2 Падишалар 15 - Мукъаддес Китап

Авишалом Давуткъа къаршы чыкъа

¹ Бундан сонъ Авишалом озюне бир араба, атлар ве огюнде чападжакъ элли къаравул азырлады.

² Авишалом саба эрте турып, шеэр къапусына кеткен ёлнынъ янында тура эди. Бир кимсе озюнинъ давасынен падишанынъ судуна кетеяткъанда, Авишалом оны янына чагъырып: «Сен къайсы шеэрден келесинъ?» – деп сорай эди. О адам: «Мен, сенинъ къулунъ, Исраильнинъ бойле-бойле къабилесинден», – десе,

³ Авишалом онъа: «Сенинъ ишинъ догъру, акълыдыр, лякин падишада сени динълейджек кимсе ёкъ», – дей эди.

⁴ Авишалом даа: «Эгер бу мемлекетте къады этип мени къойсалар, манъа давасы ве къавгъасы олгъан эр ким келир эди, мен оны догъру суд этер эдим», – дей эди.

⁵ Бирде-бири бель букип, селямлашмакъ ичюн янына кельсе, Авишалом, къолуны узатып, оны къучакълай ве опе эди.

⁶ Падишанынъ судуна кельген эр бир исраиллинен бойле япа эди ве бойлеликнен исраиллилернинъ итибарыны къазана эди.

⁷ Давут падишалыгъы къыркъ йыл девам эткен сонъ, Авишалом падишагъа: – Мен барып, РАББИге берген адагъымны Хевронда беджерейим, – деди.

⁸ – Мен Арамда, Гешур топрагъында яшагъанда, бойле адакъ бердим: эгер РАББИ мени Ерусалимге къайтарса, мен РАББИге хызмет этеджегим, – дедим.

⁹ Падиша: – Аман-эсен бар, – деди, ве Авишалом Хевронгъа кетти.

¹⁰ Авишалом, бутюн Исраиль къабилелерине гизли хаберджилерни ёллап: – Бору сеслерини эшиткенде: «Авишалом Хевронда падиша олды», – денъиз, – деди.

¹¹ Авишаломнен берабер Ерусалимден 200 адам давет этилип кеткен эди, оларнынъ саф юреклиги ичюн бир шейден хаберлери ёкъ эди.

¹² Къурбан чалгъан вакъытта Авишалом Давутнынъ насиатчысы олгъан гилолы Ахитофелни Гило шеэринден чагъыртты. Олар буюк бир анълашма яптылар, ве халкъ Авишаломнынъ янына топлашып чокълашмагъа башлады.

Давут къачып кете

¹³ Бир хаберджи келип, Давуткъа: – Исраиллилер Авишалом тарафына кечип башлады, – деди.

¹⁴ Давут Ерусалимде онынъ янында олгъан хызметчилерине: – Айды, тез-тез къачайыкъ. Авишаломдан къуртарылып оламамыз. О, бизге уджюм этип, чокътан-чокъ зарар кетиреджек, бизни де ольдюреджек, шеэрни де къылычтан кечиреджек, – деди.

¹⁵ Хызметчилер падишагъа: – Биз – къулунъмыз. Сен, падиша, не десенъ, шуны беджерирмиз, – дедилер.

¹⁶ Сонъ падиша ве бутюн эвиндекилери онынъ артындан джаяв кеттилер. Эвни бакъмакъ ичюн, падиша он дане джариесини къалдырды.

¹⁷ Падиша ве халкъы джаяв кетип, шеэрнинъ энъ сонъки эвининъ янында токътадылар.

¹⁸ Бутюн хызметчилери янында кете эдилер. Керетлилер, пелетлилер ве Гъат шеэринден джаяв кельген 600 гъатлы падишанынъ огюнде кете эдилер.

¹⁹ Падиша гъатлы Иттайгъа: – Сен не ичюн бизнен берабер кетесинъ? Къайт, Авишалом падишанен берабер къал. Сен исраилли дегильсинъ, мында башкъа ерлерден сюргюн этильгенсинъ.

²⁰ Даа тюневин кельдинъ, мен бугунь сени бизнен кетмеге зорлайыммы? Мен кетеджек еримни озюм де бильмейим. Къайт, адамларынъны да озюнънен берабер ал. Алланынъ мерамети ве садыкълыгъы сеннен олсун!

²¹ Иттай падишагъа бойле джевап берди: – РАББИнинъ огюнде ве сенинъ, падиша-эфендим, огюнъде ант этем: сен къайда барсанъ, мен де анда оладжагъым. Ольсем де, тири къалсам да, манъа эписи бир.

²² Давут Иттайгъа: – Айды, меннен кет, – деди. Сонъ гъатлы Иттай, онынъ адамлары ве бала-чагъалары падишанен кеттилер.

²³ Бутюн ерли халкъ окюр-окюр агълагъанда, падиша бутюн халкънен берабер Кидрон вадийини кече эди. Сонъ бутюн халкъ сахрагъа догъру ёл алды.

²⁴ Анда руханий Цадокъ ве Левий къабилесинден адамлар да бар эдилер. Олар Алланынъ Васиет Сандыгъыны алып кеттилер. Алланынъ Сандыгъыны ерге къойып, руханий Авиатар, бутюн халкъ шеэрден чыкъмагъандже, бир тёпеде турды.

²⁵ Падиша Цадокъкъа: – Алланынъ Сандыгъыны шеэрге къайтар. Эгер мен РАББИнинъ козюнде мерамет къазансам, О мени кери къайтарыр, оны ве мескенини корьмеге имкян берер.

²⁶ Эгер де О: «Ёкъ, сенден разы дегилим», – десе, мына мен мындам. О, Озюнинъ истегенини япсын, – деди.

²⁷ Падиша руханий Цадокъкъа: – Козь-къулакъ ол! Эсен-аман шеэрге къайт. Огълунъ Ахимаац ве Авиатар огълу Ехонатан – сиз бу эки огълунъызнен берабер къайтынъыз.

²⁸ Мен сахрадаки вадийде сизден хабер кельгендже беклерим, – деди.

²⁹ Цадокъ ве Авиатар Алланынъ Сандыгъыны Ерусалимге къайтардылар ве анда къалдылар.

³⁰ Давут исе агълай-агълай Зейтюн дагъына чыкъты. Онынъ башы къапалы эди, озю ялынаякъ кете эди. Онен берабер олгъан адамлар да башларыны къапатып агълай-агълай кете эдилер.

³¹ Давуткъа: – Ахитофел Авишаломнен берабер санъа къаршы анълашма япты, – дедилер. Давут: – РАББИ! Ахитофелнинъ огреткен шейни ахмакълыкъкъа чевир! – деди.

³² Давут Аллагъа ибадет эткен тёпеге чыкъкъанда, онъа аркълы Хушай расткельди. Устюндеки урбасы йыртыкъ, башы устюнде топракъ эди.

³³ Давут онъа: – Эгер сен меннен берабер кетсенъ, манъа къыйын оладжакъ.

³⁴ Лякин шеэрге къайтып, Авишаломгъа: «Падишам, мен сенинъ къулум, бугуньге къадар бабанънынъ къулу эдим. Шимди исе сенинъ къулунъ оладжагъым», – деп, меним хатирим ичюн Ахитофелнинъ насиатыны боз.

³⁵ Анда Цадокъ ве Авиатар руханийлер бар. Оларгъа падишанынъ эвинде эр бир эшиткен шейни айтып бер.

³⁶ Оларнен берабер эки огъуллары да бар: Цадокънынъ огълу Ахимаац ве Авиатарнынъ огълу Ехонатан. Олардан эшиткен эр бир хаберни манъа ёлла, – деди.

³⁷ Бойле этип, Давутнынъ досту Хушай шеэрге кельди. Авишалом исе тамам шу вакъыт Ерусалимге кирмекте эди.