1 Падишалар 22 - Мукъаддес Китап

Руханийлернинъ ольдюрилюви

¹ Давут андан чыкъып, Адуллам къобасына къачты. Буны онынъ агъалары ве бабасы эшитип, онъа кельдилер.

² Бутюн белягъа огърагъанлар, борджлу олгъанлар, джанлары гъам ичинде олгъанлар анда топлаштылар, ве Давут оларнынъ ёлбашчысы олды. Онен дёрт юзге якъын адам бирлешти.

³ Давут андан Моавдаки Мицпагъа келип, Моав падишасына: – Алла меним къадиримни бельгилегендже, бабамнен анам сизде къалып турсунлар, – деди.

⁴ Оларны Моав падишасына кетирди. Олар анда, Давут къаледе сакълангъаны къадар, отурдылар.

⁵ Сонъ Гъад пейгъамбер Давуткъа: – Бу къаледе къалма. Ехуда ерлерине кет, – деди. Давут кетип, Херет орманына кельди.

⁶ Давут ве онынъ адамлары пейда олгъаны акъкъында Шаул эшитти. О вакъыт о, Гивада, дагъда тамариск тереги тюбюнде элине мызракъ алып отура, этрафында исе хызметчилери бар эди.

⁷ Шаул янындаки хызметчилерине: – Эй, Биньямин огъуллары, мени динъленъиз. Йишайнынъ огълу эпинъизге тарла ве юзюм багъчасы берер, эпинъизни бинъбашы, юзбашы этип къояр, деп беллейсизми?

⁸ Не ичюн эпинъиз манъа къаршы анълашып, огълум Йишай огълунен анълашма япкъаныны менден гизлединъиз? Сиз манъа языкъсынмайсыз. Огълум къулумны ёлдан урып, манъа къаршы къапкъан къойгъаныны не ичюн манъа айтмадынъыз? – деди.

⁹ Шаулнынъ хызметчилеринен берабер отургъан эдомлы Доэг онъа: – Мен, Йишай огълу Нов шеэрине Ахитув огълу Ахимелекке кельгенини корьдим.

¹⁰ Ахимелек РАББИден онынъ акъкъында сорап, онъа аш ве фелестинли Гольятнынъ къылычыны берди, – деди.

¹¹ Падиша, Ахитув огълу руханий Ахимелекни ве Новдаки бабасынынъ бутюн союны – Нов шеэринде руханийлик япкъан эписини – чагъыртмакъ ичюн адам ёллады. Олар эписи падишагъа кельдилер.

¹² Шаул: – Эй, Ахитув огълу, мени динъле, – деди. О исе: – Эфендим, иште мен динълейим, – деп джевапланды.

¹³ Шаул онъа: – Не ичюн сен Йишай огълунен берабер манъа къаршы анълаштынъ, не ичюн сен онъа отьмек ве къылыч бердинъ, манъа къаршы чыкъып, бугунь къапкъан къойсун деп, не ичюн Алладан онынъ акъкъында сорадынъ? – деди.

¹⁴ Ахимелек падишагъа: – Хызметчилеринънинъ арасында Давут киби санъа садыкъ сою бармы? О, эм падишанынъ киеви, эм сакъчыларынънынъ башлыгъы ола, эм эвинъде урьмет къазана.

¹⁵ Алладан онынъ акъкъында шу куню биринджи кере дегиль, эвель де сорай эдим. Ёкъ, падишам, мени, къулунъны ве къулунънынъ эвини къабаатлама. Бу иш акъкъында мен бир шей бильмей эдим, – деди.

¹⁶ Падиша исе: – Ахимелек, мытлакъа сен оледжексинъ, сен де, бутюн бабанънынъ эви де, – деди.

¹⁷ Сонъ сакъчыларына: – Барынъыз, РАББИнинъ руханийлерини ольдюринъиз. Олар Давуткъа къол туттылар, онынъ къачкъаныны билип, манъа хабер этмедилер, – деди. Лякин хызметчилер РАББИнинъ руханийлерине къол котермеге истемедилер.

¹⁸ Падиша Доэгге: – Сен бар, руханийлерни ольдюр, – деди. Эдомлы Доэг кетип, руханийлерге атылды ве шу куню кетен эфод кийген сексен беш адамны ольдюрди.

¹⁹ Руханийлер яшагъан Нов шеэрини де къылычнен тар-мар этти. Акъайларны, апайларны, йигитлерни, балаларны, бугъа, эшек ве къой-эчкилерни – эписини къылычнен сойып чыкъты.

²⁰ Ялынъыз Ахитувнынъ торуны, Ахимелекнинъ огълу Авиатар къачып къуртулды, Давуткъа къачып кетти,

²¹ онъа Шаул РАББИнинъ руханийлерини къыргъаны акъкъында айтып берди.

²² Давут Авиатаргъа: – Шу куню, эдомлы Доэг анда олгъанда, мен онынъ Шаулгъа эр шейни еткизеджегини бильдим. Бабанънынъ эписи сойларынынъ гъайып олгъаны – меним къабаатым, – деди. –

²³ Менде къал, къоркъма. Меним олюмимни истегенлер сенинъ де ольгенинъни истейлер. Мен сени къорчаларым, – деди.