Башланув 47 - Мукъаддес Китап

¹ Юсуф, фыравунгъа келип: – Бабам ве агъа-къардашларым къой-эчкилеринен ве туварларынен ве бутюн оларда олгъан малы-мулькюнен Ханаан топрагъындан кельдилер. Шимди олар Гошен топрагъындалар, – деди.

² Юсуф агъа-къардашларындан беш адам алып, оларны фыравунгъа такъдим этти.

³ Фыравун агъаларындан ненен огърашкъанларыны сорады, ве олар онъа: – Къулларынъ – къой-эчки чобанларыдыр, эм биз, эм бабаларымыз, – дедилер.

⁴ – Биз бу ерге яшамакъ ичюн кельдик, – деп къоштылар олар. – Ханаан топрагъында кучьлю ачлыкъ олгъаны ичюн, бизге, къулларынъа, къой-эчки отлатмагъа ер ёкъ. Иште, къулларынъа Гошен топрагъында ерлешмеге разылыкъ бер.

⁵ Фыравун Юсуфкъа: – Санъа бабанънен агъа-къардашларынъ кельдилер.

⁶ Мысыр топрагъы козюнъ огюндедир. Топракънынъ энъ яхшы еринде бабанънен агъа-къардашларынъны ерлештир. Гошен топрагъында яшасынлар. Эгер араларында къабилиетли адамлар олгъаныны бильсенъ, оларны меним айванларымны бакъмагъа къой, – деди.

⁷ Сонъ Юсуф бабасы Якъупны алып кельди ве фыравунгъа такъдим этти. Якъуп фыравунны багъышлады.

⁸ Фыравун Якъуптан: – Къач яшындасынъ? – деп сорады.

⁹ Якъуп фыравунгъа: – Ер юзюндеки яшайышыма 130 йылдыр. Кочебе яшайышымнынъ куньлери аз ве ямандыр, эм де деделеримнинъ ер юзюндеки кочебе яшайыш йылларына еталмайлар, – деди.

¹⁰ Сонъ Якъуп фыравунны багъышлады ве фыравундан чыкъып кетти.

¹¹ Юсуф, фыравун эмир эткени дайын, бабасыны ве агъа-къардашларыны ерлештирди, Мысыр топрагъында, топрагъынынъ энъ яхшы къысмында, Раамсес топрагъында оларгъа топракъ пайыны берди.

Ачлыкъ

¹² Юсуф бабасыны ве бутюн бабасынынъ эвлятларыны эр бир къорантанынъ керегине коре ашнен теминлей эди.

¹³ Ачлыкъ пек кучьлю олгъаны ичюн, бутюн мемлекетте аш битти. Мысыр топрагъынен Ханаан топрагъы ачлыкътан пек къыйнала эдилер.

¹⁴ Сатылгъан отьмек ичюн Юсуф Мысыр ве Ханаан топракъларында олгъан бутюн кумюшни джыйып алды ве фыравуннынъ эвине кирсетти.

¹⁵ Мысыр ве Ханаан топракъларында кумюш биткен сонъ, эписи мысырлылар Юсуфкъа келип, онъа: – Бизге аш бер, – дедилер. – Кумюшимиз биткени ичюн, козюнъ огюнде ольмеге керекмизми, аджеба?

¹⁶ – Айванларынъызны айдап келинъиз, – деди Юсуф. – Кумюшинъиз биткен олса, сизге аш берип, айванларынъызны алырым.

¹⁷ Олар озь айванларыны айдап кельдилер, ве Юсуф ашны атларгъа, къой-эчкилерге, туварларгъа ве эшеклерге алмаштыра эди. О йылы оларнынъ бутюн айванларыны алып, оларны ашнен теминледи.

¹⁸ Бу йыл кечти. Кельген йылы олар кене Юсуфкъа келип, онъа: – Эм кумюшимиз биткенини, эм айванларымыз сюрюлеринен санъа, эфендимиз, кечкенини сенден сакъламайджакъмыз, – дедилер. – Эфендимизнинъ огюнде беденлеримизнен топракъларымыздан гъайры бизде бир шей къалмады.

¹⁹ Биз ве топракъларымыз козюнъ огюнде гъайып олмакъ керекми, аджеба? Аш ичюн бизни ве топракъларымызны сатын ал, ве биз топракъларымызнен берабер фыравуннынъ къуллары олайыкъ. Сен исе, биз сагъ къалып ольмейик деп ве топрагъымыз бошамасын деп, бизге урлукъ бер.

²⁰ Сонъ Юсуф фыравунгъа бутюн Мысыр топрагъыны сатын алды. Мысырлылар ачлыкътан пек къыйналгъанлары ичюн, эр бири озь тарласыны сатты. Бойлеликнен, бутюн топракъ фыравуннынъ мал-мулькю олды.

²¹ Халкъны исе Юсуф Мысырнынъ бир уджундан о бир уджуна къадар алып, шеэрлерге ерлештирди.

²² Ялынъыз руханийлернинъ топракъларыны Юсуф сатын алмады. Руханийлерге фыравундан ер пайы берильген эди, ве олар фыравун оларгъа берген ер пайынен кечине эдилер, онынъ ичюн де озь топракъларыны сатмадылар.

²³ Юсуф халкъкъа бойле деди: – Мына мен сизни топракъларынъызнен берабер фыравунгъа сатын алдым. Мына сизге урлукъ, топракъларынъызгъа сачынъыз.

²⁴ Ормагъа вакъыт кельгенде, беш пайда бир пайыны фыравунгъа беринъиз, дёрт пайы исе сизге тарлаларынъызгъа сачмагъа ве сизнен эвдекилеринъизге ве балаларынъызгъа ашамакъ ичюн къалсын.

²⁵ – Сен бизим джанларымызны къуртардынъ, – дедилер олар. – Эфендим, козюнъде мерамет къазанайыкъ ве фыравуннынъ къуллары олайыкъ.

²⁶ Шай этип, Юсуф Мысыр топрагъында атта бу куньгедже кутюльген къанун къойды: беш пайда бир пайы фыравуннынъ олсун. Тек руханийлернинъ топракълары фыравуннынъ олмады.

Юсуфнынъ емини

²⁷ Исраиллилер Мысырда Гошен топрагъында яшап, топракъларгъа саип олдылар, догъып арттылар ве чокъ сайылы олдылар.

²⁸ Якъуп Мысыр топрагъында 17 йыл яшады. Аслында исе онынъ яшайышы 147 йыл эди.

²⁹ Исраильге ольмеге вакъыт кельгенде, о, огълу Юсуфны чагъыртты ве онъа бойле деди: – Эгер мен козюнъде мерамет къазангъан олсам, къолунъны янбашымнынъ тюбюне къойып, манъа мераметли ве ишанчлы оладжагъынъа, мени Мысырда дефн этмейджегинъе сёз бер.

³⁰ Мен баба-деделериме кеткен сонъ, мени Мысырдан алып кет ве баба-деделеримнинъ къабринде дефн эт. – Айткъанынъ киби япарым, – деди Юсуф.

³¹ – Манъа емин эт, – деди Якъуп. Юсуф онъа емин этти, ве Исраиль тёшекнинъ башында ибадет этти.