2 Падишалар 7 - Мукъаддес Китап

Алла Давуткъа васиет эте

¹ Падиша Давут озюнинъ сарайында ерлешкен сонъ, РАББИ онынъ этрафындаки бутюн душманларына оны къасеветлендирмеге ёл бермеди.

² О заман падиша Натан пейгъамберге: – Мына мен кедр агъачындан ясалгъан эвде яшайым, Алланынъ Сандыгъы исе – чадыр тюбюнде, – деди.

³ Натан падишагъа: – Бар да, ниетинъни яп. РАББИ сеннен берабер, – деди.

⁴ Лякин шу геджеси РАББИ Натангъа деди:

⁵ – Бар да, къулум Давуткъа шуны айт: «РАББИ бойле дей: Мен булунаджакъ Сарайны сенми къураджакъсынъ?

⁶ Исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъан вакъыттан берли шимдигедже бир эвде булунмадым. Чадырда я да Мескенде булунып, бир ерден башкъа ерге кечтим.

⁷ Исраиллилернен эр ерде юрдим, лякин ич бир вакъыт халкъым Исраильни ёлбашчылыкъ эткен бирде-бир башлыкъларына: “Манъа не ичюн кедр терегинден бир эв къурмадынъыз?” – демедим!»

⁸ Шимди къулум Давуткъа шуны айт: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Мен сени, халкъыма Исраильге ёлбашчы ол деп, къой сюрюсини отлаткъан еринъден алдым.

⁹ Сен къайда баргъан олсанъ, эр ерде сеннен берабер олдым, сенинъ огюнъде бутюн душманларынъны ёкъ эттим ве адынъны, ер юзюндеки намлы адамларнынъ адлары киби, намлы эттим.

^10-11 Энди халкъыма Исраильге ер тапарым, анда оны ерлештиририм, ве о, раат-раат озь еринде яшар. Кимсе оны къасеветлендирмез, эвеллери киби, халкъыма Исраильге къадылар къойгъан вакъыттан берли, ярамай адамлар сыкъыштырмазлар. Мен эписи душманларынъа сени къасеветлендирмеге ёл бермем». РАББИ даа бойле сёз бере: «Сенинъ эвлятларынъ падишалыкъ япаджакълар». О Озю буны япаджакъ.

¹² О: «Эджелинъ келип, сен баба-деделеринънинъ къабиринде дефн этильген сонъ, Мен сенден догъгъан эвлядынъны падиша этерим ве падишалыгъына кучь-къувет берерим.

¹³ О, Меним Адыма Сарай къурар, ве Мен онынъ падишалыгъыны эбедий этерим.

¹⁴ Мен онынъ бабасы олурым, ве о – Меним огълум олур. Эгер о гуна япса, Мен оны инсанларнынъ къамчыларынен ве котеклеринен джезаларым.

¹⁵ Лякин сенинъ огюнъде Мен ред эткен Шаулдан садыкълыгъымны айыргъаным киби, ондан айырмам.

¹⁶ Сенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.

¹⁷ Бутюн бу сёзлерни ве бутюн бу руяларны Натан Давуткъа айтып берди.

Давутнынъ дувасы

¹⁸ Давут падиша, Алланынъ Чадырына кирип, РАББИнинъ огюнде турды ве: – Мен де, къорантам да ким олгъанмыз, РАББИ-ТААЛЯ? Амма Сен мени о къадар юксельттинъ!

¹⁹ Бу да Санъа аз олды, РАББИ-ТААЛЯ! Манъа, къулунъа, союмнынъ келеджеги акъкъында да хабер эттинъ. РАББИ-ТААЛЯ, мына насылдыр инсангъа олгъан мунасебетинъ!

²⁰ Мен Санъа даа не айтмакъ мумкюним? Сен мени, къулунъны билесинъ, РАББИ-ТААЛЯ!

²¹ Сен берген сёзюнъе ве ниетинъе коре бу буюк шейлерни яптынъ. Сен манъа, Сенинъ къулунъа оны ачтынъ.

²² Шунынъ ичюн Сен улусынъ, РАББИ-ТААЛЯ! Санъа тенъ кельген ёкъ! Биз озь къулагъымызнен эшиткенимизге коре, Сенден башкъа Алла ёкъ!

²³ Сенинъ халкъынъ Исраильге насыл миллет тенъ келир? Сен Мысырдан сатын алгъан халкъ Исраиль – дюньяда екянедир. Сен бу халкъны Мысырдан сатын алдынъ ве Адынъны шуретлединъ! Халкъынъ огюнде аджайип ве къоркъунчлы шейлер яптынъ! Озюнънинъ халкъынъдан башкъа халкъларны ве оларнынъ аллаларыны къувдынъ!

²⁴ Сен Озюнъ Исраильни эбедиен Сенинъ халкъынъ олмагъа сечтинъ, ве Сен, РАББИ, онынъ Алласы олдынъ.

²⁵ Шимди де, РАББИ-Тааля, манъа ве меним союма берген сёзюнъни эбедиен тут, айткъан шейлеринъни яп.

²⁶ Сенинъ Адынъ эбедиен улу олсун, адамлар айтсынлар ки: «Ордуларнынъ РАББИси – Исраильнинъ Алласы». Сенинъ къулунъ Давутнынъ сюлялеси эр вакъыт Сенинъ огюнъде олсун.

²⁷ Сен, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы: «Сенинъ эвинъни, сенинъ сюляленъни асыл этерим», – дегенде, манъа шуны ачтынъ. Шунынъ ичюн мен, Сенинъ къулунъ, бойле дува этмеге джесарет таптым.

²⁸ РАББИ-ТААЛЯ! Сен – Алласынъ! Сенинъ сёзлеринъ денъишмез! Сен манъа, къулунъа, бойле эйилик акъкъында хабер эттинъ!

²⁹ Шимди меним сюлялеме яхшылыкъ яп, ве о, даима Сенинъ огюнъде олсун! Сен, РАББИ-ТААЛЯ, манъа сёз бердинъ! Сен манъа яхшылыкъ япкъанынъ ичюн, къулунънынъ эви эбедий Сенинъ хайырынъда олсун! – деди.