1 Падишалар 12 - Мукъаддес Китап

Шаул халкъкъа мураджаат эте

¹ Смаил бутюн Исраиль халкъына: – Мына мен сизинъ айткъанларынъызны динълеп, сизге падиша къойдым.

² Энди падишанъыз бар. Мен исе къарт олдым, сачларым агъарды, огъулларым да сизинъ аранъызда. Мен яшлыгъымдан бугуньге къадар огюнъизде юрдим.

³ Шимди РАББИнинъ огюнде ве Онынъ ягънен сюрткен адамы огюнде шаат олунъыз: эгер мен бирисининъ бугъасыны я эшегини алгъан, бирисини алдаткъан я да бирисини зорлагъан, бахшышлар алып, ишине козь юмгъан олсам, айтынъыз, эписини одерим, – деди.

⁴ Халкъ исе: – Ёкъ, бизни алдатмадынъ, зорламадынъ, кимседен бир шей алмадынъ, – деди.

⁵ Смаил оларгъа: – Менде ич бир къабаат тапмагъанынъызгъа бугунь РАББИ ве Онынъ ягънен сюрткен адамы шааттыр, – деди. Олар: – Шааттыр, – дедилер.

⁶ Сонъ Смаил халкъкъа: – РАББИ Муса ве Харунны къойып, баба-деделеринъизни Мысырдан алып чыкъты.

⁷ Шимди огюмде турунъыз, мен РАББИнинъ огюнде, РАББИ сизге ве баба-деделеринъизге япкъан эйиликлери ичюн, сизлернен давалашаджагъым.

⁸ Якъуп Мысыргъа кельген сонъ, бабаларынъыз РАББИни чагъырып башлады, ве РАББИ оларгъа Муса ве Харунны ёллады. Олар бабаларынъызны Мысырдан чыкъарып, бу ерде ерлештирдилер.

⁹ Лякин бабаларынъыз РАББИни, озь Алласыны унуттылар. Шунынъ ичюн РАББИ оларны Хацор ордусынынъ башы Сисеранынъ элине, фелестинлилернинъ элине ве Моав падишасынынъ элине теслим этти, оларны дженкке огъратты.

¹⁰ О вакъыт бабаларынъыз РАББИни чагъырып: «Сени быракъып, гуна ишледик, Баал ве Ашторет путларына хызмет эттик. Энди бизни душманларымыздан къуртар, биз кене Санъа хызмет этермиз», – деп къычырдылар.

¹¹ О заман РАББИ Еруббаалны, Беданны, Йифтахны ве Смаилни ёллап, сизни эписи душманларынъыздан къуртарды. Сиз раат-раат яшап башладынъыз.

¹² Лякин Аммон падишасы Нахашнынъ сизге къаршы чыкъкъаныны корип, манъа: «Ёкъ, бизни падиша идаре этсин», – дединъиз. Амма сизинъ падишанъыз – Алланъыз, РАББИдир.

¹³ Бойлеликнен, сизинъ талап эткен, сечип алгъан падишанъыз – мына. РАББИ сизге падиша къойды.

¹⁴ Эгер РАББИден къоркъып, Онъа хызмет этсенъиз, Оны динълеп, эмирлерине къаршы чыкъмасанъыз, озюнъиз де, сизни идаре эткен падишанъыз да Алланъыз олгъан РАББИнинъ ёлунен юреджексинъиз.

¹⁵ Эгер де РАББИни динълемейип, РАББИнинъ эмирлерине къаршы чыкъсанъыз, РАББИ, баба-деделеринъизге къаршы чыкъкъаны киби, сизге де къаршы чыкъаджакъ.

¹⁶ Энди козюнъиз огюнде РАББИ япкъан буюк ишке бакъынъыз.

¹⁷ Шимди ашлыкъ ормакъ вакъты дегильми? Лякин мен РАББИни чагъырырым да, О, гудюрди ве ягъмур йиберер. Сонъ сиз, озюнъизге падиша талап этмекнен РАББИнинъ огюнде насыл буюк гуна къазангъанынъызны корер ве билирсинъиз, – деди.

¹⁸ Смаил РАББИни чагъырды, ве РАББИ шу куню гудюрди ве ягъмур йиберди. Халкъ РАББИден ве Смаилден пек къоркъты.

¹⁹ Смаилге ялвардылар: – Биз, къулларынъ, ольмейик деп, РАББИнинъ, сенинъ Алланъ огюнде дува эт, чюнки биз бутюн япкъан гуналарымызгъа, падиша сорап, даа бир гуна къоштыкъ, – дедилер.

²⁰ Смаил халкъкъа: – Къоркъманъыз. Эльбет, гуна яптынъыз, лякин РАББИден чекильменъиз, джан-гонъюльден Онъа хызмет этинъиз,

²¹ бир шейге ярамайджакъ путларгъа баш урманъыз. Олар сизге файда кетирмез де, къорчаламаз да. Олар – бир шейге ярамайджакъ.

²² РАББИ Озюнинъ шерефли Ады ичюн Озюнинъ халкъыны къалдырмаз. О сизни Озюнинъ халкъы оларакъ сайлап алды.

²³ Мен РАББИнинъ огюнде гуна ишлемем ве сизинъ акъкъынъызда дуваларымны токътатмам, сизге догъру ве адалетли ёл огретирим.

²⁴ Факъат РАББИден къоркъунъыз ве Онъа акъикъатнен, джан-гонъюльден ибадет этинъиз. Онынъ насыл буюк ишлер япкъаныны озьлеринъиз корьдинъиз де.

²⁵ Эгер де яманлыкъ этеджек олсанъыз, озюнъиз де, падишанъыз да гъайып оладжакъ, – деди.