Чыкъыш 7 - Мукъаддес Китап

¹ Лякин РАББИ Мусагъа: – Бакъ, Мен сени фыравунгъа Алла киби этип къойдым; агъанъ Харун сенинъ пейгъамберинъ оладжакъ, – деди.

² – Мен санъа бутюн эмир эткенлеримни Харунгъа айтаджакъсынъ. Агъанъ Харун исе, Исраиль огъулларыны озь топрагъындан йиберсин деп, фыравунгъа айтаджакъ.

³ Лякин Мен фыравуннынъ юрегини таш киби этерим ве Мысыр топрагъында чокътан-чокъ аляметлеримни ве аджайип шейлеримни япарым.

⁴ Фыравун сизни динълемейджек, ве Мен, Озь къудретимни косьтерип, буюк белялар ярдымынен ордуларымны, Исраиль огъулларынынъ халкъыны Мысыр топрагъындан алып чыкъарым.

⁵ Къудретимни Мысыргъа косьтерип, Исраиль огъулларыны мысырлыларынъ арасындан алып чыкъкъанымдан сонъ, эписи мысырлылар «Мен – РАББИ» олгъанымны билирлер.

⁶ Муса ве Харун, РАББИ насыл айткъан олса, ойле де яптылар.

⁷ Олар фыравунгъа айтып башлагъанларында, Муса 80 яшында эди, агъасы Харун исе – 83.

Харуннынъ таягъы

^8-9 РАББИ Мусагъа ве Харунгъа: – Фыравун сизге: «Аджайип шей япынъыз», – десе, Харунгъа айт, таягъыны алсын да, фыравуннынъ огюне ташласын. Таякъ йылан олур, – деди.

¹⁰ Муса ве Харун, фыравунгъа келип, РАББИ эмир эткени дайын яптылар. Харун таягъыны фыравун ве онынъ къуллары огюнде ташлады, ве о, йылан олды.

¹¹ Фыравун акъыллы адамларны ве ырымджыларны чагъыртты. Бу Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар:

¹² олардан эр бири озь таягъыны ташлады, ве олар йыланлар олдылар. Амма Харуннынъ таягъы оларнынъ таякъларыны ютты.

¹³ Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве РАББИ айткъаны дайын, о, Мусанен Харунны динълемеди.

Мысыргъа тюшкен белялар

¹⁴ РАББИ Мусагъа: – Фыравуннынъ юреги инат, халкъны йибермеге истемей.

¹⁵ Ярын йылангъа айлангъан таягъынъны къолунъа алып, фыравунгъа бар да, о, сув янына чыкъкъанда, онынъ ёлунда, Нил дерьясы ялысында тур, – деди.

¹⁶ – Онъа бойле айт: «РАББИ, еудийлернинъ Алласы мени санъа буны айтмакъ ичюн ёллады: “Манъа сахрада ибадет этсинлер деп, Меним халкъымны йибер”. Лякин сен аля даа динълемединъ.

¹⁷ РАББИ бойле айта: “Мен – РАББИ олгъанымны япкъанларымдан билирсинъ”. Мына бу къолумдаки таякънен мен Нил дерьясынынъ сувуна урарым, ве о, къангъа айланыр.

¹⁸ Дерьядаки балыкъ олер, дерья фена къокъу даркъатып башлар, ве мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламазлар».

¹⁹ Сонъ РАББИ Мусагъа бойле деди: – Агъанъ Харунгъа айт, таягъыны алып, къолуны Мысыр топрагъынынъ сувларына: онынъ озенлерине, сув акъымларына, голлерине ве эписи хавузларына тараф котерсин. Олар къангъа айланырлар, бутюн Мысыр топрагъындаки эм таш, эм агъач савутларында къан олур.

²⁰ Муса ве Харун, РАББИ оларгъа насыл эмир эткен олса, ойле де яптылар. Харун фыравуннынъ ве къулларынынъ козьлери огюнде озь таягъыны котерип, дерья сувуна урды, ве дерьядаки бутюн сув къангъа айланды.

²¹ Дерьядаки балыкъ олип, озен сасыгъаны ичюн, мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламай эдилер. Бутюн Мысыр топрагъында къан эди.

²² Амма Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар. Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве о, РАББИ айткъаны киби, Мусанен Харунны динълемеди.

²³ Фыравун айланып эвине кетти. Бу шейлер онъа тесир этмеди.

²⁴ Эписи мысырлылар ичмеге сув тапмакъ ичюн, дерья янындаки ерни къазып башладылар, чюнки озендеки сувны ичип оламай эдилер.

²⁵ РАББИ дерьяны харап эткенине еди кунь толды.