Башланмыш 9 - Башкирский ВЗ (неполный)

Алланың Нух менән килешеү төҙөүе

¹ Алла Нухҡа һәм уның улдарына былай тип фатиха бирҙе: – Үрсегеҙ, ишәйегеҙ, ер йөҙөнә таралығыҙ.

² Ерҙәге бөтә хайуандар, һауалағы һәммә осар ҡоштар, ерҙәге бар булған йәнлектәр, диңгеҙҙәрҙә йөҙөп йөрөгән балыҡтар алдығыҙҙа ҡурҡып-тетрәнеп торһон: улар һеҙҙең ихтыярығыҙға бирелә.

³ Ерҙә хәрәкәт иткән һәр бер йән эйәһе, үҫемлектәр кеүек үк, һеҙгә аҙыҡ булһын, уларҙың барыһын да һеҙгә бирәм.

⁴ Әммә йәне булғанды, йәғни ҡанлы итте, ашамағыҙ.

⁵ Ҡанығыҙ ҡойолоп, йәнегеҙ ҡыйылһа, ҡан ҡойғандың – йыртҡысмы ул, әллә туғанының ғүмерен өҙгән бәндәме – үҙенең ҡаны ҡойолоуға дусар итәсәкмен.

⁶ Әгәр берәү ҡойһа әҙәм ҡанын, Үҙ ҡаны ла кеше ҡулынан түгелһен, Сөнки Алла кешене Үҙ сүрәтендә яратты.

⁷ Һеҙ иһә үрсегеҙ, ишәйегеҙ, ер йөҙөнә таралығыҙ һәм артығыҙ!

⁸ Алла Нухҡа һәм уның уландарына былай тине:

^9-10 – Мин һеҙҙең менән, киләсәк быуындарығыҙ һәм кәмәнән сыҡҡан бөтә тере йән эйәләре: ҡош-ҡорт, мал-тыуар, ҡырағай йәнлектәр менән килешеү төҙөйөм.

¹¹ Һеҙҙең менән Минең килешеүем буйынса бынан һуң бер йән эйәһе лә туфан һыуында һәләк булмаҫ һәм ер йөҙөн бушлыҡҡа әйләндергән туфан бер ваҡытта ла ҡабатланмаҫ. Алла тағы былай тине: – Минең һеҙҙең менән, бөтә тереклек менән мәңгелеккә төҙөгән килешеү билдәһе бына ошо булыр:

¹³ болоттарға йәйәмде – йәйғорҙо – элеп ҡуям, был Минең менән ер йөҙө араһында килешеү билдәһе булыр.

¹⁴ Мин ер йөҙөнә ямғыр болото ебәреп, болот араһында йәйғор күренгән һайын,

¹⁵ һеҙҙең менән, бөтә тереклек менән төҙөгән килешеүемде иҫләрмен. Бөтә тереклекте һәләк итеүсе туфан һыуы башҡаса ҡалҡмаҫ.

¹⁶ Болоттар араһында йәйғоромдо күргәс, ерҙә йәшәгән бөтә тере йән эйәләре менән мәңгелек килешеүем иҫкә төшөр.

¹⁷ – Минең ер йөҙөндә йәшәгән һәммә тере йән менән төҙөгән килешеү билдәһе шул булыр, – тине Алла Нухҡа.

Нухтың улдары

¹⁸ Нухтың көплө кәмәнән сыҡҡан улдары – Шем, Хам һәм Йәфәҫ. Хам – Ҡәнғәндең атаһы.

¹⁹ Ер йөҙөндәге бөтә халыҡтар Нухтың ошо өс улынан таралған.

²⁰ Нух ер эшкәртә башланы; беренсе булып йөҙөм баҡсаһы ултыртты.

²¹ Бер саҡ Нух шарап эсеп иҫереп, сатыры эсендә шәрә килеш ята ине.

²² Ҡәнғәндең атаһы Хам, уның яланғас ятҡанын күреп, был хаҡта ағаларына һөйләне.

²³ Шул саҡта Шем менән Йәфәҫ, яурындарына сәкмән һалып, аталарының сатырына арттары менән инделәр ҙә өҫтөнә шул сәкмәнде ябып сыҡтылар. Улар, арттарын ҡуйып ингәнлектән, аталарының яланғас тәнен күрмәне.

²⁴ Айнығып уянғас, кесе улының ни ҡылғанын белеп Нух

²⁵ былай тине: – Ҡәһәр төшһөн Ҡәнғәнгә! Ағаларының ҡолдарының ҡоло булһын!

²⁶ Йәнә әйтте: – Шемдың Аллаһы Раббы мөбәрәк булһын! Ҡәнғән уға ҡол булһын.

²⁷ Алла Йәфәҫ биләмәләрен киң ҡылһын! Шемдың сатырҙарында йәшәһен! Ҡәнғән Йәфәҫкә ҡол булһын!

²⁸ Туфан ҡайтҡандан һуң, Нух өс йөҙ илле йыл йәшәне.

²⁹ Нух, йәмғеһе туғыҙ йөҙ илле йыл ғүмер кисереп, вафат булды.