1 Падишалар 24 - Мукъаддес Китап

Давут Шаулны ольдюрмеге истемей

¹ Давут андан кетип, Эн-Гедининъ хавфсыз, яхшы пекитильген ерлеринде яшап башлады.

² Шаул фелестинлилернен дженклешип къайткъанда, онъа Давут Эн-Гедиде олгъаныны еткиздилер.

³ Шаул учь бинъ энъ яхшы Исраильнинъ аскерини сайлап алып, Давутны ве адамларыны Дагъ Эчкилери Дагъынынъ янындан къыдырмагъа кетти.

⁴ Ёл четиндеки къой-эчки ахырына кельди. О ерде къоба бар экен. Шаул анда аджетини битирмек ичюн кирди. Давут исе адамларынен берабер къобанынъ ичинде отура эди.

⁵ Давутнынъ адамлары онъа: – Мына, РАББИ санъа: «Иште, Мен душманларынъны къолунъа теслим этерим, онынънен не истесенъ, шуны япарсынъ», – деген кунь кельди, – дедилер. Давут яваштан барып, Шаулнынъ урбасындан бир парча кесип алды.

⁶ Лякин Шаулнынъ урбасындан бир парча кесип алгъаны ичюн, Давутнынъ юреги сыкъылды.

⁷ Давут озь адамларына: – Меним эфендиме, РАББИ ягънен сюрткен адамгъа меним къолумдан зарар кетирмеге РАББИ корьсетмесин. О – РАББИнинъ Месихидир, – деди.

⁸ Давут шу сёзлерни айтып, озь адамларыны токътатты, Шаулгъа къол котермеге ёл бермеди. Шаул турды да, къобадан ёлгъа чыкъты.

⁹ Бундан сонъ Давут къобадан чыкъып: – Падишам, эфендим! – деп, Шаулны чагъырды. Шаул айланды, Давут исе бетини ерге тийгизип, эгилип селямлашты.

¹⁰ Сонъ Давут Шаулгъа: – Не ичюн санъа: «Мына Давут санъа къаршы ярамай иш япмагъа чаре къыдыра», – деген адамларны динълейсинъ?

¹¹ Мына бугунь озюнъ корип турасынъ, РАББИ сени къобада меним къолума теслим этти. Манъа: «Оны ольдюр», – дедилер, лякин мен сени аджыдым ве: «Эфендиме къолумны котермем. О – РАББИнинъ Месихидир», – дедим.

¹² Бабам! Элимдеки шу урба парчасына бакъ. Мен оны сенинъ урбанъдан кесип алдым, сени исе ольдюрмедим. Энди озюнъ бакъып корьдинъ, менде ярамайлыкъ ве хаинлик ёкъ, санъа къаршы гуна къазанмадым. Сен исе мени къыдырып, ольдюрмеге истейсинъ.

¹³ РАББИ озю экимизнинъ арамыздаки даваны чезсин, сенден меним акъкъымны алсын, лякин меним къолум санъа котерильмез.

¹⁴ Къадимий айтымда айтылгъандыр: «Яман адамлар яманлыкъ япалар». Мен исе санъа тиймем.

¹⁵ Исраиль падишасы кимге къаршы чыкъты? Кимнинъ артындан къуваладынъ? Ольген копекнинъ артындан, бир битнинъ пешинден.

¹⁶ РАББИ Озю укюм чыкъарсын, экимизни укюм этсин. О, меним ишиме Озю бакъар, Озю корер, мени сенинъ къолунъдан къуртарыр, – деди.

¹⁷ Давут лафыны битиргенде, Шаул: – Давут, огълум, мен сени эшитемми? – деп, окюр-окюр агълады.

¹⁸ Давуткъа: – Сен менден акълысынъ, чюнки меним яманлыгъыма сен яхшылыкъ къайтардынъ.

¹⁹ Бугунь манъа яхшылыкъ япып, буны манъа косьтердинъ. РАББИ мени сенинъ къолунъа теслим эткенде, сен мени ольдюрмединъ.

²⁰ Ким душманыны тапкъанда, оны азат этип, «Акъ ёл», – деп йиберер эди? Бугунь манъа япкъанынъ ичюн РАББИ санъа эйилик этсин.

²¹ Шимди билем: сен, шубесиз, падишалыкъ япаджакъсынъ, элинъ Исраиль падишалыгъыны къавий тутаджакъ.

²² Энди манъа РАББИнинъ огюнде ант эт: мен ольген сонъ, эвлятларымны ёкъ этмейджексинъ ве бабамнынъ эвинден адымны сильмейджексинъ, – деди.

²³ Давут Шаулгъа ант этти. Шаул эвине кетти, Давут ве онынъ адамлары исе хавфсыз, яхшы къорулгъан бир ерге котерильдилер.