Башланмыш 50 - Башкирский ВЗ (неполный)

Яҡупты ерләү

¹ Йософ атаһының өҫтөнә йығылды, илай-илай мәрхүмде үпте.

² Һуңынан үҙ хеҙмәтендәге табиптарға атаһының мәйетен бәлзәмләргә әмер бирҙе. Табиптар Исраилды бәлзәмләргә кереште.

³ Был эш ҡырҡ көн буйы дауам итте, сөнки бәлзәмләү өсөн шул тиклем ваҡыт талап ителә ине. Мысырҙар етмеш көн Исраил өсөн йәш түкте.

⁴ Матәм көндәре тамамланғас, Йософ фирғәүендең һарай әһелдәренә мөржәғәт итеп: – Әгәр ҙә күңелегеҙгә хуш килһәм, фирғәүенгә әйтегеҙ әле, – тине. –

⁵ Атайым минән ант иттереп: «Бына мин үләм. Мине Ҡәнғәндә, үҙем өсөн алдан әҙерләп ҡуйған ҡәбергә ҡуй», – тигәйне. Мин фирғүендең атайымды шунда алып барып ерләп ҡайтырға рөхсәт итеүен һорайым.

⁶ Фирғәүен рөхсәт бирҙе. – Бар, атайыңды ҡуйып ҡайт. Антыңды үтә, – тине.

⁷ Йософ атаһын ерләргә тип юлға сыҡты, уның менән бергә фирғәүендең барлыҡ түрәләре, бөтә һанаттары, Мысыр иленең аҡһаҡалдары,

⁸ Йософтоң бар ғаиләһе, ағай-энеһе һәм атаһының өйөндәге кешеләр китте. Гошен ерендә бары тик бала-саға менән мал-тыуар ғына ҡалды.

⁹ Улар менән бергә атлылар һәм арбалылар ҙа юлға сыҡты, шуға күрә ҙур бер төркөм булып барҙылар.

¹⁰ Иордан аръяғындағы Горен-Атадҡа барып еткәс, улар күмәкләшеп ҡысҡырып илай-илай матәм йолаһын үткәрҙеләр. Йософ атаһы өсөн ете көн йәш түкте.

¹¹ Ҡәнғәндә йәшәгән кешеләр Горен-Атадтағы матәмде күреп: – Ҡара, нисек үкһеп илай был мысырҙар! – тиеште. Шуға ла Иордан аръяғындағы был урын Авел-Мисраим тип атала.

¹² Яҡуптың улдары аталарының ихтыярын үтәне:

¹³ уны Ҡәнғәнгә алып ҡайтып, Мамре ҡаршыһындағы Махпела баҫыуында булған мәмерйәлә дәфен ҡылдылар. Был мәмерйәне Ибраһим хитти Ғәфрондан зыярат урыны итеп баҫыуы менән бергә һатып алғайны.

¹⁴ Атаһын ерләгәс, Йософ, уның ағай-энеһе, улар менән барған бөтә кешеләр Мысырға әйләнеп ҡайтты.

Йософтоң туғандарын тынысландырыуы

¹⁵ Аталары үлгәндән һуң, Йософтоң ағалары уйға ҡалды: «Әгәр Йософ беҙгә элеккесә асыу һаҡлап, беҙҙән күргән яуызлыҡ өсөн үс алырға теләһә, ни эшләрбеҙ?»

¹⁶ Шуға күрә Йософҡа хәбәр ебәрҙеләр: «Вафаты алдынан атайың былай тип васыят итте: барып Йософҡа әйтегеҙ:

¹⁷ „Һинән шуны һорайым: ағайҙарыңдың гонаһын, ғәйептәрен – һиңә күрһәткән яуызлыҡтарын ярлыҡаһаң ине“. Инде һин беҙҙе, атайың Аллаһының ҡолдарын, ғәфү итә күр инде! Йософ был һүҙҙәрҙе илай-илай тыңланы.

¹⁸ Шунан туғандары килеп, уның алдында ергә ҡапланды: – Бына беҙ һинең ҡолдарың! – тинеләр.

¹⁹ Йософ уларға: – Ҡурҡмағыҙ, – тип яуап бирҙе. – Мин Алламы ни?

²⁰ Һеҙ миңә ҡаршы уйлаған золом Алланың ихтыяры менән яҡшылыҡҡа әүерелде: әле күреп тораһығыҙ, шул арҡала күпме кеше ҡотҡарылды!

²¹ Ҡурҡмағыҙ. Мин һеҙҙе һәм балаларығыҙҙы хәстрләрмен. Күңелдәренә хуш килерҙәй һүҙҙәр әйтеп, Йософ туғандарын тынысландырҙы.

Йософтоң вафаты

²² Йософ бөтә нәҫел-ырыуы менән Мысырҙа төпләнде. Ул йөҙ ҙә ун йыл йәшәне;

²³ уға бүләләрен – Әфраимдың ейәндәрен күрергә, Менашшеның улы Махирҙың яңы тыуған балаларын алдына алырға насип булды.

²⁴ Бер көндө Йософ туғандарына: – Оҙаҡламай мин үлермен, – тине. – Ләкин бер көн килер: Алла һеҙгә ярҙам итер, һеҙҙе бынан Үҙе Ибраһимға, Исхаҡҡа һәм Яҡупҡа бирергә ант иткән ергә алып китер.

²⁵ Йософ Исраил улдарынан ант иттерҙе: – Алла һеҙгә мотлаҡ ярҙам итер, – тине. – Мысырҙан сыҡҡан сағығыҙҙа минең һөйәктәремде лә бынан алып китегеҙ.

²⁶ Йософ йөҙ ҙә ун йәшендә вафат булды. Уны бәлзәмләп, Мысырҙа бер табутҡа һалдылар.