2 Падишалар 11 - Мукъаддес Китап

Давут ве Бат-Шева

¹ Падишалар дженк сеферлерине чыкъаджакъ заманы кене кельгенде, Давут Ёавны, озь хызметчилерини ве эписи исраилли аскерлерни дженкке ёллады. Олар аммонлыларны енъип, Рабба шеэрини эр тарафтан сардылар. Давут исе Ерусалимде къалды.

² Бир кунь акъшам устю Давут, тёшегинден турып, сарайынынъ дамында кезине эди ве дам устюнден бир ювунгъан къадынны корьди. О къадын пек дюльбер эди.

³ Давут, къадыннынъ ким олгъаныны бильмек ичюн, адам йиберди. – Бу – Бат-Шева, Элиамнынъ къызы, хитли Уриянынъ апайыдыр, – деди адам.

⁴ Давут озь эльчилерини о къадынны алып кельмеге ёллады. Бат-Шеваны алып кельдилер, ве Давут онен ятты. Сонъра Бат-Шева, озюнинъ арамындан темизленип, эвине къайтты.

⁵ О, юклю олды ве Давуткъа: – Мен юклю олдым, – деп хабер йиберди.

⁶ Давут: «Манъа хитли Урияны ёлла», – демек ичюн, Ёавгъа адамлар йиберди. Ёав Урияны Давуткъа ёллады.

⁷ Урия онъа кельген сонъ, Давут ондан Ёавнынъ ишлери насыл олгъаныны, халкънынъ вазиети ве дженкнинъ кетишаты акъкъында сорады.

⁸ Сонъ Давут бойле деди: – Эвинъе барып раатлан. Урия падишанынъ сарайындан чыкъты, онынъ пешинден падишанынъ бахшышыны алып кеттилер.

⁹ Лякин Урия эвине кетмеди, падишанынъ сарайы къапусы янында эфендининъ хызметкярларынен берабер геджеледи.

¹⁰ «Урия эвине кетмеди», – деген хаберни Давуткъа еткиздилер. – Мына сен узакъ ёлдан кельдинъ. Не ичюн эвинъе бармадынъ? – деди Уриягъа Давут.

¹¹ – Васиет Сандыгъы да, Исраиль де, Ехуда да – чадырлар ичинде, Ёав эфендим де, эфендимнинъ къуллары да – тарлада, дженкте. Мен исе, эвиме кирип, ашап-ичип, апайымнен насыл ятар эдим! Ёкъ, сенинъ аятынънен ант этем, мен буны япмам! – деди Урия Давуткъа.

¹² – Даа бир кунь мында къал, ярын исе мен сени йиберерим, – деди Уриягъа Давут. Урия Ерусалимде эртеси кунюне къадар къалды.

¹³ Давут оны озюне давет этти. Урия эфендисининъ алдында ашады-ичти, ве Давут оны ичирип сархошлатты. Лякин Урия акъшам кене эфендисининъ хызметчилеринен берабер кийиз устюнде геджелемеге кетти, озь эвине исе бармады.

¹⁴ Саба эртеси Давут Ёавгъа мектюп язды ве мектюпни Уриянен ёллады.

¹⁵ Мектюбинде бойле язды: «Урияны дженкнинъ энъ къайнагъан ерине къоюнъыз ве онынъ янындан, душманлар оны урып ольдюрсинлер деп, чекилинъиз».

¹⁶ Шунынъ ичюн, шеэрни эр тарафтан саргъанда, Ёав энъ джесюр душманлар олгъан ерни билип, анда Урияны къойды.

¹⁷ Шеэр адамлары чыкъып, Ёавнен дженклештилер ве Давутнынъ хызметчилери олгъан бир къач исраилли эляк олды. Хитли Урия да эляк олды.

¹⁸ Сонъ Ёав Давуткъа дженкнинъ кетишаты акъкъында хабер йиберди,

¹⁹ эльчиге бойле эмир берди ве онъа бойле огретти: – Сен кирип, падишагъа дженкнинъ кетишаты акъкъында айткъан сонъ,

²⁰ падишанынъ пек ачувлангъаныны корерсинъ, о санъа: «Дженклешмек ичюн шеэрнинъ янына не ичюн о къадар якъын кельдинъиз? Диварлардан устюнъизге таш ве окъ атаджакъларыны бильмей эдинъизми?

²¹ Еруббешет огълу Авимелекни ким ольдюрди? Къадын ольдюрди! О, Тевец шеэринде онынъ устюне дегирмен ташынынъ парчасыны ташлады ве оны ольдюрди! Я не ичюн сиз диваргъа якъынлаштынъыз?» – дегенде, сен онъа: «Сенинъ къулунъ хитли Урия да ольди», – айт.

²² Эльчи кетип, Давуткъа кельген сонъ, Ёавнынъ эписи айткъанларыны айтып берди.

²³ Эльчи Давуткъа: – О адамлар бизни енъгенде, бизге тарлагъа чыкътылар, лякин сонъ биз оларны шеэр араба къапусына къадар къувдыкъ.

²⁴ Шу вакъыт шеэрнинъ окъчулары диварлардан бизни атып башладылар, ве падишанынъ бир къач къулу ольди. Сенинъ къулунъ хитли Урия да ольди, – деди.

²⁵ Буны эшиткен Давут эльчиге: – Ёавгъа бойле айт: «Сен бу шейге пек сыкъылма, чюнки къылыч кимерде бирисине, кимерде башкъасына тиер. Шеэрге къаршы уджюминъни къуветлендир ве оны ёкъ эт». Оны бойле деп юреклендир, – деп джевап берди.

²⁶ Уриянынъ апайы Бат-Шева, акъайынынъ олюми акъкъында эшитип, онынъ артындан пек агълады.

²⁷ Матем вакъты кечкен сонъ, Давут оны чагъыртып, эвине алды ве озюнинъ апайы япты. Бат-Шева онъа бир огъул тапты. Лякин Давутнынъ шу япкъан иши РАББИнинъ козюнде пек буюк яманлыкъ эди.