Башланмыш 45 - Башкирский ВЗ (неполный)

Йософтың туғандарына үҙен танытыуы

¹ Йософ эргәһендә торғандар алдында түҙеп тора алмаҫ хәлгә килде. – Бөтәгеҙ ҙә сығығыҙ! – тип ҡысҡырҙы ул. Йософ үҙенең кем икәнен танытҡанда эргәлә сит кешеләрҙән бер кем дә юҡ ине.

² Ул шул тиклем ҡысҡырып иланы, уны Мысыр кешеләре лә ишетте, һүҙ фирғәүен һарайына ла барып етте.

³ – Мин Йософ, – тине ул ағаларына. – Атайым нисек, иҫәнме әле? Тегеләр иһә шаҡ ҡатып, бер һүҙ ҙә әйтә алмай торҙо.

⁴ – Яҡын килегеҙ, – тине Йософ. Ағалары уның янына килде. – Был мин, Йософ, – тип өҫтәне, – һеҙ Мысырға һатҡан ҡустығыҙ.

⁵ Ләкин бының өсөн үҙегеҙҙе ғазапламағыҙ, өҙгөләнмәгеҙ. Һеҙҙең ғүмерегеҙҙе һаҡлап ҡалыр өсөн Алла мине бында һеҙҙән алда Үҙе ебәргән.

⁶ Ер йөҙөндә бына ике йыл инде аслыҡ хөкөм һөрә. Алда тағы биш йыл бар. Ул биш йыл эсендә һөрөү ҙә, урыу ҙа булмаясаҡ.

⁷ Алла һеҙҙең нәҫел-ырыуығыҙҙы ер йөҙөндә һаҡлар өсөн һәм йәндәрегеҙҙе бөйөк афәттән ҡотҡарып алып ҡалыр өсөн алдан уҡ мине бында ебәргән!

⁸ Һеҙ түгел – Алла мине бында ебәргән дә шуны насип иткән: фирғәүендең баш вәзире – уның бөтә мөлкәтенең хужаһы һәм бөтә Мысыр ерендә хөкөм йөрөтөүсе булып киттем мин хәҙер.

⁹ Тиҙерәк атайым янына ҡайтығыҙ ҙа әйтегеҙ уға: «Улың Йософ шуны мәғлүм ҡыла: Алла мине бөтә Мысырҙың хакимы итте. Һис кисекмәҫтән миңә килеп ет.

¹⁰ Һин Гошен ерендә төйәкләнерһең, улдарың, улдарыңдың балалары, көтөүҙәрең, мал-мөлкәтең менән бергә минең эргәмдә генә булырһың.

¹¹ Һин унда бер ниндәй нужа күрмәй йәшәрһең, ғаиләң дә, мал-тыуарың да мохтажлыҡ кисермәҫ – сөнки аслыҡ тағы биш йыл дауам итәсәк әле».

¹² – Бына күреп тораһығыҙ, – тине Йософ. – Ҡустым Бинйәмин, һин дә күрәһең! Был мин, мин бит һеҙҙең менән һөйләшәм!

¹³ Мысырҙа минең ниндәй бөйөк һәм шөһрәтле кеше икәнемде атайыма еткерегеҙ. Нимәләр күргәнегеҙҙе һөйләгеҙ ҙә атайымды тиҙерәк бында килтерегеҙ!

¹⁴ Ул ҡустыһы Бинйәминде ҡосаҡлап алды ла илап ебәрҙе, Бинйәмин дә уны ҡосаҡлап иланы.

¹⁵ Һуңынан Йософ илай-илай башҡа ағайҙарын да ҡосаҡлап үпте, шунан һөйләшеүҙәр башланды.

¹⁶ Йософҡа ағайҙарының килеүе тураһында фирғәүен һарайына ла барып ишетелде. Фирғәүен дә, уның һарай әһелдәре лә был хәбәрҙе хуш күреп ҡабул итте.

¹⁷ Фирғәүен Йософҡа былай тине: – Ағайҙарыңа әйт, былай эшләһендәр: йөк хайуандарына кәрәк-яраҡтарын тейәһендәр ҙә Ҡәнғәнгә юлланһындар.

¹⁸ Ҡайтып, атайығыҙҙы һәм бөтә ғаиләгеҙҙе алып, бында кире әйләнеп килһендәр. Мин уларға Мысырҙың иң яҡшы ерҙәренән урын бирермен. Тупрағы май һымаҡ ерҙәрҙең емештәрен ашап йәшәрһегеҙ.

¹⁹ Уларға Мысырҙан ҡатын-ҡыҙ һәм бала-саға өсөн арбалар алып китергә бойор, үҙҙәре менән атайығыҙҙы ла алып килһендәр.

²⁰ Тороп ҡалған мөлкәттәре өсөн ҡайғырып тормаһындар: Мысырҙағы бөтә яҡшы нәмә уларҙыҡы булыр.

²¹ Исраил улдары шулай эшләне. Йософ, фирғәүен әйткәнсә, уларға арбалар, юлға аҙыҡ,

²² һәр береһенә өр-яңы кейем, Бинйәмингә өс йөҙ шекел көмөш һәм биш ҡат кейем бирҙе.

²³ Атаһына Мысыр ерендәге һәр төрлө ниғмәттән ун ишәккә тейәп оҙатты, ун инә ишәккә иген, икмәк, юлға башҡа төрлө аҙыҡ-түлек тейәтте.

²⁴ Туғандарын оҙатҡанда Йософ: – Юлда ғауғалашмағыҙ, – тип ҡалды.

²⁵ Улар Мысырҙан китеп, Ҡәнғәнгә аталары янына ҡайтып етте.

²⁶ – Йософ тере, – тине улар Яҡупҡа, – хәҙер ул бөтә Мысырға идара итә. Яҡуптың йөрәге туҡтап ҡалғандай булды: уларға ышана алманы.

²⁷ Ләкин улдары уға Йософтоң әйтеп ебәргән һүҙҙәрен һөйләгәс, үҙен алырға тип Йософ ебәргән арбаларҙы үҙ күҙҙәре менән күргәс, Исраилдың рухы күтәрелде,

²⁸ былай тине: – Етте! Улым Йософ иҫән-һау! Үлерҙән алда уны барып күрәйем!