1 Падишалар 25 - Мукъаддес Китап

Давут ве Авигаил

¹ Смаил кечинди. Бутюн исраиллилер топлашып агълаштылар ве оны Рамада, эвинде джыйдылар. Сонъ Давут Паран сахрасына кетти.

² Маонда бир адам бар эди. Онынъ Къармелде буюк иши бар эди. Шу адам пек зенгин олып, онынъ учь бинъ къою ве бинъ дане эчкиси бар эди. Бир кунь о, Къармелде къойларыны къыркътыра эди.

³ Бу адамнынъ ады Навал, апайынынъ ады исе Авигаил эди. Апайы акъыллы ве дюльбер, Навал исе къара юрекли, мераметсиз киши эди. О, Къалев союндан эди.

⁴ Давут сахрада олгъанда, Навал къойларыны къыркътыргъаны акъкъында эшитти.

⁵ Давут, Къармелге он хызметчи огълан йиберип, оларгъа: – Къармелге котерилип, Навалгъа барынъыз, меним адымдан онен селямлашынъыз

⁶ ве бойле айтынъыз: «Санъа сагълыкъ-селяметлик, эвинъе – тынчлыкъ-аманлыкъ, сенинъ эр бир шейинъе де аманлыкъ олсун.

⁷ Бугунь мен, къойларынъны къыркътыргъанынъ акъкъында эшиттим. Сенинъ чобанларынъ бизде олгъанда, биз оларнынъ джанларыны агъыртмадыкъ, олар Къармелде булунгъан вакъытта бир шейлери гъайып олмады.

⁸ Хызметчилеринъден сора, олар санъа айтарлар. Энди бу хызметчи огъланларгъа мераметинъни косьтер, чюнки олар хайырлы бир куньде кельдилер. Къулларынъа ве Давут огълунъа юрегинъден къопкъаныны бер», – деди.

⁹ Давутнынъ хызметчилери келип, Навалгъа Давутнынъ адындан шу сёзлерни айтып бердилер ве индемейип бекледилер.

¹⁰ Навал Давутнынъ хызметчилерине джевапланып: – Давут ким олгъан? Йишай огълу да ким олгъан? Шимди саиплеринден къачып юрген къуллар чокъ.

¹¹ Энди мен къойларымны къыркъкъан адамларгъа азырлап къойгъан отьмеклерни, сувны ве этни алып, кимсин-ким олгъан, къайдан кельгени белли олмагъан адамларгъа берейимми? – деди.

¹² Давутнынъ хызметчилери озь ёлларынен кери къайтып кеттилер, келип бу сёзлерни Давуткъа айтып бердилер.

¹³ О заман Давут адамларына: – Эр кес къылычыны белине такъсын, – деди. Эр кес къылычыны белине такъты. Давут озю де къылычыны алды, ве онынънен берабер дёрт юзге къадар адам кетти. Эки юз адам исе бутюн шейлерининъ янында къалды.

¹⁴ Хызметчилернинъ бириси Навалнынъ апайы Авигаилге: – Мына Давут, бизим эфендимизнен селямлашмакъ ичюн, сахрадан озюнинъ хаберджилерини ёллагъан. Амма саибимиз оларны къаба къабул эткен, – деп хабер этти.

¹⁵ – Бу адамлар исе бизге мерамет косьтердилер, джанымызны агъыртмадылар, биз оларнен тарлада юргенде, бир шейимиз гъайып олмады.

¹⁶ Олар, биз оларнынъ янында сюрюлеримизни отлатып юргенде, гедже-куньдюз бизни къорчаладылар.

¹⁷ Шимди тюшюнип бакъ, биз не япмалымыз, чюнки бизим саибимиз ве бутюн эвининъ башына мытлакъа беля тюшеджек. О, бир шейге ярамайджакъ адам, онынънен лаф этмеге чареси ёкътыр, – деди.

¹⁸ О заман Авигаил ашыкъып, 200 дане отьмек, эки дане шарап толу мешин торба, беш дане пишмеге азыр олгъан къой, беш буюк савут къавурылгъан богъдай данелери, 100 багъ къурутылгъан юзюм, 200 тёгерек басылгъан инджир алып, эшеклерге юкледи

¹⁹ ве хызметчилерине: – Менден огде кетинъиз. Мен артынъыздан кетейим, – деди. Акъайы Навалгъа исе бир шей айтмады.

²⁰ Авигаил эшекте отурып, дагънынъ айланчыкъ ёлларындан энгенде, онынъ огюне Давут ве адамлары чыкъты. Олар корюштилер.

²¹ Давут: – Эбет, бу адамнынъ малларыны сахрада нафиле къорчаладым, онынъ бир шейи гъайып олмады. О исе, яхшылыкъкъа яманлыкъ япты.

²² Эгер танъ аткъандже мен Навалнынъ союндан бирде-бир эркек адамыны сагъ къалдырсам, Алла бойнумны урсун, – деди.

²³ Авигаил Давутны корьгенде, тез-тез эшектен тюшти, онынъ огюнде бетини ергедже тийгизип эгильди.

²⁴ Аякълары тюбюне йыкъылып: – Къабаат менде, эфендим. Меним сёзлериме къулакъ ас, къулунънынъ лафыны динъле, – деди.

²⁵ – Эфендим шу бир шейге ярамайджакъ адамгъа, Навалгъа, дикъкъат этмесин. Ады насыл олса, озю де ойле. Онынъ ады – Навал, делилиги де озюнде. Эфендим! Мен, къулунъ, сенинъ ёллагъан хызметчилеринъни корьмедим.

²⁶ Эфендим, РАББИнинъ ве сенинъ огюнъде айтам, РАББИ санъа къан тёкмеге ёл бермеди ве къолунъны акътыман алмакътан тутты. Энди душманларынъа, эфендиме зулум кетирмек истегенлерге Навалгъа олгъаны киби олсун.

²⁷ Мына, эфендим, санъа хызмет эткен адамларгъа мен кетирген бу бахшышларны ал.

²⁸ Меним къабаатымны багъышла. РАББИ мытлакъа сенинъ сюляленъе чокъ вакъыт девамында падишалыкъ этмеге берер, чюнки сен РАББИнинъ ёлунда курешесинъ ве омюрбилля ярамай шей япмадынъ.

²⁹ Эгер бирде-бир адам артынъдан къувып, сенинъ джанынъны къыдыраджакъ олса, РАББИ, сенинъ Алланъ, сапандан аткъан адам киби, сенинъ джанынъны, эфендим, чантасында сакълар, душманларынънынъ джаныны исе сапандан таш аткъандай атар.

³⁰ РАББИ санъа айткъан бутюн эйиликлерини япкъанындан сонъ, сени Исраиль башына къойгъанындан сонъра,

³¹ «Нафиле къан тёктим ве озюмни акътыман алмакътан сакъламадым», – деп сенинъ джанынъ, эфендим, сыкъылмаз. РАББИ санъа эйилик япкъан сонъ, сен мени, къулунъны, хатырла, – деди.

³² Давут Авигаилге: – Сени меним къаршыма ёллагъан РАББИге, Исраильнинъ Алласына, шукюрлер олсун!

³³ Сенинъ икметинъ ичюн Аллагъа шукюр! Мени къан тёкмектен ве акътыман алмакътан токътаткъанынъ ичюн санъа Алла мерамет эйлесин!

³⁴ Лякин, мени санъа ярамайлыкъ этмектен туткъан РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ огюнде догърусыны айтам: эгер сен огюме ашыкъып чыкъмагъан олсанъ, танъ аткъандже Навалнынъ союндан бир эркек адамыны сагъ къалдырмаз эдим, – деди.

³⁵ Давут Авигаилнинъ кетирген шейлерини алды ве: – Эвинъе аман-эсен къайт. Мына мен лафынъа къулакъ астым ве сенинъ риджанъны беджердим, – деди.

³⁶ Авигаил Навалгъа къайтып кельди, бакъса, онынъ эвинде, падишанынъ эвинде киби, той кете, Навал шенълене, зиль сархош. Шунынъ ичюн Авигаил онъа сабагъадже бир шей айтмады.

³⁷ Саба эртеси исе, Навал айынгъанындан сонъ, апайы онъа эр шейни айтып берди, буны эшиткенде, Навалнынъ мийине къаны урды, ве Навал къыбырдап оламады.

³⁸ Къарарынен он куньден сонъ, РАББИ Навалны урды, ве о ольди.

³⁹ Давут Навалнынъ олюми акъкъында эшитип: – РАББИге шукюрлер олсун! Навал мени масхара эткени ичюн, РАББИ ондан меним акъкъымны алды, мени ярамай иш япмакътан сакълады, Навалнынъ яманлыгъыны исе озюне къайтарды, – деди ве Авигаилге, «Меним апайым ол», – деп, адамлар йиберди.

⁴⁰ Давутнынъ хызметчилери Къармел шеэрине Авигаилге келип: – Давут санъа эвленмек истей, шунынъ ичюн бизни санъа ёллады, – дедилер.

⁴¹ Авигаил бетини ергедже тийгизип эгильди ве: – Мына, мен Давут-эфендимнинъ къулу олмагъа, онынъ хызметчилерининъ аякъларыны ювмагъа азырым, – деди.

⁴² Сонъ Авигаил ашыкъып эшегине минди, беш къыз хызметчисини алып, Давутнынъ хаберджилери артындан кетти ве онынъ апайы олды.

⁴³ Давут даа Йизреэл шеэринден Ахиноамгъа эвленди, ве олар экиси де онынъ апайы эдилер.

⁴⁴ Шаул исе къызы Микъалны, Давутнынъ апайыны, Гъаллим шеэринден Лаиш огълу Палтийге апай оларакъ берди.