Чыкъыш 13 - Мукъаддес Китап

Биринджи догъгъанларны Аллагъа багъышлайлар

¹ Сонъ РАББИ Мусагъа:

² – Исраиль огъулларында эр бир биринджи догъгъан джанны, эм адамдан, эм айвандан догъгъан баланы Манъа айырып элялла. Олар Менимкидир, – деди.

Маясыз Пишкен Пите Байрамы акъкъында хатырлатма

³ Муса халкъкъа: – Мысырдан, къуллукъ топрагъындан чыкъкъан бу кунни акъылынъызда тутунъыз. РАББИ сизни андан Озь къудретинен чыкъарды. Бу куню минген хамырдан пишкен питени ашаманъыз.

⁴ Сиз бугунь, Авив айында ёлгъа чыкъасынъыз.

⁵ Алланъыз олгъан РАББИ сютнен бал акъкъан топракъны, ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, хивлилернинъ, евуслыларнынъ топрагъыны деделеринъизге бермеге емин этти. О, сизни бу топракъкъа кирсеткен сонъ, бу айда бойле адетни тутмакъ керексинъиз:

⁶ еди кунь маясыз пишкен пите ашанъыз, единджи куню исе РАББИнинъ байрамы олур.

⁷ Еди кунь маясыз пишкен пите ашамакъ керек. Сизде ве бутюн яшагъан топрагъынъызда не маянен пишкен бир шей, не маянынъ озю олмасын.

⁸ Огъулларынъызгъа о куньде: «Бу – мен Мысырдан чыкъкъанда, РАББИ манъа нелер япкъанларына хатырадыр», – деп илян этинъиз.

⁹ РАББИнинъ къануны агъзынъызда олсун деп, бу шей сизге къолунъыздаки бельги киби ве манълайынъызгъа сарылгъан саргъы ерине олсун, чюнки РАББИ сизни Озь къудретинен Мысырдан алып чыкъты.

¹⁰ Бойлеликнен, бу низамнамени йылдан-йылгъа тайинленген вакъытта ерине кетиринъиз! – деди.

Биринджи догъгъанлар акъкъында эмир

¹¹ РАББИ сизге ве деделеринъизге бу ерлер акъкъында емин этти. О, сизни ханаанлыларнынъ топрагъына ерлештирген сонъ ве бу топракъны сизге берген сонъ,

¹² эр бир биринджи догъгъан огъланларынъызны ве айванларынъызнынъ биринджи догъгъан балаларыны РАББИге багъышланъыз. Огъланлар ве эркеклер – РАББИнинъкидир.

¹³ Эшекнинъ биринджи догъгъан эркек баласы ичюн къой я да эчкининъ эркек баласыны беринъиз. Бермеге истемесенъиз, эшек баласынынъ бойнуны сындырынъыз. Эписи биринджи догъгъан огъланларынъыз ичюн айваннынъ янъы догъгъан баласыны беринъиз.

¹⁴ Огъулларынъыз сенден: «Бу недир?» – деп сорагъанда, оларгъа: «Къуллукъ топрагъындан, РАББИ бизни Озь къудретинен Мысырдан алып чыкъты.

¹⁵ Бизни йибермемек ичюн фыравун инатланып тургъанда, РАББИ адамнынъ биринджи догъгъан баласындан башлап, айванларнынъ биринджи догъгъан несилине баргъандже, Мысыр топрагъында эписи биринджи догъгъан балаларны ольдюрди. Онынъ ичюн мен биринджи догъгъан эр бир эркек несильни РАББИге къурбан чалам, огъулларымдан биринджи догъгъан балалары ичюн акъкъыны тёлейим.

¹⁶ Бу, къолунъыздаки бельги киби ве манълайынъызгъа сарылгъан саргъы ерине олсун, чюнки РАББИ бизни Озь къудретинен Мысырдан алып чыкъты», – денъиз.

Булут диреги ве атеш диреги

¹⁷ Фыравун исраиллилерни йиберген сонъ, халкъ озюне къаршы дженк этиледжегини корип, пешман этмесин ве Мысыргъа къайтмасын деп, Алла халкъны Фелестин топрагъынынъ ёлундан, о, якъын олса да, алып бармады.

¹⁸ О, халкъны айланчыкъ сахра ёлунен Къызыл денъиз тарафына алып кетти. Бойле этип, силялы исраиллилер Мысыр топрагъындан чыкъып кеттилер.

¹⁹ Юсуф: «Сизге Алла келир, ве сиз меним кемиклеримни мындан янынъызгъа алып чыкъынъыз», – деп, Исраиль огъулларыны емин эттиргени ичюн, Муса янына Юсуфнынъ кемиклерини алды.

²⁰ Исраиль огъуллары Сукъкъоттан чыкъып, сахранынъ сонъунда олгъан Этам деген ерде ордунен ерлештилер.

²¹ Оларнынъ оглеринде РАББИ Озю кете эди. Куньдюз ёлны косьтерип, булут диреги киби, гедже ёлны ярыкълатып, атеш диреги киби кете эди. Бунынъ ичюн исраиллилер эм куньдюз, эм геджеси кетип ола эдилер.

²² Халкънынъ козю огюнде куньдюз – булут диреги, геджеси – атеш диреги ич ёкъ олмай эди.