Башланмыш 43 - Башкирский ВЗ (неполный)

Ағаларының Бинйәминде Мысырға алып килеүе

¹ Аслыҡ көсәйгәндән-көсәйҙе.

² Мысырҙан алып ҡайтҡан иген бөткәс, Яҡуп улдарына былай тине: – Барып, аҙ булһа ла тағы ашлыҡ алып ҡайтығыҙ!

³ – Теге кеше беҙгә кесе туғанығыҙҙан башҡа күҙемә лә күренмәгеҙ, тип бик ҡаты әйтте, – тине уға Йәһүҙә. –

⁴ Әгәр уны беҙҙең менән ебәрһәң, ашлыҡ алырға барабыҙ.

⁵ Ебәрмәйһең икән, бармайбыҙ, теге кеше, ҡустығыҙҙы килтермәһәгеҙ, күҙемә лә күренмәгеҙ, тине бит.

⁶ – Ниңә ҡустығыҙ барлығын әйтеп, башыма бәлә килтерҙегеҙ инде? – тине Исраил.

⁷ – Ул кеше: «Атайығыҙ иҫән-аманмы? Башҡа берәй туғанығыҙ бармы?» – һымаҡ һорауҙар менән беҙҙең хаҡта һәм яҡын туғандарыбыҙ тураһында төпсөнөп һораша башланы, беҙ уның һәр һорауына яуап бирергә тырыштыҡ. Уның: «Бәләкәй ҡустығыҙҙы миңә алып килегеҙ!» – тип әйтерен ҡайҙан ғына беләйек инде? – тине улар.

⁸ Йәһүҙә атаһы Исраилға былай тине: – Улыңды минең менән ебәр, тиҙерәк юлға сығайыҡ. Шул саҡта барыбыҙ ҙа иҫән ҡалыр, беҙ ҙә, һин үҙең дә, балаларыбыҙ ҙа асығып үлеүҙән ҡотолорбоҙ.

⁹ Мин башым менән яуап бирәм: ул ҡайтасаҡ. Әгәр уны алып ҡайтмаһам, ғүмерем буйы һинең алда ғәйепле булырмын.

¹⁰ Һаман һуҙмаған булһаҡ, беҙ унда ике тапҡыр барып урай алыр инек инде.

¹¹ – Ярай, – тине Исраил, – ул саҡта бына нимә эшләгеҙ: тоҡтарығыҙҙы еребеҙҙәге байлыҡтың һәммәһен – еҫле май, бал, хуш еҫле ыҫмала, ладан, сәтләүек, баҙам менән тултырығыҙ ҙа ул кешегә күстәнәс итеп алып барығыҙ.

¹² Көмөш алығыҙ – тоҡтарығыҙға һалып ҡайтарғанды ла, башҡаһын да – бәлки, улар яңылышҡандыр.

¹³ Бинйәминде үҙегеҙ менән алығыҙ ҙа ул кешегә тағы барығыҙ.

¹⁴ Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе Алла һеҙгә мәрхәмәтен һалып, ул кеше тегендә ҡалған туғанығыҙҙы ла, Бинйәминде лә ебәрә күрһен инде! Ә миңә балаларымдан мәхрүм булыу яҙған икән, шулай булыр, күрәһең.

¹⁵ Ағай-эне бүләктәр әҙерләп, көмөштө элеккегә ҡарағанда ике тапҡырға күберәк алды ла, Мысырға килеп, Йософ алдына баҫты – был юлы Бинйәмин менән.

¹⁶ Йософ Бинйәминде алып килгәндәрен күргәс, өйөндәге баш хеҙмәтсеһенә былай тине: – Был кешеләрҙе минең йортҡа алып бар. Мал һуйып, һый әҙерлә – бөгөн төшкөлөктө улар минең менән ашар.

¹⁷ Йософтоң әмерен үтәп, баш хеҙмәтсе ағай-энене уның йортона алып китте.

¹⁸ Туғандары Йософтоң өйөнә алып барыуҙарынан шомланып, бер-береһенә: – Беҙҙе унда тоҡтарыбыҙҙағы теге көмөш өсөн алып бармайҙармы икән? – тиештеләр. – Улар һөжүм итеп беҙгә ташланырҙар ҙа үҙебеҙҙе ҡол итерҙәр, ишәктәребеҙҙе тартып алырҙар инде!

¹⁹ Өйҙөң ишеге төбөндә улар баш хеҙмәтсегә мөрәжәғәт итте:

²⁰ – Беҙгә бер нәмә әйтергә рөхсәт ит әле, әфәндебеҙ! Беҙ бында ашлыҡ алырға бер тапҡыр килгәйнек инде.

²¹ Ә кире ҡайтып барғанда төндә ял итергә туҡтағас, тоҡтарыбыҙҙы асҡайныҡ, һәр беребеҙҙең тоғонда ашлыҡ өсөн күпме түләгән булһаҡ, шул саҡлы көмөш ятҡанын күрҙек. Беҙ ул көмөштө кире алып килдек.

²² Яңынан ашлыҡ һатып алырға тағы көмөш килтерҙек. Ә теге ваҡытта беҙҙең тоҡтарға көмөштө кем һалғандыр, беҙ белмәйбеҙ.

²³ – Тынысланығыҙ, – тине уларға хеҙмәтсе, – ҡурҡмағыҙ. Моғайын, һеҙҙең Аллағыҙ – атайығыҙ Аллаһы – тоҡтарығыҙға хазина һалғандыр. Ул саҡта мин көмөштө тулыһынса алғайным! Шунан уларға Шимғондо алып килде.

²⁴ Барыһын да Йософтоң өйөнә саҡырҙы, аяҡтарын йыуырға һыу килтерҙе, ишәктәренә ашарға бирҙе.

²⁵ Ағай-эне бүләктәрен сығарып теҙеп һалды ла Йософтоң төшкөлөккә ҡайтҡанын көтә башланы: төшкө ашты бында ашаясаҡтары уларға әйтелгәйне инде.

²⁶ Йософ өйөнә ҡайтҡас, бүләктәрен бирҙеләр ҙә уның алдына йөҙтүбән ергә ҡапландылар.

²⁷ Ә ул, сәләм биргәндән һуң: – Оло йәштәге атайыбыҙ бар тигәйнегеҙ, уның хәле нисек? Иҫән-аманмы? – һораны.

²⁸ – Атайыбыҙ, һинең ҡолоң, иҫән-аман йәшәп ята, – тип яуапланы туғандар, уның алдында тағы сәждәгә китеп йөҙтүбән ергә ҡапланып.

²⁹ Йософ күҙ йөрөтөп Бинйәмингә, үҙенең әсәһенән тыуған ҡустыһына, ҡараны ла: – Һеҙ әйткән иң кесе туғанығыҙ ошомо? – тип һораны. Шунан өҫтәп ҡуҙы: – Алла һаҡлай күрһен һине, улым!

³⁰ Йософтоң күңелен ҡустыһына ҡарата шундай яратыу–һағыныу тойғоһо солғап алды – саҡ илап ебәрмәне. Ул тиҙ генә икенсе бүлмәгә сығып китте лә шунда күҙ йәштәренә ирек ҡуйҙы.

³¹ Бер аҙҙан битен йыуып, яңынан ҡунаҡтар янына сыҡты, үҙен ҡулға алып, ашарға килтерергә ҡушты.

³² Йософҡа ашарға айырым, ҡунаҡтарға айырым, мысырҙарға айырым ҡуйҙылар, сөнки мысырҙарға ғивриҙәр менән бергә ултырып ашарға ярамай, мысырҙар өсөн был ерәнгес һанала ине.

³³ Ағай-эне Йософ алдында тәртип буйынса – олоһонан башлап кесеһенә табан – теҙелешеп ултырҙы һәм аптырашып бер-береһенә ҡарашты.

³⁴ Йософ уларға үҙенең өҫтәленән дә һый ебәрҙе, ә Бинйәмингә ул башҡаларға ҡарағанда биш тапҡырға күберәк бирҙе. Йософ менән бергә ашап-эсеп, күңел асып ултырҙылар.