1 Падишалар 15 - Мукъаддес Китап

Амалеклилерге къаршы дженк

¹ Бир кунь Смаил Шаулгъа: – РАББИ мени Озюнинъ халкъына, Исраильге падишалыкъ япмагъа сени ягънен сюртмек ичюн йиберди. Энди РАББИнинъ айткъаныны динъле, – деди.

² – Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: «Мен, Исраиль Мысырдан чыкъкъанда, амалеклилер онынъ ёлуны къапаткъаныны эследим.

³ Энди бар да, амалеклилерге уджюм эт, онынъ эр бир шейини ёкъ эт. Оларны аджыма. Акъаймы, апаймы, генчми, къундакътаки баламы, бугъамы, къоймы, девеми, эшекми, – эписини ольдюр».

⁴ Шаул халкъыны Телаимде топлады ве 200 000 джаяв аскер ве 10 000 ехудалыларны эсаплады.

⁵ Сонъ Шаул амалеклилернинъ шеэрине къадар кетип, вадийде сакъланып бекледи.

⁶ Шаул кенлилерге: – Амалеклилерден кетинъиз, мен оларнен берабер сизлерни де ольдюрмейим, чюнки сиз, исраиллилер Мысырдан кеткенде, оларгъа мерамет эйлединъиз, – деди. Ве кенлилер амалеклилерден айырылдылар.

⁷ Шаул амалеклилерни Хавиладан, Мысырдан шаркъта олгъан Шургъа къадар къырды.

⁸ Амалеклилернинъ падишасы Агъагъны тирилейин тутты, лякин халкъыны къылычнен урып ольдюрди.

⁹ Амма Шаул ве халкъы Агъагъны ве къой-эчкилернинъ, туварларнынъ, семиз бузав-таналарнынъ ве къозуларнынъ энъ яхшысыны ве шейлернинъ яхшысыны бутюнлей ёкъ этмеге истемедилер. Тек ярамай ве керекмеген эписи шейлерни бутюнлей ёкъ эттилер.

Рабби Шаулны ред эте

¹⁰ Сонъ РАББИ Смаилге:

¹¹ – Мен Шаулны падиша этип къойгъаныма пек языкъсындым, чюнки о, Менден юзюни чевирди, Меним эмиримни беджермеди, – деди. Смаил пек къасеветленди ве бутюн гедже РАББИге дувалар этти.

¹² Саба эрте турып, Смаил Шаулнен корюшмеге кетти. Смаилге, Шаулнынъ Къармелге барып озюне абиде къойгъаны акъкъында ве Гилгалгъа кеткени акъкъында хабер эттилер.

¹³ Смаил Шаулгъа кельгенде, Шаул онъа: – РАББИ санъа эйилик япсын! Мен РАББИнинъ эмирини беджердим, – деди.

¹⁴ Смаил исе: – Я къулакъларым эшиткен къой-эчки мелегени ве туварларнынъ сеслери не демек? – деп сорады.

¹⁵ Шаул: – Оларны амалеклилерден кетирдик. Халкъ къой-эчки ве туварларнынъ энъ яхшысыны РАББИге, сенинъ Алланъа къурбан чалмакъ ичюн сакълады. Къалгъаныны исе бутюнлей ёкъ эттик, – деди.

¹⁶ Смаил Шаулгъа: – Токъта, РАББИ манъа геджеси айткъан сёзлерини айтайым, – деди. Шаул исе: – Айт, – деди.

¹⁷ Смаил: – Сен озь-озюнъни пек алчакъ сая эдинъ, лякин Исраиль къабилелерининъ башлыгъы олдынъ, ве РАББИ сени ягънен сюртип, Исраильнинъ падишасы этти.

¹⁸ РАББИ сени ёллап: «Бар да, гуналы амалеклилернинъ джанларыны РАББИге къурбан эт, оларны тамамынен къыргъандже, оларгъа къаршы дженк эт», – деди.

¹⁹ Не ичюн РАББИнинъ айткъаныны тутмайып, авгъа атылдынъ ве РАББИнинъ огюнде яманлыкъ яптынъ? – деди.

²⁰ Шаул Смаилге: – Мен РАББИнинъ айткъаныны динъледим, РАББИ ёллагъан ерге кеттим, амалеклилернинъ падишасы Агъагъны кетирдим, амалеклилерни бутюнлей ёкъ эттим.

²¹ Халкъ исе авдан къой-эчки ве туварларны, ёкъ этиледжек олгъан шейлернинъ энъ яхшысыны РАББИге, сенинъ Алланъа, Гилгалда къурбан чалмакъ ичюн къалдырды, – деди.

²² Смаил Шаулгъа: – РАББИ ичюн, бутюнлей якъылгъан айванлар ве бахшышлар Оны динълемектен хайырлымы? Динълемек – къурбандан яхшы, эмирге бойсунмакъ – къочкъарнынъ ягъындан яхшыдыр, – деди.

²³ – Исьян котермек – фал бакъмакъ киби, инатлыкъ – путларгъа ибадет киби гунадыр. Сен РАББИнинъ сёзлерини ред эткенинъ ичюн, О да сени терк этти, энди падиша олмайджакъсынъ, – деди.

²⁴ Шаул Смаилге: – Мен гуна яптым. РАББИнинъ эмирини беджермедим, сенинъ сёзюнъни де тутмадым. Лякин мен халкътан къоркътым, оны динъледим.

²⁵ Шимди исе гунамны багъышла ве меннен берабер РАББИге ибадет этмеге къайт, – деди.

²⁶ Смаил Шаулгъа: – Ёкъ, сеннен берабер къайтмайджагъым. Сен РАББИнинъ сёзюни ред эттинъ, РАББИ де сени терк этти. Исраильнинъ падишасы олмайджакъсынъ, – деп джевап берди.

²⁷ Смаил кетмек ичюн айланды, лякин Шаул онынъ урбасына япышып, оны йыртты.

²⁸ О вакъыт Смаил: – Бугунь РАББИ сенден Исраиль падишалыгъыны тутып алды, оны сенден яхшысына, сенинъ якъынынъа берди.

²⁹ Исраильнинъ Эбедий Олгъан ялан айтмай ве языкъсынмай, чюнки О, адам дегиль, инсан киби языкъ этмей, – деди.

³⁰ Шаул: – Мен гуна яптым, амма сен бугунь халкъымнынъ акъсакъаллары огюнде ве Исраиль огюнде манъа урьмет косьтер, меннен берабер къайт, мен де сенинъ Алланъа, РАББИге ибадет этейим, – деди.

³¹ Смаил Шаулнен берабер къайтты, ве Шаул РАББИге ибадет этти.

³² Сонъ Смаил: – Манъа амалеклилернинъ падишасы Агъагъны кетиринъиз, – деди. Агъагъ эеджанланмай кельди ве: – Эльбетте, олюм аджджысы башымдан кечкен, – деди.

³³ Лякин Смаил: – Сенинъ къылычынъ аналарны баласыз къалдыргъаны киби, сенинъ ананъ да, башкъа къадынлар арасында, огъулсыз къалсын, – деди де, Агъагъны Гилгалда, РАББИнинъ огюнде къылычнен урып ярды.

³⁴ Сонъ Смаил Рамагъа къайтты, Шаул исе озь эвине, Шаулнынъ Гивасына кетти.

³⁵ Бундан сонъ Смаил озюнинъ сонъки куньлерине къадар Шаулнен корюшмеди, лякин Шаул акъкъында къайгъырды. РАББИ де Шаулны Исраиль падишалыгъына къойгъанына языкъсынды.