиледжек, онынъ эви кубре обалары оладжакъ!» Бойле къуртаргъан башкъа алла ёкътыр, – деди.

³⁰ О вакъыт падиша Шадракъны, Мешакъны ве Авед-Негоны Вавилон виляетинде юксельтти.

Невукъаднеццарнынъ терек акъкъында тюшю

³¹ Невукъаднеццар падиша ер юзюндеки бутюн халкъларгъа, сойлар ве къабилелерге бойле деди: – Сизге аманлыкъ ве бол берекет олсун!

³² Алла-Тааля манъа косьтерген аджайип ишлерни сизге бильдирмеге истейим.

³³ Онынъ аляметлери не буюктир, Онынъ аджайип ишлери не къудретлидир! Онынъ падишалыгъы – эбедий падишалыкъ, Онынъ укюмдарлыгъы – даимийдир.