1 Падишалар 23 - Мукъаддес Китап

Давут Кеила шеэрини къуртара

¹ Фелестинлилер Кеилагъа уджюм этип, арманларны хырсызлагъанлары акъкъында Давуткъа хабер эттилер.

² Давут РАББИге мураджаат этип: – Анда барайыммы, фелестинлилерни енъеримми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа: – Бар, фелестинлилерни енъеджексинъ ве Кеиланы азат этеджексинъ, – деп джевап берди.

³ Лякин Давутнынъ адамлары онъа: – Биз мында, Ехудада отурып, къоркъамыз. Кеилагъа, фелестинлилернинъ ордуларына къаршы насыл чыкъайыкъ? – дедилер.

⁴ Давут кене РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ онъа: – Тур, Кеилагъа кет. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этеджегим, – деди.

⁵ Сонъ Давут адамларынен берабер Кеилагъа кетти. Фелестинлилернен дженклешти, оларынъ туварларыны айдап кетти, фелестинлилерни буюк магълюбиетке огъратты ве Кеила сакинлерини къуртарды.

⁶ Ахимелек огълу Авиатар Давуткъа Кеилагъа кельгенде, озюнен берабер эфодны кетирген эди.

⁷ Давутнынъ Кеилагъа кельгени акъкъында Шаулгъа еткиздилер, ве Шаул: – Алла Давутны меним къолума теслим этти. О къапу-пенджереси къапалы олгъан шеэрге келип, озю-озюни къапады, – деди.

⁸ Сонъ Шаул, Кеилагъа кетмек ве Давутны алкъагъа сармакъ ичюн, бутюн халкъны дженкке чагъырды.

⁹ Давут, Шаул онъа къаршы ярамай шей тюшюнип чыкъаргъаны акъкъында бильген сонъ, руханий Авиатаргъа: – Эфодны кетир, – деди.

¹⁰ Давут: – Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Мен, къулунъ, Шаул Кеилагъа келип, шеэрни меним ичюн дарма-дагъын этеджеги акъкъында эшиттим.

¹¹ Кеила сакинлери мени онынъ къолуна теслим этеджеклерми? Къулунъ эшиткени киби, Шаул мында келеджекми? Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Къулунъа айт, – деди. – Шаул келеджек, – деп джевап берди РАББИ.

¹² Давут: – Кеила сакинлери мени ве адамларымны Шаулнынъ къолуна теслим этеджеклерми? – деп сорады. – Этеджеклер, – деди РАББИ.

¹³ О заман Давут ве 600 кишиге къадар адамлары турып, Кеиладан чыкъты ве анда-мында ер тапамайып юрдилер. Шаулгъа Давутнынъ Кеиладан къачып кеткени акъкъында еткиздилер, ве о, уджюм сеферини токътатты.

Давут Зиф сахрасында

¹⁴ Давут сахрадаки пекитильген ерлерде яшады, сонъ Зиф сахрасындаки дагъларда яшады. Шаул оны эр кунь къыдырды. Лякин Алла Давутны онынъ къолуна теслим этмеди.

¹⁵ Бир кунь Давут, Шаул оны къыдырып юргенини бильди. О озю Зиф сахрасындаки Хореште эди.

¹⁶ Шаулнынъ огълу Ёнатан Давуткъа Хореш ерине кельди ве оны Аллагъа инанмагъа юреклендирди.

¹⁷ Онъа бойле деди: – Къоркъма. Бабам Шаулнынъ къолуна тюшмейджексинъ, Исраильге падишалыкъ этеджексинъ. Мен исе сенден сонъ экинджи адам оладжагъым. Бабам Шаул буны биле.

¹⁸ Олар РАББИнинъ огюнде анълашма яптылар. Сонъра Давут Хореште къалды, Ёнатан исе эвине кетти.

¹⁹ Гивагъа, Шаулнынъ огюне зифлилер кельди ве: – Иште, Давут бизим пекитильген ерлеримизде, Ешимоннынъ сагъындаки Хакила байырында, Хореште сакълана.

²⁰ Падиша, эгер истесенъ, бар. Бизим ишимиз исе – оны сенинъ къолунъа теслим этмектир, – дедилер.

²¹ Шаул оларгъа: – Мени аджыгъанынъыз ичюн РАББИ сизге мерамет этсин.

²² Барынъыз да, онынъ къайда олгъаныны ве къайда юргенини даа да бакъынъыз, оны анда ким корьгенини билинъиз. Оны пек айнеджи дейлер де.

²³ Даа онынъ сакълангъан ерлерини тапынъыз ве манъа догъру хабер кетиринъиз. Сонъ мен сизлернен барарым. Эгер о, бу ерлерде олса, мен оны бутюн Ехуда аилелеринден къыдырып тапарым, – деди.

²⁴ Зифлилер турып, Шаулдан эвель Зифке кеттилер. Давут исе адамларынен берабер Маон сахрасында, Ешимоннынъ сагъындаки Арава вадийинде эди.

²⁵ Шаул озюнинъ адамларынен берабер оны къыдырып кетти. Лякин Давуткъа буны хабер эттилер, ве о, къаягъа таба кечип, Маон сахрасында къалды. Шаул буны эшитип, Маон сахрасына Давутнынъ пешинден къувалады.

²⁶ Шаул дагънынъ бир тарафындан кете эди, Давут адамларынен исе дагънынъ башкъа тарафында эди. Давут Шаулдан ашыкъып къачаяткъанда, Шаул адамларынен берабер Давутны ве адамларыны якъалайджакъ олып, дагънынъ янындан чевирилип кетти.

²⁷ Шу вакъыт Шаулгъа хаберджи келип: – Тез артынъа къайт. Топрагъымызгъа фелестинлилер уджюм этти, – деди.

²⁸ Шаул Давутны къувмакътан вазгечип, фелестинлилернинъ къаршысына кетти. Шунынъ ичюн шу ерге «Къачув къаясы» деген ад къоюлды.