Башланув 29 - Мукъаддес Китап

Якъуп Рахельнен корюше

¹ Ёлуны девам этип, Якъуп шаркъ огъулларынынъ топрагъына кельди.

² Бакъып, тарлада къуюны ве онынъ янында къой-эчкилерининъ учь сюрюси яткъаныны корьди. Бу къуюдан адамлар сюрюлерге сув бере эдилер. Къуюнынъ агъзы балабан ташнен япылгъан эди.

³ Анда бутюн сюрюлер топлангъан сонъ, ташны четке юварлатып къоя эдилер ве къой-эчкилерге сув бере эдилер. Сонъ ташны кене озюнинъ ерине, къуюнынъ агъзына къоя эдилер.

⁴ – Агъаларым, сиз къайдансынъыз? – деп сорады чобанлардан Якъуп. – Харанданмыз, – деп джевап бердилер олар.

⁵ – Сиз Нахорнынъ торуны Лаванны билесинъизми? – деп сорады олардан Якъуп. – Билемиз, – дедилер олар.

⁶ – Сагъ-селяметми о? – деди Якъуп. – Сагъ-селямет, – дедилер олар. – Мына онынъ къызы Рахель къой-эчкилерни айдап келе.

⁷ – Кунь даа ярыгъа етмеди, айванларны топламагъа вакъыт кельмеди, – деди Якъуп чобанларгъа. – Къой-эчкилерге сув беринъиз де, барып отлатынъыз.

⁸ Лякин олар: – Сув берип оламаймыз. Эписи сюрюлер топлангъан сонъ, адамлар ташны къуюнынъ агъзындан четке юварлатырлар да, биз къой-эчкилеримизге сув берермиз, – дедилер.

⁹ Олар лакъырды этип тургъанда, бабасынынъ къой-эчкилеринен берабер Рахель кельди. О, оларны отлата эди.

¹⁰ Дайысы Лаваннынъ къызы Рахельни ве къой-эчкилерини корип, Якъуп якъынлашты, къуюнынъ агъзындан ташны алып четке юварлатты, дайысынынъ къой-эчкилерине сув берди.

¹¹ Сонъ Якъуп Рахельни опьти ве окюр-окюр агълап,

¹² онынъ сой-сопы, Рефикъанынъ огълу олгъаныны айтты. Рахель чапып кетти ве эписини бабасына айтты.

¹³ Лаван татасынынъ огълу Якъуп акъкъында эшиткен сонъ, онынъ къаршысына чапып чыкъты, оны къучакълап опьти ве эвине алып кетти. Якъуп Лавангъа бутюн олгъан шейни айтып берди.

¹⁴ Лаван онъа: – Керчектен де, сен меним кемигим, меним вуджудымсынъ! – деди. Якъуп онда бир ай отурды.

Якъуп Рахель ве Леагъа хызмет эте

¹⁵ Сонъ Лаван Якъупкъа бойле деди: – Аджеба, сен меним союм олгъанынъ ичюн, манъа бес-бедава хызмет этеджексинъми? Насыл акъ тёлейим санъа, айт.

¹⁶ Лаваннынъ эки къызы бар эди: буюгининъ ады Леа, кичигининъ исе Рахель эди.

¹⁷ Леанынъ козьлери зайыф эди, Рахель исе эм тюз эндамлы, эм дюльбер эди.

¹⁸ Якъуп Рахельге севда олды ве Лавангъа: – Сенинъ кичик къызынъ Рахель ичюн санъа еди йыл хызмет этеджегим, – деди.

¹⁹ – Яхшы, – деди Лаван. – Оны башкъасына бергендже, санъа бергеним яхшы. Менде къала бер.

²⁰ Якъуп Рахель ичюн еди йыл хызмет этти. Амма, Рахельни севгени ичюн, олар онынъ козюне бир къач кунь дайын корюндилер.

²¹ Ахыры-сонъу Якъуп Лавангъа: – Хызметимнинъ вакъты битти. Манъа апайымны бер, мен онъа эвленмеге истейим, – деди.

²² Лаван о ернинъ эписи адамларыны топлап, той япты.

²³ Акъшам исе Лаван къызы Леаны алды, Якъупкъа кирсетти, ве Якъуп онен ятты.

²⁴ (Хызмет этмек ичюн, Лаван Леагъа озь хызметчиси Зилпаны берген эди.)

²⁵ Саба кельген сонъ, Рахельнинъ ерине Леа олгъаны ачылды! – Меннен япкъанынъ недир? – деп сорады Якъуп Лавандан. – Мен санъа Рахель ичюн хызмет этмедимми? Не ичюн сен мени алдаттынъ?

²⁶ – Бизим тарафларда биринджи догъгъан къыз акъайгъа чыкъмагъандже, кичигини бермеге адет ёкъ, – деди Лаван.

²⁷ – Леанынъ той афтасы кечсин. Сонъ даа еди йыл хызметинъ ичюн, биз санъа Рахельни де берермиз.

²⁸ Якъуп ойле де япты. Той афтасы кечкен сонъ, Лаван къызы Рахельни онъа акъайгъа берди.

²⁹ Лаван къызы Рахельге, онъа хызмет этмек ичюн, озь хызметчисини Билханы берди.

³⁰ Якъуп Рахельнен ятты. О, Рахельни Леадан зияде севе эди. Сонъ Якъуп Лавангъа даа еди йыл хызмет этти.

Якъупнынъ балалары

³¹ РАББИ Якъупнынъ Леаны корьмеге козю олмагъаныны корьди ве онынъ къурсагъыны бала-чагъалы этти; Рахель исе бала тапып оламай эди.

³² Леа юклю олып, огълан бала тапты ве: «РАББИ меним кедеримни корьди. Энди акъайым мени север», – деп, баланынъ адыны Рубен къойды.

³³ Леа кене юклю олды ве огъул тапты. «РАББИ акъайымнынъ мени корьмеге козю олмагъаныны эшитти, манъа бу баланы да берди», – деп, онынъ адыны Шимеон къойды.

³⁴ Кене юклю олып, огълан бала тапты ве: «Энди акъайым манъа япышыр, чюнки мен онъа учь огълан таптым», – деди. Бунынъ ичюн онынъ адыны Левий къойды.

³⁵ Сонъ кене юклю олып, кене огълан тапты ве: «Бу сефер РАББИни макътарым!» – деди. Онынъ ичюн огълунынъ адыны Ехуда къойды. Бундан сонъ бала тапмакъны токътатты.