Даниял 12 - Мукъаддес Китап

Ахыр заман акъкъында

¹ О заман сенинъ халкъынъны къорчалагъан буюк башлыкъ Микъаиль келеджек. Адамлар дюньяда яшап башлагъан вакъыттан берли шу вакъыткъадже олмагъан беля заманлары оладжакъ. Лякин бу заманда сенинъ халкъынъдан Китапта язылгъанларнынъ эписи къуртуладжакъ.

² Ер юзюнинъ топрагъында юкълагъан адамларнынъ чокъусы уянаджакъ. Базыларына эбедий омюр бериледжек, башкъалары исе эбедиен айып ве масхаралыкъ алтында къаладжакъ.

³ Акъыллы адамлар кок къуббесининъ ярыгъы киби оладжакъ, чокъ адамны акъикъаткъа чевиргенлер, йылдызлар киби, эр вакъыт, эбедиен парылдайджакълар.

⁴ Амма сен, Даниял, бу сёзлерни гизле ве китапкъа печат къойып, ахыр замангъадже оны сакъла. Чокъусы ёлдан урулгъанда, бу китап адамларгъа бильги береджек.

⁵ О заман мен, Даниял, бакътым ве башкъа эки кишини корьдим. Оларнынъ бири озеннинъ бу ялысында, башкъасы исе обир ялысында тура эди.

⁶ Бири озеннинъ о тарафында тургъан кетен урбалы адамдан: – Бу аджайип шейлер не вакъыт битеджек? – деп сорады.

⁷ Сонъ мен озеннинъ сувлары устюнде тургъан кетен урбалы адамнынъ джевабыны эшиттим. О, сагъ ве сол къолуны кокке котерип ве эбедий Яшагъаннынъ адынен ант этип, бойле деди: – Учь бучукъ йыл кечкенинен ве азиз халкънынъ кучю бутюнлей биткенинен, буларнынъ эписи беджериледжек!

⁸ Адамнынъ айткъанларыны эшиттим, амма анъламадым, бунынъ ичюн: – Эфендим! Бунынъ сонъу не оладжакъ? – деп сорадым.

⁹ О манъа бойле джевап берди: – Сен кет, Даниял. Бу сёзлернинъ манасы ахыр замангъадже гизли олсун.

¹⁰ Чокъусы арынаджакъ, темизленеджек ве сынавдан кечеджек. Яман адамлар исе яман ишлерини япа береджеклер. Яманларнынъ ич бири анъламайджакъ, акъыллы адамлар исе анълайджакълар.

¹¹ Куньделик къурбанлары токътатылгъан ве пис арамлыкъ къоюлгъан сонъ, 1 290 кунь кечеджек.

¹² Сабыр эткен ве 1 335 куньге къадар беклеген адам не къадар бахтлыдыр!

¹³ Сен исе, Даниял, яшай бер. Сен оледжексинъ, лякин куньлернинъ сонъунда тураджакъсынъ ве озь акъкъынъны аладжакъсынъ.