Башланув 20 - Мукъаддес Китап

Ибраим ве Авимелек

¹ Ибраим андан чыкъып, Негев деген ерге ёл алды ве Къадешнен Шур арасында яшап башлады. Сонъ вакътынджа Герар шеэринде ерлешти.

² Озюнинъ апайы олгъан Саре акъкъында Ибраим: «О, меним къызкъардашым», – деди. Сонъ Герарнынъ падишасы Авимелек адамларны ёллап, Сарени озюне алды.

³ Амма геджеси Алла Авимелекке тюшюнде келип, онъа: – Динъле, сен алгъан о апай ичюн оледжексинъ, чюнки онынъ акъайы бар, – деди.

⁴ Авимелек исе онъа даа токъунмагъан эди ве: – Эфендим, аджеба, Сен къабаатсыз миллетни ольдюрирсинъми? – деди. –

⁵ Бу адам озю манъа: «О, меним къызкъардашым», – деп айтмадымы? Апай да: «О, меним агъамдыр», – деди. Мен буны темиз юрекнен ве къабаатсыз эльнен яптым.

⁶ Алла онынъ тюшюнде бойле деди: – Сен буны темиз юрекнен япкъанынъны Мен билем. Онынъ ичюн, Меним огюмде гуна япма деп, санъа о апайгъа токъунмагъа ёл бермедим.

⁷ Шимди апайны акъайына къайтар, чюнки о пейгъамбер. О, сенинъ ичюн дува этер, ве сен сагъ-селямет къалырсынъ. Эгер къайтармасанъ, биль ки, сен мытлакъа оледжексинъ. Сен ве бутюн сенинъ эвинъдекилеринъ оледжеклер.

⁸ Саба танъда турып, Авимелек озь хызметчилерини чагъыртты ве оларгъа бутюн бу шейни айтып берди. Олар пек къоркътылар.

⁹ Сонъ Авимелек Ибраимни озюне чагъыртып, бойле деди: – Недир бу сенинъ бизге япкъанынъ? Санъа къаршы мен насыл гуна яптым ки, сен мени ве падишалыгъымны бу буюк гунагъа батырдынъ? Сен манъа олмайджакъ шейлер яптынъ.

¹⁰ Сонъ даа къошты Авимелек Ибраимге: – Бу ишни япкъанда, акъылынъда не тута эдинъ?

¹¹ – Белледим ки, керчектен де бу ерде Алладан къоркъмайлар ве апайым ичюн мени ольдюрирлер, – деди Ибраим.

¹² – Ондан гъайры о, керчектен де меним къызкъардашым: анамнынъ къызы олмайып, о, бабамнынъ къызыдыр. О меним апайым олды.

¹³ Алла манъа бабамнынъ эвинден кетмеге буюргъанда, мен Сареге айттым: «Ялварам санъа, манъа бир эйилик яп: къайда кельмесек де, мен сенинъ агъанъ олгъанымны айт».

¹⁴ Авимелек къой-эчкилер, туварлар, хызметчи къызлар ве къуллар алып, Ибраимге берди, апайы Сарени де къайтарды.

¹⁵ Сонъ Авимелек деди ки: – Бакъ, бутюн ерим сенинъ огюнъде: къайда истесенъ, анда яша.

¹⁶ Сареге исе бойле деди: – Мен агъанъа бинъ кумюш бердим. Бу, санъа якъын адамларнынъ козюнде ашалангъанынънынъ устюни къаплар, ве эр кеснинъ огюнде сен темиз олурсынъ.

¹⁷ Ибраим Аллагъа дува этти, ве Алла Авимелекни, онынъ апайыны ве хызметчи апайларыны тедавийледи. Олар кене бала тапып башладылар.

¹⁸ Эвель исе Ибраимнинъ апайы олгъан Саре ичюн, РАББИ Авимелекнинъ эвинде олгъан эписи апайларгъа бала догъмагъа къысмет этмей эди.