Чыкъыш 14 - Мукъаддес Китап

Исраиллилер Къызыл денъизнинъ ортасындан кечелер

^1-2 РАББИ Мусагъа: – Исраиль огъулларына айт, арткъа айлансынлар, Пи-Хахиротнынъ огюнде, Мигдол ве Къызыл денъиз арасында, Баал-Цефоннынъ огюнде ордунен ерлешсинлер. Денъизнинъ янында Баал-Цефоннынъ къаршысында ордунен ерлешинъиз.

³ Фыравун исраиллилер акъкъында: «Олар бу ернинъ ёлуны шашыргъанлар. Оларны сахра къапаткъан», – деп айтар.

⁴ Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.

⁵ Халкънынъ къачкъаны акъкъында Мысыр падишасына хабер этильген эди. Фыравун ве онынъ хызметчилери бу халкъкъа япкъан ишлерине языкъсындылар. – Недир бизим эткенимиз? – дедилер олар. – Не ичюн биз, исраиллилер бизге даа хызмет этмесинлер деп, оларны йибердик?

⁶ Фыравун озь арабасыны екти, янына озь халкъыны алды.

⁷ Алты юз дане энъ яхшы арабаларны ве Мысырдаки эписи арабаларны, оларнынъ эписи башлыкъларыны да алды.

⁸ РАББИ Мысыр падишасы олгъан фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, исраиллилернинъ артларындан къувалады. Исраиль огъуллары исе РАББИнинъ къудретли къолу астында кете эдилер.

⁹ Мысырлылар, фыравуннынъ арабаларынен олгъан эписи атлары ве атлылары, онынъ бутюн ордусы исраиллилернинъ артларындан къуваладылар ве денъиз ялысында, Пи-Хахирот огюнде, Баал-Цефон янында ерлешкен исраиллилерге еттилер.

¹⁰ Фыравун якъынлашкъанда, Исраиль огъуллары аркъаларына айланып бакътылар ве артларындан мысырлыларнынъ кельгенлерини корьдилер. Исраиль огъуллары пек къоркътылар ве ярдым сорап РАББИге ялвардылар.

¹¹ Олар Мусагъа: – Мысырда къабир олмагъаны ичюн, сен бизни сахрагъа ольмеге алып кельдинъми? Бизни Мысырдан алып чыкъып бизнен япкъанынъ недир?

¹² Биз Мысырда санъа: «Бизни озь алымызгъа къалдыр. Мысырлыларгъа чалыша берейик», – деп айтмадыкъмы? Биз ичюн сахрада ольгенимизден мысырлыларгъа къуллукъ эткенимиз бинъ къат яхшыдыр, – дедилер.

¹³ Амма Муса халкъкъа: – Къоркъманъыз. Къатты турунъыз. РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Бугунь корьген мысырлыларны бир даа омюрбилля корьмезсинъиз.

¹⁴ Сизинъ еринъизге РАББИ дженк этеджек, сиз исе тынч олунъыз, – деди.

¹⁵ РАББИ Мусагъа: – Ярдым сорап, не ичюн Манъа ялварасынъ? Исраиллилерге айт, ёлуны девам этсинлер, – деди.

¹⁶ – Сен исе, таягъынъны котерип, къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер.

¹⁷ Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.

¹⁸ Фыравунда, онынъ арабаларында ве атлыларында шуретимни косьтергенимде, мысырлылар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.

¹⁹ Исраиллилер ордусынынъ огюнде кеткен Алланынъ Мелеги ёлгъа чыкъып, оларнынъ артларындан кетти. Булут диреги де оглеринден кетип, артларындан турды,

²⁰ мысырлылар ве исраиллилернинъ ордулары арасында турды. Бирлери ичюн о, булут ве къаранлыкъ эди, башкъалары ичюн исе геджени ярыкълата эди. Бутюн гедже девамында бири-дигерлерине якъынлашмадылар.

²¹ Муса къолуны денъизге къаршы узатты. РАББИ кучьлю шаркъий ельни уфюртип, бутюн гедже денъиз сувларыны айдады ве денъизни топракъкъа чевирди. Денъиз экиге болюнди,

²² ве Исраиль огъуллары денъиз ортасындан, топракътан кеттилер. Оларнынъ онъ ве сол тарафларында сувлар дивар олып тура эдилер.

²³ Мысырлылар оларнынъ пешинден къуваладылар ве артларындан фыравуннынъ эписи атлары, арабалары ве атлылары денъизнинъ ортасына кирдилер.

²⁴ Саба танъда РАББИ атеш ве булут дирегинден мысырлыларнынъ ордусына бакъты, ве оларнынъ сыраларыны къалабалыкъ этти.

²⁵ Оларнынъ арабаларындан копчеклерни алды да, арабалары зорнен кете башладылар. Мысырлылар: – Исраиллилерден къачайыкъ. Оларнынъ ерине бизге къаршы РАББИ дженк эте, – дедилер.

²⁶ РАББИ Мусагъа: – Къолунъны денъизге тараф узат. Сувлар арткъа, мысырлыларгъа, оларнынъ арабаларына ве атлыларына къайтырлар, – деди.

²⁷ Муса къолуны денъизге тараф узатты, ве сабасына сув озь ерине къайтты. Мысырлылар сувнынъ къаршысына чапкъанда, РАББИ оларны денъизнинъ ортасында сувгъа ташлады.

²⁸ Сув арткъа къайтып, исраиллилернинъ артларындан денъизге кирген бутюн фыравун ордусынынъ арабаларыны ве атлыларны къапатты. Олардан бири сагъ къалмады.

²⁹ Исраиль огъуллары исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер. Сувлар оларнынъ онъ ве сол тарафларында дивар олып турдылар.

³⁰ О куню РАББИ исраиллилерни мысырлыларнынъ къолундан къуртарды. Исраиллилер денъизнинъ ялысында мысырлыларнынъ олюлерини корьдилер.

³¹ Исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар: