1 Падишалар 28 - Мукъаддес Китап

¹ О заманларда фелестинлилер исраиллилернен дженк этмек ичюн ордуларыны топлады. Акиш Давуткъа: – Шуны биль ки, сен де, адамларынъ да меннен берабер ордуларымда кетеджексинъиз, – деди.

² Давут Акишке: – Энди къулунъ не япабильгенни корерсинъ, – деди. Акиш: – Мен сени озюмнинъ даимий къаравулым этип къояджагъым, – деди.

Шаул джадыгъа келе

³ Шу заманда Смаил энди кечинген эди. Бутюн исраиллилер агълап, оны озюнинъ шеэринде, Рамада джыйгъан эдилер. Шаул эписи джады ве тылсымджыларны мемлекеттен къувгъан эди.

⁴ Фелестинлилер топлашып, Шунемде ордусынен ерлештилер. Шаул да бутюн исраиллилерни топлады, ве олар Гилбоада ерлештилер.

⁵ Шаул фелестинлилернинъ ордусыны корип къоркъты, юреги чапаланды.

⁶ Шаул РАББИден не япаджагъыны сорады, лякин РАББИ онъа не тюшюнде, не Ур алетлерининъ ярдымынен, не пейгъамберлернен джевап бермеди.

⁷ Сонъ Шаул озь хызметчилерине: – Манъа рухларнен лаф эткен бир къадын тапынъыз. Мен онъа барып сорайджагъым, – деди. Хызметчилери онъа: – Мында, Эн-Дорда рухларнен лаф эткен бир къадын бар, – дедилер.

⁸ Шаул озь урбаларыны чыкъарып, башкъа урба кийип, озюнен берабер эки киши алып, гедже шу къадынгъа кельдилер. Шаул онъа: – Ялварам, рух ярдымынен манъа фал ач. Мен санъа айткъан адамнынъ рухуны бу дюньягъа чагъыр, – деди.

⁹ Лякин къадын онъа: – Мытлакъа билесинъ ки, Шаул мемлекеттен эписи джады ве тылсымджыларны къувды. Айса не ичюн джанымны тузакъкъа тюшюрип, меним олюмимни истейсинъ? – деди.

¹⁰ Шаул РАББИнинъ огюнде сёз берип: – Алла тёпеде бар! Бу ишинъ ичюн санъа бир джеза олмаз, – деди.

¹¹ О вакъыт къадын: – Кимни чагъырайым? – деп сорады. – Смаилни чагъыр, – деди Шаул.

¹² Къадын Смаилни корип, юксек сеснен къычырды. Шаулгъа: – Мени не ичюн алдаттынъ? Сен Шаулсынъ, – деди.

¹³ Падиша онъа: – Къоркъма! Не коресинъ? – деп сорады. Къадын: – Ер тюбюнден чыкъаяткъан алланы корем, – деди.

¹⁴ – Къыяфети насыл? – деп сорады Шаул. – Къарт, узун урба кийген акъай чыкъа, – деди къадын. Шаул шу заман Смаилни таныды, юзюни ергедже тийгизип эгильди.

¹⁵ Смаил Шаулдан: – Не ичюн мени раатсыз этип, чыкъаджагъымны истейсинъ? – деп сорады. Шаул джевапланып: – Манъа пек агъыр олды. Фелестинлилер манъа къаршы дженк этелер, Алла исе менден юзюни чевирди, манъа не тюшюмде, не пейгъамберлернен бир тюрлю джевап бермей. Шунынъ ичюн сени чагъырдым. Не япайым, манъа акъыл огрет, – деди.

¹⁶ Смаил: – РАББИ сенден юзюни чевирип, санъа душман олгъан олса, менден не къыдырасынъ? – деди.

¹⁷ – РАББИ меним ярдымымнен не айткъан олса, шуны да япаджакъ. О, сенинъ къолунъдан падишалыкъны тартып аладжакъ ве санъа якъын адамгъа, Давуткъа береджек.

¹⁸ Сен РАББИнинъ айткъанларыны динълемединъ ве амалеклилерден Онынъ гъазабыны чыкъармадынъ. Шунынъ ичюн шимди РАББИ буны санъа япа.

¹⁹ Энди О, Исраильни де, сени де фелестинлилернинъ къолуна теслим этеджек: ярын сен де, огъулларынъ да мен олгъан ерде оладжакъсынъыз, Исраиль ордусыны исе РАББИ фелестинлилернинъ къолуна теслим этеджек, – деди.

²⁰ Шаул бирден бутюн беденинен ерге йыкъылды, чюнки Смаилнинъ сёзлеринден пек къоркъты. Эм де такъаттан кесильди, чюнки бутюн кунь ве бутюн гедже бир шей ашамагъан эди.

²¹ О къадын Шаулнынъ янына келип, онынъ зияде къоркъкъаныны корьди ве: – Ана, къулунъ сёзлеринъни динълеп, джаныны олюм хавфы алтында къалдырды, сен берген эмиринъни беджерди.

²² Энди ялварам, сен де къулунънынъ сёзлерине къулакъ ас: мен санъа бир тилим отьмек берейим, аша, ёлгъа чыкъкъанда, такъатынъ олур, – деди.

²³ Лякин Шаул разы олмайып: – Мен ашамайджагъым, – деди. Хызметчилери ве шу къадын ялварып башладылар, ве Шаул оларны динълеп, ерден турды ве ятакъкъа отурды.

²⁴ Къадыннынъ эвинде семиз бузав бар эди, о, оны тез-тез сойды, ун алып хамыр басты ве маясыз пителер пиширди.

²⁵ Оларны Шаулгъа ве хызметчилерине берди. Олар ашады, сонъ турып, шу геджеси кеттилер.