Чыкъыш 5 - Мукъаддес Китап

Муса ве Харун фыравуннынъ огюнде

¹ Бундан сонъ Муса ве Харун фыравунгъа келип: – РАББИ – Исраиль халкъынынъ Алласы – бойле деп айта: «Сахрада Манъа байрам япмакъ ичюн, Меним халкъымны йибер», – дедилер.

² Амма фыравун: – РАББИ ким олгъан? Не ичюн Онынъ сёзюни динълеп, манъа Исраиль халкъыны йибермек керек? Мен РАББИни бильмейим ве исраиллилерни йибермем, – деди.

³ – Бизге еудийлернинъ Алласы кельди. Алла бизни къылыч я да фелякетнен джезаламасын деп, бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе, – дедилер олар.

⁴ – Не ичюн сиз, Муса ве Харун, халкъны оларнынъ ишинден къалдырасынъыз? Юре беринъиз ишинъизге! – деди оларгъа Мысыр падишасы.

⁵ – Мына, бу ернинъ халкъы чокъ сайылыдыр. Сиз исе оны ишинден къалдырасынъыз, – деп къошты фыравун.

⁶ О куню фыравун халкъ незаретчилерине ве реберлерге:

⁷ – Тюневин ве обирскунь кирпич ясамакъ ичюн халкъкъа тобан бере эдинъиз. Илериде исе берменъиз. Тобанны озьлери юрип джыйсынлар.

⁸ Лякин тюневин ве обирскунь не къадар кирпич япкъан олсалар, о къадар да япсынлар. Кирпичлернинъ сайысыны эксильтменъиз. Олар тенбеллер, онынъ ичюн: «Барайыкъ, Аллагъа къурбан чалайыкъ», – деп къычыралар.

⁹ Оларгъа чокъча иш беринъиз. Олар чалышсынлар ве ялан лафкъа инанмасынлар, – деп эмир этти.

¹⁰ Халкъ незаретчилери ве онынъ реберлери чыкъып, халкъкъа: – Фыравун бойле деп айта: «Сизге тобан бермейджегим.

¹¹ Озюнъиз барынъыз, озьлеринъизге тобанны къайда тапсанъыз, андан алынъыз. Ишинъизден исе бир шей эксильмейджек», – дедилер.

¹² Халкъ тобан ерине ашлыкъ сапларыны джыймакъ ичюн, бутюн Мысыр топрагъында дагъылды.

¹³ Незаретчилер исе меджбур этип: – Куньлюк ишинъизни эр кунь, сизде тобан олгъан вакъыттаки киби, япынъыз, – дей эдилер.

¹⁴ Фыравун незаретчилери къойгъан исраилли реберлерни котеклеп: – Не ичюн тюневин ве бугунь, шимдигедже олгъаны дайын, кирпичлернинъ керекли сайысыны япмадынъыз? – дей эдилер.

¹⁵ Исраиль халкъынынъ реберлери, фыравунгъа келип, онъа: – Не ичюн сен бизлернен, озь къулларынънен, бойле япасынъ? – айтып къыямет къопардылар.

¹⁶ – Бизге, къулларынъа, тобан бермейлер, амма «кирпичлерни исе япынъыз», деп айталар. Мына, бизни, къулларынъны, уралар. Халкъынъа бу гунадыр.

¹⁷ Амма о: – Сиз тенбельсинъиз, тенбельсинъиздир. Онынъ ичюн сизлер: «Барайыкъ, РАББИге къурбан чалайыкъ», – дейсинъиз.

¹⁸ Шимди барынъыз да, чалышынъыз. Тобанны сизге бермезлер, амма кирпичлернинъ тайинленген сайысыны беринъиз, – деп айтты.

¹⁹ «Кирпичлернинъ эр куньге керекли сайысыны эксильтменъиз», деген сёзлерде Исраиль реберлери башларына тюшкен беляларны корьдилер.

²⁰ Башлыкълар оларнынъ фыравундан чыкъкъанларыны беклеп тургъан Муса ве Харуннен корюштилер.

²¹ Оларгъа: – Фыравун ве онынъ къулларынынъ огюнде бизим яхшы адымызны аякъ асты эттинъиз. Бизни ольдюрсинлер деп, сиз оларнынъ къолларына къылыч бердинъиз. РАББИ буны корьсюн ве сизге бунынъ ичюн джеза берсин, – дедилер.

Муса Аллагъа шикяет эте

²² Сонъ Муса РАББИге: – Эй, я Раббим! Не ичюн Сен шу халкъны бойле белягъа огъраттынъ? Не ичюн мени ёлладынъ?

²³ Мен фыравунгъа келип, Сенинъ Адынъдан лаф этип башлагъанымдан сонъ, о, бу халкъкъа даа зияде яманлыкълар япмагъа башлады. Бизни къуртармагъа истединъ, лякин Озь халкъынъны къуртармадынъ, – деди.