Башланмыш 19 - Башкирский ВЗ (неполный)

Содом менән Ғамораның һәләкәте

¹ Ике фәрештә Содомға шул көндә кисләгәс кенә килеп етте. Лут был ваҡытта ҡала ҡапҡаһы янында ултыра ине. Уларҙы күргәс, ҡаршыларға тип урынынан торҙо ла, ергә тиклем баш эйеп, былай тине:

² – Хакимдарым, мин ҡолоғоҙҙоң өйөнә рәхим итегеҙ, миндә ҡунығыҙ, аяҡтарығыҙҙы йыуығыҙ, иртән торғас, юлығыҙҙы дауам итерһегеҙ. – Юҡ, – тине улар. – Беҙ урамда ғына ҡунырбыҙ.

³ Әммә Лут бик ҡыҫтағас, риза булдылар, уның йортона киттеләр. Лут уларҙы һыйларға сөсө икмәк бешерҙе, тамаҡтарын туйҙырҙы.

⁴ Йоҡларға ятырға ла өлгөрмәнеләр, ҡала кешеләре – Содомдың олоһонан алып кесеһенә тиклем бөтә ирҙәре – Луттың йортон уратып алды.

⁵ – Һиңә ҡунырға ингән кешеләр ҡайҙа? – тип ҡысҡырҙы улар Лутҡа. – Сығар бында, беҙ уларҙы татып ҡарарға теләйбеҙ.

⁶ Лут, тупһаға сығып, артынан ишекте япты ла уларға былай тине:

⁷ – Ағай-эне, бындай золом ҡылмағыҙ!

⁸ Бына минең кейәүгә сыҡмаған ике ҡыҙым бар, һеҙгә мин уларҙы бирәм, теләһәгеҙ ни эшләтегеҙ, тик мосафирҙарға теймәгеҙ, улар бит минең өйөмдә.

⁹ – Кит бынан! – тинеләр уға. – Һин, килмешәк, беҙгә аҡыл өйрәтмәксе булаһыңмы? Беҙ һинең үҙеңдең кәрәгеңде бирербеҙ. Улар Лутты ҡыҫырыҡлап, ишекте емерергә торғанда ғына,

¹⁰ мосафирҙар Лутты өй эсенә тартып алды ла ишекте йәһәт кенә бикләй һалды.

¹¹ Ә тупһа янында өйөлөшкән кешеләрҙе, – олоһон да, кесеһен дә – һуҡырайттылар, улар ишекте таба алмайынса аҙапланды.

¹² Мосафирҙар Луттан: – Был ҡалала тағы кемдәрең бар? – тип һораны. – Кейәүҙәрең, улдарың, ҡыҙҙарың йәки ҡалала башҡа кемең генә булмаһын – бөтәһен дә алып кит:

¹³ беҙ был ҡаланы юҡ итәбеҙ. Ҡала кешеләренең яуызлыҡтары хаҡындағы аһ-зар Раббыға ишетелде, шуға күрә Раббы беҙҙе уны юҡ итергә ебәрҙе.

¹⁴ Лут ҡыҙҙарының кейәү буласаҡ егеттәренә барып әйтте: – Тиҙерәк был ҡаланан китегеҙ. Хәҙер Раббы уны һәләк итәсәк! Әммә егеттәр, Лут шаярталыр, тип уйланы.

¹⁵ Таң һыҙылғанда, фәрештәләр Лутты ашыҡтыра башланы: – Бар, ҡатының менән ике ҡыҙыңды ал да кит, юғиһә гонаһлы ҡала менән бергә үҙең дә һәләк булырһың!

¹⁶ Лут һаман ашыҡмағас, фәрештәләр Раббы мәрхәмәте төшкән Лутты, уның ҡатынын, ике ҡыҙын ҡулдарынан етәкләп ҡаланан алып сыҡты.

¹⁷ Ҡаланан сыҡҡас, фәрештәләрҙең береһе Лутҡа былай тине: – Йәнеңде ҡотҡар, артыңа әйләнеп ҡарама. Был тирәлә бер ерҙә лә туҡталма, тауҙарға табан йүгер, юҡһа һәләк булырһың!

¹⁸ – Юҡ, хакимым! – тине Лут. –

¹⁹ Мин ҡолоңа шундай яҡшылыҡ эшләнең һин! Оло мәрхәмәт күрһәттең миңә – ғүмеремде һаҡлап алып ҡалдың! Ләкин тауҙарға тиклем йүгереп етә алмам, бәләгә юлығырмын, һәләк булырмын.

²⁰ Ә бына алда ятҡан ҡала – яҡын, уға тиклем йүгереп етеп булыр, ул бәләкәй. Мин шунда йүгерәйем, ул бәләкәй, шунда тере ҡалырмын!

²¹ – Ярай, – тине уға фәрештә, – һинең хаҡыңа мин быны ла эшләрмен, һин әйткән ҡаланы һаҡлап алып ҡалырмын.

²² Әммә тиҙерәк йүгер, һин барып етмәйенсә, мин бер нәмә лә эшләй алмайым. Шуға күрә лә был ҡала Соғар тип атала.

²³ Ер өҫтөнә ҡояш ҡалҡты, Лут Соғарға килеп етте.

²⁴ Раббы Содом менән Ғамораға күктән, ямғыр һымаҡ итеп, утлы көкөрт яуҙырҙы,

²⁵ ике ҡаланы ла, уның бөтә тирә-яғын, барлыҡ үҫемлектәре менән, юҡ итте.

²⁶ Луттың ҡатыны артына әйләнеп ҡарағайны – тоҙ бағанаһына әйләнде.

²⁷ Иртә менән Ибраһим кисә генә Раббы хозурында торған урынға килеп баҫты,

²⁸ Содом менән Ғамораға, үҙәндең тирә-яғына күҙ һалды һәм күрҙе: ерҙән, мейестән сыҡҡан һымаҡ, төтөн күтәрелә ине.

²⁹ Ҡалаларҙы юҡҡа сығарғанда Алла Ибраһимды иҫендә тотто. Шуға күрә йәшәгән ҡалаһын емергәндә Лутты үлеменән йолоп ҡалды.

³⁰ Лут Соғарҙа ҡалырға ҡурҡты. Шуға күрә ике ҡыҙы менән тауҙарға китте. Улар бергәләшеп мәмерйәлә йәшәй башланы.

³¹ Бер көндө өлкән ҡыҙы кесеһенә былай тине: – Атайыбыҙ ҡартая. Ерҙә беҙҙең менән ата-бабаларҙан ҡалған йола буйынса йәшәрлек ир-ат юҡ.

³² Әйҙә, атайыбыҙҙы шарап эсереп иҫертәйек тә уның менән йоҡлайыҡ, шулай итеп атайыбыҙҙан тоҡомобоҙҙо дауам иттерәйек.

³³ Шул төндә улар аталарын шарап эсереп иҫертте. Өлкән ҡыҙы инеп, атаһы менән йоҡланы. Әммә Лут уның эргәһенә ятҡанын да, сығып киткәнен дә белмәне.

³⁴ Икенсе көндә өлкәне кесеһенә: – Үткән төндә мин атайым менән йоҡланым, – тине. – Бөгөн төндә лә уны шарап эсереп иҫертәйек тә һин уның янына ятырһың. Шулай итеп атайыбыҙҙан тоҡомобоҙҙо дауам иттерәйек.

³⁵ Улар тағы аталарын шарап эсереп иҫертте лә, кесе ҡыҙы инеп уның менән йоҡланы. Әммә Лут уның эргәһенә ятҡанын да, сығып киткәнен дә белмәне.

³⁶ Шулай итеп, Луттың ике ҡыҙы ла аталарынан ауырға ҡалды.

³⁷ Өлкәне ул тапты, уға Моав тип исем ҡушты. Хәҙерге Моав кешеләре унан таралған.

³⁸ Кесеһе лә ул тапты һәм Бән-Ғамми тигән ат бирҙе. Хәҙерге Ғаммон кешеләре унан таралып киткән.