2 Падишалар 19 - Мукъаддес Китап

Ёав Давутны опькелей

¹ Ёавгъа: – Падиша Авишалом ичюн пек агълай, матем тута, – дедилер.

² Шу куннинъ гъалебеси бутюн халкъ ичюн матем кунюне айланды, чюнки халкъ падиша, огълу акъкъында пек къайгъыргъаныны эшитти.

³ Адамлар шеэрге яваштан, дженк мейданындан къачкъан киби, утанып кире эдилер.

⁴ Падиша бетини япып, юксек сеснен: – Огълум Авишалом! Авишалом огълум, ах, огълум! – деп къычыра эди.

⁵ Ёав падишанынъ эвине кельди ве: – Сен бугунь эписи аскерлеринъни утандырдынъ. Олар исе джанынъны, огъулларынъ ве къызларынъ, апайларынъ ве джариелеринънинъ джанларыны къуртарды!

⁶ Сен сенден нефретленгенлерни севесинъ ве сени севгенлерден нефретленесинъ. Команданлар ве аскерлер санъа ич бир шей олмагъаныны бугунь косьтердинъ. Мен бугунь бойле шейни анъладым: эгер Авишалом сагъ къалып, биз эпимиз ольген олсакъ, санъа даа гузель олур эди.

⁷ Айды, шимди чыкъ да, адамларынънынъ гонъюллерини котер. РАББИнинъ огюнде ант этем: эгер сен чыкъып, халкънен лакъырды этмесенъ, кунь баткъандже бир аскер къалмайып сени ташлап кетерлер. Бу сен ичюн яшлыгъынъдан шимдиге къадар башынъа тюшкен белялардан энъ бетери олур, – деди.

Давут къайтып келе

⁸ Падиша барып, шеэр араба къапусы огюнде отурды. Халкъкъа падишанынъ араба къапусы янында отургъаныны хабер эттилер. Бутюн халкъ падишанынъ огюне кельди. Исраиллилер исе озь чадырларына къачкъанлар.

⁹ Эписи Исраиль къабилелеринде адамлар давалашып: – Падиша бизни душманларымыздан къорчалады, бизни фелестинлилерден къуртарды, энди исе бу ерден Авишаломдан къачып кетти.

¹⁰ Бизге падишалыкъ япмакъ ичюн ягънен сюртюльген Авишалом ольди, дженкте эляк олды. Айса шимди не ичюн падишаны кери къайтармагъа керек демейсинъиз? – дей эдилер.

¹¹ Давут падиша руханийлер олгъан Цадокъ ве Авиатаргъа хабер ёллады: – Ехуда акъсакъалларына айтынъыз: «Не ичюн сизлер падишаны эвине къайтарув ишинде сонъки адамлар олмагъа истейсинъиз? Бутюн Исраильде айтылгъан сёзлер манъа келип етти.

¹² Сиз меним къардашларымсынъыз, къандаш сой-сопларымсынъыз! Падишаны эвине къайтарув ишинде не ичюн сонъки адамлар олмагъа истейсинъиз?»

¹³ Амасагъа да айтынъыз: «Сен меним къандаш тувгъаным дегильсинъми? Эгер сени Ёавнынъ ерине омюрбилля орду башы этип къоймасам, Алла бойнумны урсун!»

¹⁴ Бойле этип, о, бутюн Ехуда халкъынынъ урьметини къазанды, эр кес бир адам киби бу къарарны къабул эттилер ве: – Адамларынънен берабер къайт, – деп хабер йибердилер.

¹⁵ Падиша къайтып, Иордан озенине кельди, ехудалылар исе, падишаны къаршылап, оны Иордандан кечирмек ичюн, Гилгалгъа кельдилер.

¹⁶ О вакъыт Шимий ехудалыларнен берабер Давутны къаршыламагъа чыкъты. Шимий Бахурим шеэринде яшагъан биньяминли Геранынъ огълу эди.

¹⁷ Онен берабер бир бинъ биньяминли, Шаулнынъ хызметчиси Цива ве онынъ 15 огълу ве 20 къулу Иордангъа, падишаны къаршыламагъа чапып кельдилер.

Шимий озь къабаатына тёвбе эте

¹⁸ Олар, озеннинъ сай еринден кечип, падишаны ве эвиндекилерини, бутюн мал-мулькюни озеннинъ сай еринден кечирдилер. Бойлеликнен падишагъа эйилик япып, онынъ козюне кирмеге истедилер. Иордан озенинден кечиргенинден сонъ, Гера огълу Шимий падишанынъ огюнде йыкъылды

¹⁹ ве падишагъа: – Эфендим, мени къабаатлама! Падиша-эфендим, мен – сенинъ къулунъ! Сен Ерусалимден чыкъкъанда мен япкъан яман шейни унут, оны юрегинъде тутма.

²⁰ Мен билем ки, мен, къулунъ, гуна яптым. Шимди исе, падиша-эфендим, сени къаршыламагъа бутюн Юсуф эвлятларындан мен биринджи кельдим, – деди.

²¹ Церуянынъ огълу Авишай онъа: – РАББИнинъ Месихини лянетлегени ичюн Шимий ольмек керек, – деди.

²² Давут исе: – Церуя огъуллары, арамызда не олды? Бугунь не ичюн меним душманларым олдынъыз? Бугунь Исраильде кимсе ольдюрильмейджек, чюнки мен кене Исраильнинъ падишасы олдым! –

²³ деди. Сонъ Шимийге: – Сен ольмейджексинъ, – деп ант этти.

Давут Мефивошетни багъышлай

²⁴ Сонъ Шаулнынъ торуны Мефивошет падишанынъ къаршысына чыкъты. О, падишанынъ кеткенинден берли эсен-аман къайтып кельмегениндже аякъларыны ювмагъан, мыйыгъыны къыркъмагъан ве урбаларыны ювмагъан эди.

²⁵ О, Ерусалимден падишаны къаршылап чыкъкъанда, падиша онъа: – Сен, Мефивошет, не ичюн меннен берабер кетмединъ? – деп сорады.

²⁶ О исе: – Падиша-эфендим! Мени къулум алдатты. Аякъларым топал олгъаны ичюн, мен къулума: «Эшекни ек, онъа минип, падишанен берабер кетерим», – дедим.

²⁷ Къулум исе эфендим падишагъа меним акъкъымда ботен шейлер айтты. Лякин сен, падиша-эфендим, Алланынъ мелеги кибисинъ. Санъа не догъру олып корюнсе, шуны яп.

²⁸ Бутюн къартбабамнынъ сою сенинъ огюнъде олюм джезасына ляйыкъ олса биле, сен мени озюнънинъ софра башына отурттынъ! Меним санъа, падишагъа шикяет этмеге не акъкъым бар? – деди.

²⁹ Падиша онъа: – Санъа бутюн буларны манъа айтмагъа кереги ёкъ. Мен санъа къартбабанънынъ тарлаларыны Циванен пайлаштырмагъа эмир этем, – деп айтты.

³⁰ Лякин Мефивошет падишагъа джевап берип: – Падиша-эфендим, сен эсен-аман эвге къайткъанынъ ичюн, Цива эписи тарлаларны алсын, – деди.

Давут Барзиллайны багъышлай

³¹ Гиладлы Барзиллай, Рогелимден барып, падишанен Иорданны кечип, оны озенден озгъармагъа кельди.

³² Барзиллай озю 80 яшларында, пек къарт ве пек зенгин адам эди. Падиша Маханаим шеэринде олгъанда, Барзиллай онъа аш-сув кетире эди.

³³ Падиша Барзиллайгъа: – Меннен берабер кетейик, сени Ерусалимде кечиндиририм, – деди.

³⁴ Лякин Барзиллай: – Мен даа не къадар яшайджагъым? Ерусалимге падишанен кетмеге не аджети бар?

³⁵ Мен энди 80 яшыма кирдим. Яхшыны ярамайдан айырып оламайым. Мен ашагъан-ичкен шейлерининъ фаркъына баралмайым. Йырджыларнынъ сеслерини де эшитип оламайым. Падиша-эфендиме агъырлыкъ этмеге не керек?

³⁶ Мен, къулунъ, Иорданны кечип, онынъ артындан бираз кетейим. Не ичюн сен, падиша, манъа о къадар мерамет эйлейсинъ?

³⁷ Манъа артыма къайтып, озь шеэримде, анамнынъ-бабамнынъ къабири янында ольмеге рухсет бер. Амма мына огълум Кимхам. О, падиша-эфендим, сеннен берабер кетсин. Онен не истесенъ, шуны япарсынъ, – деди.

³⁸ Падиша: – Кимхам меннен берабер кетсин. Сен не истесенъ, онъа шуны япарым. Менден не сорасанъ, сенинъ ичюн эр шей япарым, – деди.

³⁹ Сонъра бутюн халкъ падишанен бирликте Иордан озенини кечти. Падиша Барзиллайны опип, онъа яхшылыкъ тиледи, ве о, озь ерине къайтып кетти.

Ехуда ве Исраиль акъайлары дава этелер

⁴⁰ Падиша Гилгалгъа ёл алды, Кимхам да онен берабер кетти. Бутюн Ехуда халкъы ве исраиллилернинъ ярысы падишаны озгъардылар.

⁴¹ Эписи исраиллилер падишагъа келип: – Не ичюн агъа-къардашларымыз Ехуда акъайлары сени алып къачтылар ве сени, падиша, сойларынънен ве мал-мулькюнънен берабер ве бутюн адамларынъны Иордан озенинден кечирдилер? – деп сорадылар.

⁴² Ехуда акъайлары исраиллилерге: – Падиша – бизим якъын союмыз. Сиз бунъа не ичюн ачувланасынъыз? Биз падишанынъ софрасындан ашадыкъмы? Ёкъса ондан бахшышлар алдыкъмы? – дедилер.

⁴³ Исраиллилер исе Ехуда акъайларына: – Биз – он дане Исраиль къабилесимиз, сизден он кере чокъмыз. Шунынъ ичюн бизим Давутта он къат чокъ акъкъымыз бар. Не ичюн бизни ашалайсынъыз? Падишамызны къайтарув ишинде биринджи сёз бизимки дегильми я? – дедилер. Лякин ехудалыларнынъ джевабы исраиллилернинъ сёзлеринден даа серт олды.