Чыкъыш 33 - Мукъаддес Китап

Синай дагъындан кетмеге эмир

¹ РАББИ Мусагъа: – Мысыр топрагъындан чыкъаргъан халкъынънен берабер мындан чыкъып кет ве «оны эвлятларынъа берерим» деп Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа Мен емин эткен топракъкъа ёл ал, – деди.

² – Мен сенинъ огюнъден Мелегимни ёлларым ве ханаанлыларны, аморлыларны, хитлилерни, перизлилерни, хивлилерни ве евуслыларны къуварым.

³ Бол-берекетли топракъкъа бар. Мен Озюм ёл бою сизлерни ольдюрмемек ичюн, сизлернен бармайджагъым, чюнки сиз инат бир халкъсынъыз.

⁴ Халкъ бу къоркъунчлы сёзлерни эшитип, окюр-окюр агълап башлады, ве кимсе устюне ильван такъмады,

⁵ чюнки РАББИ Мусагъа бойле деп айткъан эди: – Исраиллилерге айт: «Сиз инат бир халкъсынъыз. Мен сизлернен бир дакъкъа кетсем биле, бирден сизлерни къырып ёкъ этер эдим. Бойлеликнен, ильванларынъызны чыкъарынъыз. Мен сизлернен не япаджагъымны тюшюнип бакъарым».

⁶ Исраиллилер Хорев деген дагънынъ янында устьлеринден ильванларыны чыкъардылар.

Раббинен Корюшюв Чадыры

⁷ Муса бир чадыр алып, ордудан тыш, авлакъта олгъан ерде къойды ве «Корюшюв Чадыры» деп адландырды. РАББИни къыдыргъан эр ким ордудан тыш олгъан Корюшюв Чадырынынъ янына келе эди.

⁸ Эр вакъыт Муса Корюшюв Чадырына ёл алгъанда, бутюн халкъ озь чадырларынынъ къапусы огюне турып, Муса Корюшюв Чадырына кирмегендже, онынъ пешинден бакъып тура эдилер.

⁹ Муса Корюшюв Чадырына киргенде, булут диреги энип, Чадырнынъ къапусы огюнде тура эди, ве РАББИ Мусанен лаф эте эди.

¹⁰ Чадырнынъ къапусы огюнде тургъан булут дирегини корьген сайын, бутюн халкъ озь чадыры янында седждеге къапана эди.

¹¹ Адам достунен лаф эткен киби, РАББИ де Мусанен юзьме-юзь лаф эте эди. Сонъ Муса ордугъа къайта эди, онынъ яш ярдымджысы Нуннынъ огълу Ехошуа Чадырда къала эди.

Рабби Озь халкъынен олмагъа сёз бере

¹² Муса РАББИге бойле деди: – Сен манъа: «Бу халкъкъа ёлбашчылыкъ эт», – деп айтасынъ, амма меннен кимни йибереджегинъни манъа ачмайсынъ. Сен манъа даа: «Сени пек яхшы билем, сенден мемнюним», – айткъан эдинъ.

¹³ Эгер менден мемнюн олсанъ, ялварам, мен Сени яхшы бильмек ичюн, ёлларынъны ач. Сонъ даима менден мемнюн олурсынъ. Амма бу адамлар Сенинъ халкъынъ олгъанларыны унутма.

¹⁴ – Сенинъ огюнъден Мен Озюм кетип, санъа раатлыкъ берерим, – деди РАББИ Мусагъа.

¹⁵ – Эгер бизнен берабер Озюнъ бармасанъ, – деди Муса, – бизни мындан чыкъарма.

¹⁶ Сен бизнен бармасанъ, менден ве исраиллилерден мемнюн олгъанынъны адамлар насыл билирлер? Амма, бизнен барсанъ, мен ве Сенинъ халкъынъ ер юзюндеки халкълардан фаркълы олурмыз.

¹⁷ – Менден сорагъанларынъны япарым, – деди РАББИ Мусагъа. – Сенден мемнюним ве сени пек яхшы билем.

¹⁸ – Манъа Шуретинъни косьтер, – деди Муса.

¹⁹ – Мен сенинъ огюнъде бутюн эйилигимни косьтеририм ве огюнъде «РАББИ» Адымны илян этерим, – деди РАББИ Мусагъа. – Кимни аджымагъа истесем – оны аджырым, кимге мерамет эйлемеге истесем – онъа мерамет эйлерим.

²⁰ Сонъ даа бойле деди: – Санъа Меним бетимни корьмеге мумкюн дегиль, – деди РАББИ. – Бетимни корьген адам сагъ къалмайджакъ.

²¹ Мына Меним янымда, къаянынъ устюнде тур, – деди РАББИ.

²² – Меним Шуретим кечкенде, Мен сени къаянынъ чатлагъына къоярым. Янынъдан кечмегенимдже, устюнъни къолумнен къапатырым.

²³ Къолумны алгъан сонъ, сен сыртымны корерсинъ. Бетимни исе кормезсинъ.