Чыкъыш 10 - Мукъаддес Китап

¹ РАББИ Мусагъа: – Фыравунгъа бар. Мен онынъ ве хызметчилерининъ юреклерини инат эттим. Шимди оларнынъ козьлери огюнде Мен аляметлеримни косьтеририм.

² Сен огълунънен торунынъа мысырлыларнен дешетли шейлерни япкъанларымны ве анда косьтерген аляметлерим акъкъында айтып олурсынъ. Бойлеликнен, Мен – РАББИ олгъанымны биледжексиз, – деди.

³ Мусанен Харун фыравунгъа келип, бойле дедилер: – РАББИ, еудийлернинъ Алласы: «Сен даа не къадар вакъыт Манъа бойсунмайджакъсынъ? – деп сорай. – Манъа ибадет этмек ичюн, халкъымны йибер.

⁴ Эгер халкъымны йибермесенъ, ярын бутюн мемлекетинъе сарынчкъа ёлларым.

⁵ О, ер юзюни ойле къаплар ки, ерни корьмеге чареси олмаз. О, топрагъынъызда бурчакътан сагъ къалгъан эр шейни ашар. Тарлаларынъызда оськен эписи тереклеринъизни де бутюнлей кемирир.

⁶ Сарынчкъа эвлеринъни, эписи хызметчилеринънинъ эвлерини, эписи мысырлыларнынъ эвлерининъ ичини толдурыр. Буны не бабаларынъ, не къартбабаларынъ ер юзюнде яшап башлагъан куньлеринден бу куньгедже корьмедилер». Айланып, Муса фыравундан чыкъып кетти.

⁷ Шу вакъыт хызметчилери фыравунгъа: – О, бизни даа чокъ вакъыт тузакъта тутаджакъмы? Бу адамлар РАББИге, оларнынъ Алласына ибадет этсинлер деп, оларны йибер. Мысыр гъайып олгъаныны сен аля даа корьмейсинъми, аджеба? – дедилер.

⁸ Мусанен Харунны фыравунгъа къайтардылар. Фыравун оларгъа: – Барынъыз, РАББИге, сизинъ Алланъызгъа ибадет этинъиз. Аранъыздан ким кетеджек? – деди.

⁹ Муса онъа: – Бизде РАББИнинъ байрамы олгъаны ичюн, биз уфакъ балаларымыз ве къартларымызнен, огъулларымыз ве къызларымызнен, къой-эчкилеримиз ве малларымызнен берабер кетеджекмиз, – деди.

¹⁰ Фыравун оларгъа: – Мен сизни балаларынъызнен берабер йиберсем, РАББИ керчектен де сизнен! Коресинъиз, ниетинъиз къара! – деди.

¹¹ – Ёкъ! Сорагъанынъызгъа коре, тек акъайлар барып, РАББИге ибадет этсинлер. Сонъ оларны фыравундан къувдылар.

¹² О вакъыт РАББИ Мусагъа: – Мысыр топрагъына тараф къолунъны узат. Бутюн Мысыр топрагъыны сарынчкъа бассын ве топрагъындаки бутюн отны, бурчакътан аман къалгъан бутюн шейлерни ашасын, – деди.

¹³ Муса таягъыны Мысыр топрагъына тараф узатты. РАББИ бу мемлекетке бутюн кунь ве бутюн гедже девам эткен шаркъий ельни уфюртти. Саба ачылмаздан, шаркъий ель сарынчкъаны кетирди.

¹⁴ Сарынчкъа бутюн Мысыр топрагъыны басып алып, бутюн мемлекетни толдурды. Бойле сарынчкъа эвель олмагъан эди, бундан сонъ да олмайджакъ.

¹⁵ О, бутюн ер юзюни ойле къаплады ки, ерни корьмеге чареси ёкъ эди. О, бутюн мемлекетнинъ отуны ашады ве бурчакътан аман къалгъан тереклердеки махсулларны ашады. Бутюн Мысыр топрагъында не тереклернинъ устюнде, не де тарладаки от устюнде ешиллик къалмады.

¹⁶ Фыравун ашыкъып, Мусанен Харунны озюне чагъыртты ве оларгъа: – РАББИнинъ, сизинъ Алланъызнынъ огюнде ве сизинъ огюнъизде гуна къазандым.

¹⁷ Шимди гунамны даа бир кере багъышланъыз да, менден бу олюмни къайтарсын деп, РАББИге, сизинъ Алланъызгъа дува этинъиз, – деди.

¹⁸ Муса фыравундан чыкъып, РАББИге дува этти.

¹⁹ РАББИ къаршы кельген тарафтан фена кучьлю гъарбий ельни уфюртти, ве о ель сарынчкъаны алып кетип, Къызыл денъизге ташлады. Бутюн Мысыр мемлекетинде бир сарынчкъа биле къалмады.

²⁰ Лякин РАББИ фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, Исраиль огъулларыны йибермеди.

²¹ РАББИ Мусагъа: – Къолунъны кокке тараф узат. Бутюн Мысыр топрагъында къаранлыкъ, сезильген къаранлыкъ олур, – деди.

²² Муса къолуны кокке тараф узатты, ве бутюн Мысыр топрагъыны учь кунь девамында зифт къаранлыкъ къаплап алды.

²³ Бири-бирини корьмейип, учь кунь ич бир кимсе ерлеринден турмады. Эписи Исраиль огъулларынынъ эвлеринде исе ярыкъ бар эди.

²⁴ Фыравун Мусанен Харунны чагъыртып, оларгъа: – Барынъыз ве РАББИге ибадет этинъиз. Тек къой-эчкилеринъиз ве малларынъыз къалсын, балаларынъыз исе сизлернен кетсинлер, – деди.

²⁵ – Ёкъ, – деди Муса, – РАББИге, бизим Алламызгъа бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанларны чалмакъ ичюн айванларны да йибер.

²⁶ Бизим сюрюлеримиз, бир баш къалмайып, бизнен кетсин. Биз РАББИге, бизим Алламызгъа къурбанларны олардан аладжакъмыз. Лякин анда кельмегендже, РАББИге нени къурбан чаладжагъымызны бильмейджекмиз.

²⁷ Лякин РАББИ фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, оларны йибермеге истемеди.

²⁸ Фыравун Мусагъа: – Бар кет! Мукъайт ол, козюм корьмесин сени, козюм корьген куню исе – олерсинъ! – деди.

²⁹ – Айткъанынъ киби де олур, – деди Муса. – Мен козюнъе бир даа корюнмем.