Чыкъыш 20 - Мукъаддес Китап

Он Эмир

¹ Алла бу сёзлернинъ эписини айтып берди:

² – Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.

³ Меним юзюм алдында сенде башкъа аллалар олмасын.

⁴ Тёпедеки кокте, ашагъыдаки ер юзюнде, ер юзюнден ашагъыдаки сувда олгъанларгъа ошагъан путларны ве ресимлерни япма.

⁵ Оларгъа седждеге къапанып ибадет этме. Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым, куньджю Аллам. Мени кореджек козю олмагъан бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны учюнджи ве дёртюнджи несильгедже джезалайым.

⁶ Мени севген, эмирлеримни кутькен адамларнынъ эвлятларына исе бинъинджи несильгедже мерамет эйлейим.

⁷ РАББИ-Таалянынъ Адыны нафиле айтма. Онынъ Адыны нафиле айткъан адамны РАББИ джезасыз къалдырмаз.

⁸ Раатлыкъ кунюни, мукъаддес деп танымакъ ичюн, акъылда тут.

⁹ Алты кунь чалыш ве озь тюрлю ишлеринъни яп.

¹⁰ Единджи куню исе – РАББИ-Таалянъа ибадет этмек ичюн раатлыкъ кунюдир. Бу куню бир тюрлю иш япма. Не сен, не огълунъ, не къызынъ, не къулунъ, не хызметчи апайынъ, не айванынъ, не де яшагъан ерлеринъизде отургъан кельмешек бир ишни япманъыз.

¹¹ РАББИ коклерни ве топракъны, денъизни ве оларда олгъан эр бир шейни алты куньде яратты, единджи куню исе раатланды. РАББИ раатлыкъ кунюни багъышлады ве оны айырып мукъаддес этти.

¹² РАББИ-Таалянъ санъа берген ер юзюнде яшагъан куньлеринъ узун олсун деп, бабанъны ве ананъны урьмет эт.

¹³ Адамнынъ джаныны алма.

¹⁴ Аиле садыкълыгъыны бозма.

¹⁵ Хырсызлама.

¹⁶ Якъын адамгъа къаршы ялан шаатлыкъ этме.

¹⁷ Якъын адамнынъ эвини арзу этме, онынъ не апайыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не бугъасыны, не эшегини, не бир шейини истеме.

Исраиллилернинъ къоркъусы

¹⁸ Эписи исраиллилер, кок гурюльдегенинен бору сесини эшитип, яшын яшынлагъанынен тютеген дагъны корип, къоркъудан къалтырап, арт-артына чекилип четте турдылар,

¹⁹ Мусагъа: – Бизлернен сен лаф эт, биз сени динълейик. Алла бизлернен лаф этмесин. О, бизнен лаф этсе, биз оледжекмиз, – дедилер.

²⁰ – Къоркъманъыз, – деди Муса халкъкъа. – Алла сизлерге ниетлеринъизни бильмек ичюн, пейда олды. Оны даима урьмет этип къоркъкъанынъызны, Оны акъылынъызда тутып, гуна къазанмагъанынъызны истей.

²¹ Эписи адамлар четте тургъанда, Муса Алла олгъан ерге, къара булуткъа якъынлашты.

Къурбан чалынгъан ер акъкъында къанун

²² РАББИ Мусагъа: – Исраиль огъулларына бойле хабер эт: «Мен сизлернен коклерден лаф эткениме шаатсынъыз.

²³ Меним ериме озьлеринъизге алтын ве кумюш аллаларны япманъыз», – деди.

²⁴ Манъа топракътан къурбан ерини япынъыз, анда къойларынъызны ве малларынъызны бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар ве аманлыкъ къурбанлар оларакъ кетиринъиз. Адыма багъышлангъан эр бир ерде Мен пейда олып, сизге эйилик этерим.

²⁵ Эгер Манъа къурбан ерини ташлардан япсанъыз, оны тегизленген ташлардан къурманъыз, чюнки ташларны тегизлегенде, сиз оларны арамларсынъыз.

²⁶ Аврет ерлеринъиз ачылмасынлар деп, Меним къурбан ериме басамакълардан котерильменъиз.