Матвей 8 - Библи

¹ Хада дээрэһээ Иисүүсэй буухадань, тэрэнэй хойноһоо олон зон дахажа ябаба.

² Гэнтэ һэлхэ бузар үбшэнтэй нэгэ хүн ойртоод, Иисүүсэй хүлдэнь мүргэжэ: – Эзэн, аа! Хэрбээ Та хүсэбэл, намайе арюудхан эдэгээжэ шадахат, – гэбэ.

³ Иисүүс гараа һарбайжа, тэрэ хүндэ хүрөөд абаха зуураа: – Эдэгээхэ хүсэлтэйб, арюун болыш даа, – гэбэ. Тиихэдэнь тэрэ хүн һэлхэ бузар үбшэнһөө дары арюудхагдан эдэгэбэ.

⁴ Иисүүс тэрэ хүндэ: – Энээн тухай ши хэндэшье бү хэлэ. Зүгөөр санаартада ошожо, бэеэ үзүүлэ. Тиигээд эдэгэһэнээ бултанда гэршэлхын тула ши Моисейн зарлигай ёһоор үргэл хээрэй, – гэбэ.

Иисүүс зуунай даргын зарасые эдэгээбэ

⁵ Иисүүсэй Капернаум хото орожо байхадань, зуунай нэгэ дарга Тэрээндэ ойртожо, туһалхыень гуйба:

⁶ – Эзэн, аа! Минии зараса саа үбшэндэ даруулагдаад, гэртээ тулижа хэбтэнэ, – гэбэ.

⁷ – Зай, Би ошоод, тэрээнииешни эдэгээхэб, – гэжэ Иисүүс харюусаба.

⁸ Тиихэдэнь зуунай дарга иигэжэ хэлэбэ: – Ай, эзэн! Таниие гэртээ урижа оруулхаар бэшэ ахир дорой амитанби. Гансал зарлигаа буулгажа хайрлыт даа, тиигэбэлтнай зарасамни эдэгэшэхэл.

⁹ Ушарынь хэлэбэл, бишье баһал дээрээ ноёдтой, мүн мэдэлдээ сэрэгшэдтэй хүнби. Тэдэнэйнгээ нэгэндэнь: «Ошо» гэхэдэм ошодог, нүгөөдэдэнь: «Ерэ» гэхэдэм ерэдэг, зарасадаа: «Тэрээниие хэ» гэхэдэм хэдэг юм.

¹⁰ Иисүүс энээниие дуулаад, ехээр гайхаба, тиигээд хойноһоонь ябаһан зондо: – Би израильшуудайшье дунда иимэ һүзэг этигэлтэй хүниие үзөөгүйб гэжэ таанадта үнэниие хэлэнэб, – гэбэ.

¹¹ – Тэрээнһээ гадна зүүн, баруун зүгһөө олон зон ерэжэ, Огторгойн хаан орондо Абраһаамтай, Исаагтай, Яковтай зэргэлээд, найрай шэрээдэ һууха.

¹² Харин хаан орондо орохо ёһотой байгаад, орохоёо арсаһан хүнүүд харанхы бүрэнхыдэ хаягдаад, уйлаха бархиралдаха, шүдөө хабиралдаха.

¹³ Тиигээд Иисүүс зуунай даргада: – Ши гэртээ хари, шинии этигэдэгэй ёһоор лэ болохо, – гэжэ хэлэбэ. Тиигэжэ хэлэхэтэйнь сасуу зуунай даргын зараса эдэгэшэһэн байгаа.

Иисүүс олон зониие эдэгээбэ

¹⁴ Иисүүс Пётрой гэртэ ороод, тэрэнэй хадам эхын халууржа хэбтэхые хараба.

¹⁵ Эхэнэрэй гарта халта хүрөөд абахадань, халууниинь буураба. Тиигээд Пётрой хадам эхэнь хэбтэриһээ бодожо, айлшанаа хүндэлбэ.

¹⁶ Үдэшэ болоходо, ада шүдхэртэ барюулһан олон хүнүүдые Тэрээндэ асарба. Иисүүс гансал үгын хүсөөр ада шүдхэрнүүдые намнажа гаргаба, хамаг үбшэн зониие эдэгээбэ.

¹⁷ «Харин Тэрэ манай ядарал зоболонгые Өөр дээрээ үргэлжэ, үбшэ хабшыемнай абажа ябаа», – гээд Исай лүндэншын хэлэһэниинь бүтэбэ даа.

Иисүүстэй хамта ябахаяа һанаһан хүнүүд тухай

¹⁸ Иисүүс хажуудань олон зоной сугларшаһые харахадаа, шабинартаа далайн нүгөө бэедэ тамаржа ошохыень захирба.

¹⁹ Нэгэ Хуули заадаг багша Иисүүстэ дүтэлөөд: – Багша! Танай хаанашье ошоо һаа, би һалангүй дахаад ябахаб, – гэбэ.

²⁰ Тиихэдэнь Иисүүс тэрээндэ: – Араата үнэгэн орохо нүхэтэй, тэнгэриин шубуун хонохо уургайтай юм, харин Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн толгойгоо табижа амарха газаргүйл, – гэжэ хэлэбэ.

²¹ Иисүүсэй ондоо нэгэ шабинь тэрээндэ: – Эзэн, аа! Түрүүшээр гэртээ харижа, эсэгэеэ хүдөөлөөд ерэхыемни, табиит даа, – гэбэ.

²² Теэд Иисүүс тэрээндэ: – Намтай яба. Хосорһон зон өөһэдөө үхөөшэдөө хүдөөлүүлэг лэ, – гэжэ харюусаба.

Иисүүс һалхи номгоруулна

²³ Тэндэһээ хүдэлэн Иисүүс онгосодо һууба, шабинарыньшье хойноһоонь орожо һуулсаба.

²⁴ Гэнтэ далай ехээр долгилжо, долгинууд онгосыень хушан, шэнгээн алдаба. Тэрэ үедэ Иисүүс унтажа байгаа.

²⁵ Шабинарынь хажуудань ерээд, һэреэжэ: – Ай, багша! Абарыт, хосорхомнайл, – гэлдэбэ.

²⁶ – Таанад юундэ иигэтэрээ айгаабта? Һүзэг этигэлээр хомор байнат даа, – гэжэ Иисүүс тэдэндээ хэлэбэ. Тиигээд хүл дээрээ бодожо, дошхон һалхинда, далайн долгинуудта зогсохыень захирба. Тиихэдэнь оршон тойрон огто аалин намдуу болошобо.

²⁷ Онгосо соо байһан улад гайхалдажа: – Һалхииешье, далайешье мэдэлдээ оруулаад байдаг энэ хэн гээшэб? – гэлдэбэ.

Иисүүс ада шүдхэртэ барюулһан хоёр хүниие эдэгээбэ

²⁸ Далайн нүгөө бэедэ оршодог Гадаара хотын шадар тамаржа ерээд, замаар ябатарнь, ада шүдхэртэ барюулһан хоёр хүн үхэһэн хүнүүдые хүдөөлүүлдэг агы нүхэн сооһоо гаража, Иисүүстэ ойртобо. Тэдэ хоёрой ехэл галзуу гайтай хадань, тэрэ харгыгаар хэншье ябахаяа зүрхэлдэггүй байгаа.

²⁹ Тиигээд тэдэ галзуу амитад: – Ай, Бурханай Хүбүүн, Та маанадтай юу хэхэ һанаатайбта? Та маниие сагһаа урид хэһээхэеэ иишэ ерэбэ гүт? – гэжэ хашхаралдаба.

³⁰ Тэндэһээ холохон һүрэг ехэ гахайнууд бэлшэжэ байба.

³¹ – Хэрбээ маниие энэ хүнүүдэй бэеһээ намнажа гаргаха гээ һаа, тэрэ гахайн һүрэгтэ ошохыемнай зүбшөөгыт, – гэжэ ада шүдхэрнүүд Иисүүсые гуйба.

³² – Ошогты, – гэжэ Иисүүсэй хэлэхэдэнь, ада шүдхэрнүүд үнөөхи хоёрой бэеһээнь гараад, гахайн һүрэгтэ оробо. Тиихэдэнь бүхы гахайн һүрэг хабсагайн хүбөөһөө далай руу һүрэжэ, үхэбэ.

³³ Гахай манаашад тэндэһээ гүйлдэжэ, хото ошоод, ушарһан бүхы юумэн тухай, мүн ада шүдхэртэ барюулһан хүнүүдтэй юу тохёолдоһон тухай хөөрэбэ.

³⁴ Тиихэдэнь хотын хамаг зон Иисүүсые угтахаяа гараба. Тэрэниие хараад, нютагһаань гаража ошохыень гуйба.