Чыкъыш 15 - Мукъаддес Китап

Мусанынъ тюркюси

¹ РАББИге йырлайым, О, юксек котерильгендир! О, атны ве устюндеки атлыны денъизге ташлады.

² РАББИ – меним къудретим, меним макътав тюркюмдир, О, манъа къуртулыш берди. О, меним Аллам, Оны макътарым! О, бабамнынъ Алласы, Онынъ Адыны юксельтирим.

³ РАББИ – аскердир! Онынъ Ады – РАББИ!

⁴ О, фыравуннынъ арабаларыны ве онынъ ордусыны денъизге ташлады; фыравуннынъ энъ яхшы башлыкълары Къызыл денъизде богъулдылар.

⁵ Оларны терен денъиз ютты; олар таш дайын сув тюбюне кеттилер.

⁶ РАББИ! Сенинъ онъ къолунъ къудретнен нам къазанды! РАББИ! Сенинъ онъ къолунъ душманны йыкъты!

⁷ Озь буюк улулыгъынъда Санъа къаршы чыкъкъанларны ёкъ эттинъ. Озь гъазабынъны ёлладынъ, ве о, оларны тобан дайын якъты.

⁸ Нефесинъ уфюрди, ве сувлар котерильдилер, сувлар, байырлар киби, турдылар, денъизнинъ ортасындаки терен сувлар къою олдылар.

⁹ Душман деди ки: «Артларындан къувалап, артларына етерим, авны болерим. Оларнен джаным тояр; къылычымны чекерим; къолум оларны къырар».

¹⁰ Сен нефесинънен уфюрдинъ, ве оларны денъиз къаплады, олар терен сувлар ичине къуршун дайын далдылар.

¹¹ РАББИ! Аллаларнынъ арасында Сен дайын ким бар? Мукъаддесликнен улу олгъан, макътавларгъа даима ляйыкъ олгъан, аджайип шейлер япкъан Сен дайын ким бар?

¹² Сен онъ къолунъны узаттынъ – оларны ер ютты.

¹³ Озь мераметинънен Озюнъ къуртаргъан бу халкъкъа ёлны косьтересинъ. Озь къудретинънен бу халкъны Сенинъ отургъан еринъе алып кетесинъ.

¹⁴ Халкълар эшитирлер ве титрерлер; Фелестин сакинлерини дешет басар.

¹⁵ О заман Эдом башлыкълары титрерлер, Моав ёлбашчыларыны къоркъу басар, Ханааннынъ эписи сакинлери мугъайырлар.

¹⁶ Олар къоркъу ве дешет тюбюнде къалсынлар! РАББИ! Сенинъ халкъынъ кечкендже, Озюнъе айырып алгъан халкъынъ кечкендже, олар къолунънынъ къудретинден таш дайын тильсиз олурлар.

¹⁷ РАББИ! Сенинъ мулькюнънинъ дагъына, Озюнъе отурмакъ ичюн эткен ерге, Я Рабби, Сенинъ къолларынъ яратаджакъ Азиз Ерге Озь халкъынъны алып кирсет ве ерлештир!

¹⁸ РАББИ асырлар боюнджа ве эбедиен падишалыкъ этеджектир!

¹⁹ Фыравуннынъ атлары арабаларынен ве атлыларынен берабер денъизге киргенде, РАББИ оларнынъ устюне денъиз сувларыны къайтарды. Исраиллилер исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер.

Мерьемнинъ тюркюси

²⁰ Сонъ Харуннынъ татасы Мерьем пейгъамбер къолуна даре алды. Онынъ артындан эписи къадынлар, дарелерини алып, ойнап чыкътылар.

²¹ Мерьем оларнынъ оглеринде йырлады: РАББИге йырланъыз, О, юксек котерильгендир, атны ве устюндеки атлыны денъизге ташлады!

Аджджы сув

²² Муса исраиллилерни Къызыл денъиз янындан алып кетти, ве олар Шур сахрасына кельдилер. Сахра бою учь кунь кеттилер, амма сувны тапалмадылар.

²³ Марагъа келип, Марадаки сувны ичалмай эдилер, чюнки о, аджджы эди. Онынъ ичюн бу ер Мара деп адландырылгъандыр.

²⁴ Халкъ Мусагъа шикяет иле: – Бизлер не ичеджекмиз? – дедилер.

²⁵ Муса, ярдым сорап, РАББИге ялварды. РАББИ исе онъа бир терек косьтерди. Муса терекнинъ парчасыны сувгъа ташлады, ве сув татлы олды. Анда РАББИ халкъкъа низамнаме ве къанунны берди, анда да халкъны сынады.

²⁶ – Эгер сизлер РАББИ-Таалянъызнынъ айткъанларыны эшитсенъиз ве Онынъ козю алдында истегенини этсенъиз, эгер эмирлерине къулакъ ассанъыз ве эписи низамнамелерини кутьсенъиз, о заман Мен мысырлыларгъа ёллагъан хасталыкълардан бирини сизге ёлламам. Мен – РАББИм, сенинъ Тедавийлейиджинъим, – деди РАББИ.

²⁷ Исраиллилер Элим деген ерге кельдилер. Анда он эки чокъракъ ве етмиш хурма тереги бар эди. Олар анда сувларнынъ янларында ордунен ерлештилер.