Башланув 19 - Мукъаддес Китап

Содом шеэрининъ гунасы

¹ Эки Мелек Содомгъа акъшам кельдилер. Лут Содом шеэрининъ араба къапулары огюнде отурмакъта эди. Лут оларны корип, оларны къаршыламакъ ичюн еринден турды ве бель букип:

² – Эфендилерим, динълесенъиз! Къулунъызнынъ эвине киринъиз ве анда геджеленъиз, аякъларынъызны да ювунъыз. Саба эрте турып, ёлунъызны девам эттирирсинъиз, – деди. Лякин олар: – Ёкъ, биз мейданда геджелермиз, – дедилер.

³ Лут исе оларгъа пек ялваргъан сонъ, олар онъа тараф ёл алып, онынъ эвине кирдилер. Лут оларгъа софра къойды ве маясыз пите пиширди. Олар ашадылар.

⁴ Олар ятмаздан эвель, шеэр акъайлары, Содом акъайлары – яшы-къарты, эписи четлерден кельген бутюн халкъ – эвнинъ этрафларыны сарып алдылар.

⁵ Олар Лутны чагъырып, онъа: – Санъа геджелемеге кельген акъайлар къана? Оларны бизге чыкъар, биз оларнынъ намусына токъунайыкъ, – деди.

⁶ Лут босагъагъа чыкъты ве артындан къапуны къапатып,

⁷ оларгъа: – Къардашларым, яманлыкъ этменъиз!

⁸ Мына, акъай корьмеген эки къызым бар. Мен оларны сизге чыкъарайым да, оларнен истегенинъизни япынъыз. Лякин бу адамларгъа бир шей этменъиз. Олар меним эвиме кельдилер, – деди.

⁹ – Кет мындан, – дедилер олар. – Энди биз санъа олардан даа бетер шейлер япармыз. Бири-бирине исе: «О, кельмешек, мында вакътынджа яшамакъ ичюн кельди; о, бизни суд этмеге истейми?» – дедилер. Сонъ олар Лутны сыкъып башладылар ве, къапуны урып чыкъармакъ ичюн, якъынлаштылар.

¹⁰ О заман о акъайлар къолларыны узатып, Лутны ичериге, эвге кирсеттилер ве къапуны къапаттылар.

¹¹ Эвнинъ къапусы янында олгъан акъайларнынъ, яшы-къартынынъ козьлерини кёр эттилер, ве къапуны къыдырып, оларнынъ эслери кетти.

¹² Ичеридеки акъайлар Луткъа: – Сенинъ даа киминъ бар мында? Киевлеринъми, огъулларынъмы, къызларынъмы, шеэрде киминъ олса, эписини бу ерден алып кет.

¹³ Биз бу ерни ёкъ этеджекмиз. РАББИге котерильген шу шеэрнинъ сакинлерине къаршы олгъан къыямет къуветленди, ве РАББИ бизни оны ёкъ этмек ичюн ёллады, – дедилер.

¹⁴ Сонъ Лут чыкъып, онынъ къызларына нишанлангъан киевлерине бойле деди: – Тез бу ерден кетинъиз. РАББИ бу шеэрни ёкъ этеджек. Лякин киевлери, Лут шакъа эте, деп белледилер.

Лут Содомдан чыкъып кете

¹⁵ Саарь вакъытта Мелеклер Лутны ашыкътырып: – Гунакяр шеэр къырылгъанда, сен де онен берабер гъайып олмамакъ ичюн, тез-тез бу ерден къадынынъны ве эки къызынъны алып кет! – дедилер.

¹⁶ Лут исе, эп вакъыт созып, ашыкъмай эди. РАББИнинъ Луткъа олгъан мерамети ичюн, акъайлар Лутны, къадыныны ве эки къызыны къолларындан тутып, шеэрден тышары алып чыкътылар.

¹⁷ Тышары чыкъаргъан сонъ, олардан бири Луткъа: – Джанынъны къуртар! Артынъа айланып бакъма! Бу дживарларда эгленмейип, байырларгъа тараф чап. Олмаса, гъайып олурсынъ, – деди.

¹⁸ – Ёкъ, Эфендим, – деди Лут.

¹⁹ – Сен манъа, къулунъа, о къадар эйилик яптынъ! Мераметинъ манъа буюктир: Сен меним джанымны къуртардынъ! Лякин байырларгъадже мен чапып етамам, белягъа огърап гъайып олурым.

²⁰ Анавы шеэр исе якъын, мен анда чапып етиштиририм. О, уфакътыр. О, уфакъ олгъаны ичюн, мен анда чапайым да, джанымны къуртарайым.

²¹ – Яхшы, – деди О. – Мен буны сенинъ хатиринъ ичюн япарым, сен айткъан шеэринъни йыкъмам.

²² Лякин анда тез-тез чап. Сен анда кельмегендже, Мен ишлеримни башлап оламайджагъым. Бундан сонъ бу шеэр Цоар деп адландырылды.

²³ Кунь догъгъанда, Лут Цоар шеэрине кельди.

Содом ве Гомора шеэрлери гъайып ола

²⁴ РАББИ коктен Содом ве Гоморанынъ устюне атеш ве кукюртни ягъмур дайын ягъдырды

²⁵ ве эки шеэрни, бутюн дживарларны, бу шеэрлерде яшагъан бутюн сакинлерни, ер юзюнде олгъан бутюн осюмликлерни де къырып ёкъ этти.

²⁶ Лутнынъ къадыны исе артына айланып бакъты ве туз диреги олып къалды.

²⁷ Саба эрте Ибраим, РАББИнинъ алдында эвель тургъан ерге келип,

²⁸ Содом ве Гоморагъа ве бутюн дживарларнынъ этрафларына бакъты. Ер юзюнден тютюн, собадан чыкъкъан дайын, котерильгенини корьди.

²⁹ Бойлеликнен, дживардаки шеэрлерни ёкъ эткенде, Алла Ибраимни акъылында тута эди. Алла Лут яшагъан шеэрлерни йыкъкъанда, Лутны йыкъаджакъ ерлеринден къуртарды.

Моавлылар ве аммонлыларнынъ келип чыкъувы

³⁰ Цоарда яшамагъа къоркъкъаны себептен, Лут шеэрден чыкъып кетти ве дагъларда ерлешти. Эки къызы да онен эди. Лут эки къызынен берабер бир къобада яшай эди.

³¹ Лутнынъ буюк къызы кичигине бойле деди: – Бабамыз энди къарт, ве бутюн ер юзюнинъ адети боюнджа бизге эвленмек ичюн ер юзюнде адам ёкъ.

³² Кель, бабамызгъа шарап ичирейик, онен ятайыкъ. Бойле этип, бабамызгъа эвлят багъышлап, онынъ несилини сакълап къалырмыз.

³³ О геджеси олар бабаларына шарап ичирдилер. Сонъ биринджи догъгъан къызы кирип, бабасынен ятты. Бабасы исе, къызы не вакъыт ятып, не вакъыт тургъаныны бильмеди.

³⁴ Айланыр куню буюги кичигине: – Мына, мен тюневин бабамнен яттым. Онъа бу гедже де шарап ичирейик. Сен кир де, онен ят. Бойле этип, бабамызгъа эвлят багъышлап, онынъ несилини сакълап къалырмыз, – деди.

³⁵ Бу геджеси де олар бабаларына шарап ичирдилер. Кичиги кирип, бабасынен ятты; бабасы исе, къызы не вакъыт ятып, не вакъыт тургъаныны бильмеди.

³⁶ Бойлеликнен, Лутнынъ эки къызы озь бабаларындан юклю олдылар.

³⁷ Буюги огълан бала тапты ве онынъ адыны Моав къойды. О, бу куньгедже моавлыларнынъ бабасы-дедесидир.

³⁸ Кичиги де огълан бала тапты ве онынъ адыны Бен-Амми къойды. О, бу куньгедже аммонлыларнынъ бабасы-дедесидир.