Башланув 27 - Мукъаддес Китап

Якъуп Исхакъны багъышлай

¹ Исхакъ къартайгъанда, козьлери ярамай корип башлагъанда, о, озюнинъ буюк огълу Исавны чагъырды. – Огълум! – деди онъа Исхакъ. – Мен мындам, – деди онъа огълу.

² – Мен энди къартайдым, – деди Исхакъ. – Даа не къадар яшайджагъымны бильмейим.

³ Озь алетлеринъни, яйынъны ве окълугъынъны алып, тарлагъа авгъа чыкъ.

⁴ Мен севген леззетли ашны азырла ве манъа кетир. Сонъ мен ашарым, ве ольмезден эвель джаным сени багъышлар.

⁵ Рефикъа исе Исхакънынъ огълу Исавгъа айткъанларыны эшитти. Исав ав этинден кетирмек ичюн тарлагъа авгъа чыкъкъан сонъ,

⁶ Рефикъа огълу Якъупкъа бойле деди: – Мен бабанънынъ Исав агъанъа:

⁷ «Манъа ав этинден кетирип, леззетли аш азырла да, мен ашарым ве олюмимден эвель РАББИнинъ огюнде сени багъышларым», – деп айткъаныны эшиттим.

⁸ Шимди, огълум, мен санъа буюргъан шейни динъле.

⁹ Къой-эчкилер сюрюсине бар да, манъа андан эки яхшы бакъылгъан улакъ кетир. Мен олардан бабанъ севген леззетли ашны азырларым.

¹⁰ Сен оны бабанъ огюне алып кетерсинъ; о, ашар ве ольмезден эвель сени багъышлар.

¹¹ – Агъам Исав юньлю адамдыр, – деди Якъуп анасы Рефикъагъа. – Меним терим исе тегиз.

¹² Барып да, бабам мени тутып бакъса, мен онынъ юзю огюнде яланджы олып, башыма багъышлав дегиль, къаргъыш къазанырым!

¹³ Лякин анасы онъа: – Огълум, сенинъ къаргъышынъ манъа олсун, тек айткъанымны динъле. Бар да, сорагъанымны кетир, – деди.

¹⁴ Якъуп барып, улакъларны алды ве анасына кетирди. Анасы онынъ бабасы севген леззетли ашны азырлады.

¹⁵ Сонъ Рефикъа эвинде олгъан буюк огълу Исавнынъ энъ яхшы урбаларыны алып, кичик огълу Якъупнынъ устюне кийдирди,

¹⁶ къолларыны ве тегиз бойнуны улакъларнынъ терисинен сарды.

¹⁷ Сонъ азырлагъан леззетли ашнен отьмекни огълу Якъупнынъ къолуна берди.

¹⁸ Якъуп бабасына кирип: – Бабам! – деди. – Мен мындам, – деди бабасы. – Огълум, сен кимсинъ?

¹⁹ – Мен Исав, сенинъ биринджи догъгъан огълунъ, – деди бабасына Якъуп. – Сен манъа насыл айттынъ, мен ойле де яптым. Отурып, ав этинден аша. Сонъ джанынъ мени багъышласын.

²⁰ – Огълум, – деди бабасы. – Не о къадар тез тапып кельдинъ я? – РАББИ, сенинъ Алланъ, манъа къысмет этти, – деди Якъуп.

²¹ – Кельчи яныма, огълум, – деди Исхакъ Якъупкъа. – Мен сени тутып бакъайым, огълум Исав сен экенсинъми-ёкъмы?

²² Якъуп бабасы Исхакънынъ янына барды. Исхакъ Якъупны тутып бакъты ве: – Сеси Якъупнынъ, къоллары Исавнынъ, – деди.

²³ Якъупнынъ къоллары агъасы Исавнынъ къоллары киби юньлю олгъанлары ичюн, Исхакъ Якъупны танымайып, багъышлады.

²⁴ Исхакъ: – Керчектен де, сен меним огълум Исавсынъмы? – деп сорады. – Эбет, мен, – деди Якъуп.

²⁵ – Манъа ав этинден ашамагъа бер, огълум, – деди Исхакъ. – Сонъ джаным сени багъышлар. Якъуп бабасына ашнен шарапны алып берди, ве о, ашап-ичти.

²⁶ Сонъ бабасы Исхакъ онъа: – Огълум, яныма келип, мени опь, – деди.

²⁷ Якъуп бабасынынъ янына келип, оны опьти. Исхакъ онынъ урбасындан кельген къокъуны алып, оны багъышлап, бойле деди: – Мына, меним огълумнынъ къокъусы – РАББИ багъышлагъан тарладан кельген къокъу дайын.

²⁸ Алла санъа кок чыкъыны, ернинъ энъ яхшы махсулларыны ве ашлыкънен шарапнынъ бол-берекетини берсин.

²⁹ Санъа халкълар хызмет этсинлер, миллетлер бель буксюнлер. Агъаларынъа акимдарлыкъ эт, ананънынъ огъуллары санъа бель буксюнлер. Сени къаргъагъан адамлар къаргъышлы олсун, сени багъышлагъан адамлар багъышлангъан олсунлар!

Исав багъышлав истей

³⁰ Исхакъ огълу Якъупны багъышлагъан сонъ, Якъуп бабасы Исхакънынъ юзю огюнден чыкъкъан сонъ, онынъ агъасы Исав авдан къайтты.

³¹ О да леззетли ашны азырлады ве бабасына келип: – Тур, бабам, огълунъ кетирген ав этинден аша. Сонъ мени багъышла, – деди.

³² Бабасы Исхакъ ондан: – Сен кимсинъ? – деп сорады. – Мен сенинъ огълунъ! – деди Исав. – Сенинъ биринджи догъгъан огълунъ Исавым!

³³ Исхакъ къоркъусындан чокъ титреп башлады ве бойле деди: – Я, сен кельмезден эвель манъа ав этинден кетирип ашаткъан ве мен оны багъышлагъан ким эди? Энди о, багъышлангъан оладжакъ.

³⁴ Исав, бабасынынъ сёзлерини эшитип, буюк ве аджджы толу къыямет къопарды ве бабасына: – Бабам! Мени де багъышла, – деди.

³⁵ Лякин бабасы онъа: – Сенинъ къардашынъ айнеджиликнен келип, багъышлавынъны алды, – деди.

³⁶ – Тевеккель онынъ адыны Якъуп деп къоймадылар, – деди Исав. – О энди эки кере мени алдатты. Башта биринджи догъгъан акъкъымны алды, шимди исе багъышлавымны алды! Ве даа къошты: – Аджеба, сен манъа багъышлав къалдырмадынъмы?

³⁷ – Мен оны сенинъ устюнъе акимдар этип къойдым, эписи агъа-къардашларыны да онъа къуллукъкъа бердим, – деп джевап берди Исхакъ Исавгъа. – Ашлыкънен шарапны да онъа бердим. Сен ичюн мен не япып олурым, огълум?

³⁸ Лякин Исав бабасына: – Бабам, аджеба, сенинъ тек бир дане багъышлавынъ бар эдими? Бабам, мени де багъышла, – деди ве юксек сеснен агълап башлады.

³⁹ Сонъ бабасы Исхакъ онъа бойле джевап берди: – Динъле! Яшагъан ерлеринъ кок чыкъындан ве берекетли ерден узакъ оладжакътыр.

⁴⁰ Къылычынъ не тапса, онен яшайджакъсынъ ве къардашынъа хызмет этеджексинъ. Лякин вакъыт келир, сен исьян котерип, онынъ зулумыны бойнунъдан алып ташлайджакъсынъ.

⁴¹ Якъуп бабасындан багъышлавны алгъаны ичюн, Исавнынъ оны корьмеге козю ёкъ эди, ве Исав юрегинде: «Бабама янып агълайджакъ куньлеримиз якъынлаша. Сонъ мен къардашым Якъупны ольдюририм», – деди.

⁴² Лякин буюк огълу Исавнынъ сёзлерини Рефикъагъа етиштирдилер. Рефикъа кичик огълу Якъупны чагъырттып, онъа бойле деди: – Агъанъ Исав сени ольдюрмеге истей.

⁴³ Огълум, айткъанларымны динъле: Харангъа, меним агъам Лавангъа къач.

^44-45 Агъанънынъ гъазабы кечип, санъа къаршы олгъан ачувы ятышып, агъанъ сен япкъанынъны унутмагъандже, бир къач вакъыт анда яшап тур. Сонъ мен адам ёлларым ве сени андан алырым. Бир куньде экинъизни джоймагъа истемейим.

Исхакъ Якъупкъа Лавангъа кетмеге буюра

⁴⁶ Рефикъа Исхакъкъа: – Бу хитли къызларындан яшайышым козюме корюнмей, – деди. – Эгер Якъуп бу ернинъ хитли къызларындан бирини апай этип алса, манъа яшайыш не керек?