2 Падишалар 3 - Мукъаддес Китап

¹ Шаулнынъ ве Давутнынъ тарафдарлары арасында девамлы дженк олды. Давут кет-кете кучьке кире, Шаулнынъ тарафдарлары исе кет-кете зайыфлаша эди.

Давутнынъ огъуллары

² Давутнынъ Хевронда огъуллары олды. Биринджиси йизреэлли Ахиноамдан догъгъан Амнон,

³ экинджиси – Навалнынъ сабыкъ апайы къармелли Авигаилден олгъан Килеав. Учюнджиси – Маакъа догъгъан Авишалом. Маакъа – Гешур мемлекетининъ падишасы олгъан Талмайнынъ къызы эди.

⁴ Дёртюнджи огълу – Адонья, анасынынъ ады Хаггит эди. Бешинджиси – Шефатья, анасы Авитал эди.

⁵ Алтынджысы – Давутнынъ апайы Эгланынъ огълу Йитреам. Олар Давутта Хеврон шеэринде догъдылар.

⁶ Шаулнынъ ве Давутнынъ тарафдарлары арасындаки дженк олгъанда, Авнер Шаулгъа къол туткъанларнынъ ёлбашчысы олды.

Авнер ве Давут бирлешелер

⁷ Шаулнынъ бир джариеси бар эди, ады Рицпа, Айянынъ къызы. Бир кунь Шаулнынъ огълу Иш-Бошет Авнерге: – Сен не ичюн бабамнынъ джариесинен яттынъ? – деди.

⁸ Авнер Иш-Бошетнинъ сёзлерине пек ачувланды ве: – Мен санъа не – Ехуданынъ копегими ёкъса? Мен бугунь бабанъ Шаулнынъ эвине, онынъ агъаларына, достларына садыкъ эдим, сени Давутнынъ къолуна бермедим. Сен исе бир апай ичюн мени къабаатлайсынъ!

⁹ Шимди ант этем, ве антымны бозсам, Алла бойнумны урсун! РАББИ Давуткъа насыл емин эткен олса, онъа ойле де япарым:

¹⁰ Шаулдан падишалыгъыны тартып алырым да, Дандан Беэр-Шевагъа къадар Исраильде ве Ехудада Давутнынъ тахтыны къоярым. Буны япмасам, Алла бойнумны урсун, манъа даа да бетер этсин! – деди.

¹¹ Иш-Бошет Авнерге къаршы бир шей айталмады, чюнки ондан пек къоркъты.

¹² Сонъ Авнер озь адындан Давуткъа эльчилерни бойле сёзлернен йиберди: – Бу ерлер менимкидир. Меннен мукъавеле яп, ве мен бутюн Исраильни сенинъ тарафынъа чевирмек ичюн санъа къол тутарым.

¹³ Давут: – Яхшы. Мен сеннен мукъавеле япарым, лякин бир шартым бар. Эгер меннен корюшмеге кельгенде, Шаул къызы Микъалны озюнънен берабер кетирмесенъ, меним огюме кирмезсинъ, – деди.

¹⁴ Сонъ Давут Шаул огълу Иш-Бошетке эльчилер йиберип: – Микъал апайымны къайтар. Мен оны юз дане фелестинлини сюннет эткеним ичюн алдым, – деди.

¹⁵ Иш-Бошет, адамларны йиберип, Микъалны акъайындан, Лаиш огълу Палтиэлден алды.

¹⁶ Акъайы исе, Микъалнынъ артындан кетип, агълай-агълай оны Бахуримге къадар озгъарды. Сонъ Авнер онъа: – Бар, артынъа къайт, – деди, ве о артына къайтып кетти.

¹⁷ Авнер Исраиль акъсакъалларына мураджаат этти ве: – Сиз энди чокътан берли Давут сизге падиша олмасыны истей эдинъиз.

¹⁸ Энди буны япынъыз, чюнки РАББИ Давуткъа: «Къулум Давут ярдымынен Мен Исраиль халкъымны фелестинлилерден ве башкъа эписи душманларындан къуртараджагъым», – деди.

¹⁹ Биньяминлилерге де Авнер айны шуны айтты. Сонъ Авнер Давуткъа исраиллилернинъ ве Биньямин къабилесининъ истеклерини айтмакъ ичюн Хевронгъа кетти.

²⁰ Авнер ве онен берабер йигирми адам Давуткъа Хевронгъа кельдилер. Давут Авнер ве онен берабер кельген адамларгъа той япты.

²¹ Авнер Давуткъа: – Мен турып кетейим, эфендим падишагъа бутюн Исраиль халкъыны топлайым, олар да сеннен мукъавеле япарлар. Сен джанынъ истегени киби оларгъа падишалыкъ япарсынъ, – деди. Давут Авнерни йиберди, ве Авнер эсен-аман кетти.

Авнернинъ ольдюрилюви

²² О вакъыт Давутнынъ аскерлери Ёавнен берабер сеферден къайтып, озьлеринен берабер чокътан-чокъ ав кетирдилер. Авнер Давутнынъ янында Хевронда энди ёкъ эди, чюнки Давут оны йиберген, ве о эсен-аман кеткен эди.

²³ Ёав ве онынъ ордусы кельгенде, онъа: «Падишагъа Нер огълу Авнер кельди. Давут оны йиберди, ве о, эсен-аман кетти», – дедилер.

²⁴ Ёав, падишагъа келип: – Сен не яптынъ? Мына санъа Авнер кельген, сен не ичюн оны йибердинъ? Энди о бизден къачып кетти! – деди.

²⁵ – Сен Нер огълу Авнерни билесинъ: о сени алдатмагъа, кирген-чыкъкъан ёлларынъны ве бутюн япкъан ишлеринъни бильмек ичюн кельди, – деди.

²⁶ Ёав Давуттан чыкъып, Авнернинъ артындан аскерлер йиберди, ве олар Авнерни Сира къуюсынынъ янында тутып, кери къайтардылар. Давутнынъ исе бундан хабери ёкъ эди.

²⁷ Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.

²⁸ Давут, бу вакъиа акъкъында эшитип: – РАББИнинъ огюнде меним де, падишалыгъымнынъ да Нер огълу Авнернинъ къаны тёкюльгенинде къабаатым ёкъ.

²⁹ Онынъ къаны Ёавнынъ башына ве бабасынынъ бутюн союна тюшсюн. Ёавнынъ союнда арам беден хасталыгъы ве маразнен хасталангъан я да топал олгъан, къылычтан ольген я да бир тилим отьмекке мухтадж олгъан адамлар эр вакъыт олсунлар! – деди.

³⁰ Бойлеликнен, Ёав ве къардашы Авишай Авнерни ольдюрдилер, чюнки о, Гивон дженкинде къардашлары Асаэлни ольдюрген эди.

Давут Авнернинъ артындан агълай

³¹ Давут Ёавгъа ве оларнен олгъан адамларгъа: – Бутюн урбаларынъызны йыртынъыз, къаба токъулгъан кетенден урбалар кийинъиз ве Авнернинъ артындан агъланъыз, – деди. Давут падиша озю табут артындан кетти.

³² Авнерни Хевронда дефн эттилер. Давут онынъ къабири янында пек агълады, бутюн халкъ да агълады.

³³ Падиша Авнер акъкъында шойле такъмакълады: – Авнер, сен бир ахмакъ киби ольмек керек эдинъми?

³⁴ Къолларынъ багълы дегиль эди, аякъларынъда бугъавлар ёкъ эди, амма сен ярамай адамларнынъ къолунен киби ольдюрилип ерге тюштинъ, – деди. Сонъ бутюн халкъ даа да бетер агълады.

³⁵ Кунь даа битмегенде, бутюн халкъ Давуткъа аш бермеге кельди, лякин Давут ант этип: – Эгер мен кунь батмагъандже отьмек я да башкъа бир шей ашасам, Алла бойнумны урсун, даа да бетер этсин! – деди.

³⁶ Бутюн халкъ буны корип пек бегенди. Олар падишанынъ бутюн башкъа япкъан ишлерини де бегене эдилер.

³⁷ Шу куню бутюн халкъ ве бутюн Исраиль Нер огълу Авнернинъ олюми падишанынъ къолундан олмагъаныны бильди.

³⁸ Падиша хызметчилерине: – Билинъиз ки, бугунъ Исраильнинъ ёлбашчысы ве къараман акъай ольди, – деди.

³⁹ – Мен падишалыкъкъа ягънен сюртюльгениме бакъмадан, шимди даа зайыфым. Бу адамлар исе – Церуя огъуллары – менден кучьлюлер. РАББИ ярамай адамгъа онынъ яманлыгъына коре берсин, – деди.