2 Падишалар 5 - Мукъаддес КитапДавут – Исраиль ве Ехуданынъ падишасы 1 Эписи Исраиль къабилелери Давуткъа Хевронгъа келип, онъа: – Биз эпимиз – сенинъ сой-сопларынъмыз. 2 Эвеллери, Шаул бизге падишалыкъ япкъанда, сен Исраиль халкъыны дженклерге алып кете эдинъ, РАББИ санъа: «Сен Меним халкъыма Исраильге чобан оладжакъсынъ, оларнынъ ёлбашчысы оладжакъсынъ», – деди, – дедилер. 3 Эписи Исраиль акъсакъаллары Давут падишагъа Хевронгъа кельгенде, РАББИнинъ огюнде онен мукъавеле япты, оны ягънен сюртип, бутюн Исраильнинъ падишасы этти. 4 Давут падиша олгъанда, 30 яшында эди. 40 йыл девамында Давут падишалыкъ япты. 5 Хевронда Ехуда къабилесине еди йыл алты ай падишалыкъ этти, ве Ерусалимде бутюн Исраиль ве Ехудагъа 33 йыл падишалыкъ этти. 6 Бир кунь падиша Давут ве онынъ адамлары Ерусалимге ве анда яшагъан евуслыларгъа къаршы сеферге кетти. Евуслылар: «Давут шеэрге киралмаз», – деп тюшюнип, онъа: – Сен мында кирмезсинъ! Топал ве сокъурлар биле сени къувып олурлар! – дедилер. 7 Лякин Давут Сион къалесини алды. Шимди о – Давут Шеэридир. 8 Давут шу куню: – Ер тюбюндеки сув каналларындан кечип, евуслыларны, мени кореджек козю олмагъан эм топал, эм сокъурларны да ольдюринъиз, – деди. Шунынъ ичюн: «Сокъур ве топал адам меним эвиме кирмез», – дениле. 9 Давут къаледе ерлешти ве онъа «Давут Шеэри» деген ад къойды. Миллодан башлап, о чевре-четини къурды. 10 Давут буюк кучьке кирди, чюнки онен РАББИ, Ордуларнынъ Алласы эди. 11 Сонъ Тир падишасы Хирам Давуткъа везирлерини йиберди ве оларнен берабер дюльгерлерни, къуруджыларны ве кедр тереклерини ёллады. Бу усталар Давуткъа сарай къурдылар. 12 О заман Давут анълады ки, РАББИ оны Озь халкъы Исраиль ичюн Исраильнинъ падишасы япты ве онынъ падишалыгъыны буюклештирди. 13 Хеврондан кельген сонъ, Давут Ерусалимде озюне даа къадынлар ве джариелер алды. 14 Давутнынъ даа огъуллары ве къызлары догъды. Мына онынъ Ерусалимде догъгъан балаларынынъ адлары: Шаммуа, Шовав, Натан, Сулейман, 15 Йивхар, Элишуа, Нефег, Яфия, 16 Элишама, Эльяда, Элифелет. Давут фелестинлилерни енъе 17 Давутны Исраиль падишалыгъына ягънен сюрткенлерини эшитип, фелестинлилернинъ эписи Давутны къыдырып башладылар. Давут, буны билип, къалеге кетти. 18 Фелестинлилер келип, Рефаим вадийинде ерлештилер. 19 Давут РАББИден: – Фелестинлилерге къаршы чыкъайыммы? Оларны меним къолума берерсинъми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа: – Чыкъ. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этерим, – деди. 20 Давут Баал-Перацимге кетти ве анда фелестинлилерге уджюм этти ве енъди. О: – РАББИ меним огюмде душманларымны сув акъымы дагъыткъаны киби дагъытты, – деди. Шунынъ ичюн шу ернинъ ады Баал-Перацим олды. 21 Фелестинлилер анда озь путларыны ташлап къачтылар, Давут адамларынен исе оларны алды. 22 Бираз вакъыт кечкен сонъ, фелестинлилер кене келип, Рефаим вадийинде ерлештилер. 23 Давут кене РАББИден сорады, ве О, онъа джевап берип: – Оларнынъ огюне чыкъма, лякин артларындан, бака орманы тарафындан бар. 24 Бака тереклерининъ тёпесинден бир кимсенинъ юргенини эшитсенъ, тез къыбырда. О вакъыт РАББИ, фелестинли ордусыны ёкъ этмек ичюн, сенинъ огюнъде кетеджек, – деди. 25 Давут РАББИ дегени киби япып, фелестинлилерни Гевадан Гезерге къадар узангъан топракъларда ёкъ этти. |
© Институт перевода Библии, 2016
Institute for Bible Translation, Russia