Башланмыш 34 - Башкирский ВЗ (неполный)

Динә һәм Шәхәм халҡы

¹ Яҡуптың Лиәнән тыуған ҡыҙы Динә бер көндө бындағы ҡыҙҙарҙы күрергә тип ҡалаға сыҡты.

² Был ерҙең хакимы хиууи Хаморҙың улы Шәхәм ҡыҙҙы күрҙе лә тотоп алып көсләне.

³ Ул Яҡуптың ҡыҙы Динәгә ғашиҡ булды, һөйөүе хаҡында матур һүҙҙәр әйтте,

⁴ ә атаһы Хаморға: – Шул ҡыҙҙы миңә кәләш итеп алып бир, – тип ялынды.

⁵ Яҡуп ҡыҙы Динәнең мәсхәрә ителеүен ишетте, әммә, улдары яланда мал янында булғанлыҡтан, улар ҡайтҡансы бер нәмә лә өндәшмәне.

⁶ Шәхәмдең атаһы Хамор Яҡуп менән һөйләшергә килде.

⁷ Яҡуп улдары ла, хәлде ишетеп, утлауҙан ҡайтып инде. Улар асыуҙарынан ярһығайны, сөнки Шәхәмдең Яҡуптың ҡыҙын көсләүе – Исраилды хурлыҡҡа ҡалдырыу менән бер һәм быға юл ҡуйырға ярамай ине!

⁸ Хамор уларға былай тине: – Улым Шәхәм ҡыҙығыҙға ғашиҡ булған. Зинһар, уны уға ҡатын итеп бирегеҙ!

⁹ Беҙҙең менән туғанлашырһығыҙ, һеҙ ҡыҙҙарығыҙҙы беҙҙең егеттәргә кейәүгә бирегеҙ, ә беҙҙең ҡыҙҙарҙы үҙегеҙгә кәләш итеп алығыҙ.

¹⁰ Бергәләшеп татыу йәшәйек. Илебеҙ күҙ алдығыҙҙа – ошонда ҡайҙа теләһәгеҙ шунда төйәкләнегеҙ, ер биләй алаһығыҙ.

¹¹ Ә Шәхәм үҙе Динәнең атаһы менән ағаларына былай тине: – Әгәр күңелегеҙгә хуш килһәм, мин һеҙгә нимә һораһағыҙ ҙа бирергә әҙермен!

¹² Иң ҙур ҡалым, иң бай бүләктәр һорағыҙ – бер ни йәл түгел, тик ҡыҙығыҙҙы миңә кәләш итеп бирегеҙ.

¹³ Яҡуптың улдары, һеңлеләре Динәне мәсхәрә иткән Шәхәмгә һәм уның атаһы Хаморға хәйлә менән яуап бирҙе.

¹⁴ – Беҙ улай итә алмайбыҙ, – тине улар. – Һеңлебеҙҙе сөннәтһеҙ кешегә биреү беҙҙең өсөн хурлыҡ.

¹⁵ Беҙ тик бер шарт менән генә риза була алабыҙ: әгәр һеҙ беҙҙең кеүек булһағыҙ – ирҙәрегеҙҙең барыһын да сөннәткә ултыртһағыҙ ғына.

¹⁶ Шул ваҡытта беҙ һеҙгә ҡыҙҙарыбыҙҙы бирербеҙ, ҡыҙҙарығыҙҙы кәләш итеп алырбыҙ, һеҙҙең менән бергә йәшәп, бер халыҡ булып китербеҙ.

¹⁷ Әгәр инде беҙҙе тыңламаһағыҙ, сөннәткә ултырмаһағыҙ, һеңлебеҙҙе алабыҙ ҙа бынан китәбеҙ.

¹⁸ Хамор менән Шәхәм был шартҡа күнде.

¹⁹ Йәш егет был эште һуҙып торманы, сөнки Яҡуптың ҡыҙын шул тиклем ярата ине. Ә ул атаһының нәҫел-ырыуы араһында иң хөрмәтле кеше ине.

²⁰ Хамор менән Шәхәм, ҡала ҡапҡаһына сығып, ҡалала йәшәүселәргә:

²¹ – Был кешеләр беҙҙе дуҫ күрәләр. Әйҙә, улар беҙҙең ерҙә урынлашып, иркен күсеп йөрөһөндәр. Ер күп бит. Беҙ уларҙың ҡыҙҙарына өйләнербеҙ, уларға үҙебеҙҙең ҡыҙҙарыбыҙҙы бирербеҙ.

²² Тик уларҙың беҙҙең менән бер халыҡ булып йәшәү өсөн шарттары бар: беҙҙә бөтә ирҙәр ҙә, уларҙағы кеүек, сөннәтләнергә тейеш.

²³ Әгәр шул шартты ҡабул итһәк, уларҙың көтөүҙәре, мөлкәте, мал-тыуары беҙҙеке буласаҡ, улар беҙҙең менән йәшәйәсәк!

²⁴ Ҡала ҡапҡаһы янына йыйылған кешеләр Хамор менән уның улы Шәхәмдең әйткәненә риза булды, бөтә ирҙәр ҙә сөннәткә ултырҙы.

²⁵ Ә өсөнсө көнөнә, улар һыҙланышып ятҡанда, Яҡуптың улдары Шимғон менән Леви бер ниндәй тотҡарлыҡһыҙ ҡалаға инде лә бөтә ирҙәрҙе ҡылыстан үткәрҙе.

²⁶ Хамор менән Шәхәмде лә һуйып, Шәхәмдең өйөнән Динәне алып сығып киттеләр.

²⁷ Шунан, һуйыш булған урынға кире килеп, Яҡуптың улдары һеңлеләре мәсхәрә ителгән ҡаланы таланы.

²⁸ Улар һарыҡ, һыйыр, ишәктәрҙе ҡыуып алып китте, ҡалала һәм баҫыуҙа нимә тапһа, шуны алды.

²⁹ Ҡала кешеләренең бөтә мөлкәтен, уларҙың бала-сағаларын, ҡатын-ҡыҙҙарын әсир иттеләр, йорттарҙағы бөтә булған нәмәне алып киттеләр.

³⁰ Яҡуп Шимғон менән Левиға: – Башыма бәлә килтерҙегеҙ һеҙ! Урындағы халыҡ – ҡәнғәниҙәр менән перизиҙәрҙе миңә дошман иттегеҙ, – тине. – Кешеләребеҙ аҙ, хәҙер улар күмәкләшеп килер ҙә мине үлтерер, бөтә ырыуыбыҙ һәләк булыр!

³¹ Шимғон менән Леви: – Ә һеңлебеҙҙе, аҙғын ҡыҙ һымаҡ итеп, мыҫҡыл итергә ярай инеме ни? – тип яуапланылар.