Przysłów 9 - Biblia Warszawska 1975

Dwie biesiady: w przybytku mądrości i w przybytku głupoty

¹ Mądrość zbudowała swój dom, postawiła siedem swoich słupów,

² Zabiła swoje bydło, zmieszała wino, zastawiła swój stół,

³ Wysłała swoje służebnice, zaprasza ze wzgórz miasta:

⁴ Kto niedoświadczony, niech tu wejdzie! Do nierozumnego mówi:

⁵ Chodźcie, uczestniczcie w mojej uczcie i pijcie wino, które zmieszałam!

⁶ Porzućcie głupotę, abyście żyli, i chodźcie drogą roztropności!

⁷ Kto karci szydercę, ten ściąga na się hańbę; a kto gani bezbożnika, ten się plami.

⁸ Nie karć szydercy, aby cię nie znienawidził; karć mądrego, a będzie cię miłował.

⁹ Daj mądremu, a będzie jeszcze mędrszy; poucz sprawiedliwego, a będzie umiał jeszcze więcej!

¹⁰ Początkiem mądrości jest bójaźń Pana, a poznanie Świętego — to rozum,

¹¹ Gdyż przeze mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.

¹² Jeżeli jesteś mądry, to sam masz korzyść z tej mądrości, jeżeli jesteś szydercą, to sam za to będziesz cierpiał.

¹³ Pani Głupota jest rozwiązła, pusta i bezwstydna.

¹⁴ Siedzi u wejścia do swojego domu, na tronie w wysuniętych punktach miasta,

¹⁵ Wołając na przechodniów, którzy idą swoimi ścieżkami:

¹⁶ Kto niedoświadczony, niech tu wejdzie. A do nierozumnego mówi:

¹⁷ Kradziona woda jest słodka, a chleb pokątnie jedzony smakuje.

¹⁸ Lecz prostaczek nie wie, że tam same cienie, że jej goście przebywają w głębinach krainy umarłych.