Иона 1 - Бурятский Библия. Отдельные книги Ветхого Завета

¹ Амиттайн хүбүүн Ёонаада Эзэнэй үгэ дуулдаба:

² агуу хото Нинэвээ руу зорин ошо, тэндэ номнол буулга, ушарынь гэхэдэ, тэдэнэй зэмэтэ ябадалнууд Намда хүрэтэр дуулдана.

³ Ёонаа Эзэнһээ зугадан, Таршииш ошохоёо зорибо, Ёппада хүрэжэ ерэбэ, Таршииш тээшэ тамарха онгосо бэдэржэ олобо, түлэбэрииень сүм түлэбэ, онгосо дээрэ гараба, Таршиишта Эзэнһээ хоргодохо зорилготойгоор бултантай хамта тамаралгада гараба,

⁴ Эзэн далай дээрэ үзэгдөөгүй шанга һалхи шуурга буулгаба, далай дээрэ болоһон тэрэ һалхи шуурганһаа онгосо шэнгэхэ туйлдаа хүрэбэ.

⁵ Онгосошод айхын ехээр айба, тиигээд тэдэнэр өөр өөһэдынгөө бурхадаа дуудажа эхилбэд, онгосоёо хүнгэн болгохын тула абажа ябаһан ашаагаа далай руу хаяжа эхилбэ, тэрэнэй тээ урдахана Ёонаа онгосын досоо талада орожо хэбтээд, бүхөөр унташаба.

⁶ Онгосын дарга тэрээндэ ерээд, иигэжэ хэлэбэ: «Ши юундэ унтажа хэбтэнэбши? Бодо, өөрынгөө Бурханда хандан мүргыш; тиигэбэлшни Бурхан маниие анхаран, амиды мэндэ үлөөхэ аалам.» —

⁷ Тэдэнэр иигэжэ бэе бэедээ хэлэбэд: «Дээшээ гарая, хэндэмнай энэ зоболонгой тудахын тула жээрэб хаяя. Тиигээд жээрэб хаяхадань, тэрэнь Ёонаада тудалдаба.

⁸ Тиигээд тэрээндэ иигэжэ хэлэбэд: «Манда хэлэжэ үгыш, хэнэй, юу хэһэн нүгэлэй түлөө иимэ бэрхэшээл манда тудалдаба гээшэб? Юу хэдэгбши, хаанаһаа ябанабши, шинии орон нютаг хаанаб, ши ямар арадай хүн гээшэбши?».

⁹ Тэрэ тэдээндэ иигэжэ хэлэбэ: «Би Еврейб, уһан далайе, газар дайдые байгуулагша тэнгэриин Эзэндэ шүтэдэг хүнби».

¹⁰ Асари ехэ аюулһаа тулижа айһан хүнүүд тэрээндэ иигэжэ хэлэбэд: «Юунэй түлөө энэниие хэбэбши?» Тэрэнэй хэлэһэнэй ёһоор, тэрэ Эзэнһээ зугадаһан хүн болобо.

¹¹ Тиигээд тэрээндэ иигэжэ хэлэбэд: «Бидэ далайн номгорхын тула шамай яаха болонобибди?» Далай дошхорһон зандаа.

¹² Тиихэдэнь тэрэ тэдээндэ иигэжэ хэлэбэ: «Намайе баряад, далай руу хаягты, таанарта далай номгорхо, намһаа боложо таанадтай иимэ агуу шуурган тохёолдобо гэжэ би мэдэнэб.

¹³ Далайн эрьедэ хүрэхын тула эдэ хүнүүд бүхы хүсөө гарган һэлюурдээшье һаань, тэдэнэй урдаһаа далай улам дошхорһон зандаа.

¹⁴ Тиихэдэнь тэдэнэр Эзэндэ хандажа, иигэжэ хэлэбэд: «Эзэн, Шамда мүргэнэбди, тэрэ хүнэй түлөө хосорхо ёһогүйбди, мүн тэрэнэй шуһа маанадта даалгаха ёһогүйш; Ши, Эзэн һанаһанаал Өөртөө абажа шадабаш!

¹⁵ Ёонаае баряад, далай руу хаяжархихадань, далай намдан номгорбо.

¹⁶ Тэдэ хүнүүд Эзэнһээ һүрдэн айжа, Эзэндэ үргэл үргэбэд, тангаригаа үгэбэд.