Лука 7 - Библи

Римэй сэрэгшын этигэл

¹ Эдэ бүгэдые хүн зондо хэлэһэн хойноо Иисүүс Капернаум хото ошобо.

² Тэрэ хотодо зуунай нэгэ даргын эгээн шухала хэрэгтэй зарасань хүндөөр үбшэлөөд, үхэхөө хэбтэбэ ха.

³ Тэрэ дарга Иисүүс тухай дуулахадаа, «Манайда ерэжэ, зарасыемни абарыт даа» гэһэн гуйлтатайгаар Тэрээндэ еврейнүүдэй ахамадуудые эльгээгээ һэн.

⁴ Ахамадууд Иисүүстэ ерэжэ: – Энэ хүмнай туһа хүргэмөөр һайн хүн юм.

⁵ Энэ хүн арад зондомнай дуратай, манда өөрөө мүргэлэй гэр барижа үгөө юм, – гэжэ ехэтэ гуйба.

⁶ Тиимэһээ Иисүүс тэдээнтэй ошолсобо. Гэртэнь дүтэлжэ ябахадань, зуунай дарга урдаһаань нүхэдөө эльгээжэ: – Эзэн, бэеэ бү зобоогты даа. Би Таниие гэртээ оруулхаар бэшэ дорой амитанби.

⁷ Тиимэһээ би өөрөө Танда ошохоёо зүрхэлөөгүйб. Гансал зарлигаа буулгажа хайрлыта, тиибэлтнай зарасамни эдэгэшэхэл.

⁸ Ушарынь хэлэбэл, бишье баһал дээрээ ноёдтой, мүн мэдэлдээ сэрэгшэдтэй хүнби. Тэдэнэйнгээ нэгэндэнь: «Ошо» гэхэдэм ошодог, нүгөөдэдэнь: «Ерэ» гэхэдэм ерэдэг, зарасадаа: «Тэрээниие хэ» гэхэдэм хэдэг юм.

⁹ Иисүүс энээниие дуулаад, ехээр гайхаба. Тиигээд дахажа ябаһан олон зон тээшэ эрьежэ: – Би израильшуудайшье дунда иимэ һүзэг этигэлтэй хүниие үзөөгүйб, – гэбэ.

¹⁰ Даргын эльгээһэн хүнүүдэй һөөргөө бусажа ошоходонь, зараса эдэгэшоод байгаа һэн.

Иисүүс бэлбэһэн эхэнэрэй хүбүүе бодхооно

¹¹ Удангүй Иисүүс Наин хото ошоо һэн. Тэрээниие шабинарынь, мүн зон олоороо дахажа ябаа.

¹² Хотын хаалгада хүрэхэдэнь, олон зон наһа бараһан хүниие хүдөөлүүлжэ ябаба. Тэрэнь бэлбэһэн эхын ори ганса хүбүүн байгаа.

¹³ Иисүүс эхыень харахадаа, аргагүй ехээр хайрлажа: – Бү уйла, – гэжэ хэлэбэ.

¹⁴ Тиигээд хажуудань ошожо, тэлүүрэйнь ойро хүрэбэ. Тэлэжэ ябаһан хүнүүд зогсоодхибо. Иисүүс наһа бараһан хүндэ: – Залуу хүбүүн, бодо! – гэжэ хэлэбэ.

¹⁵ Наһа барагшань тэлүүр дээрээ һуугаад, юумэ хэлэжэ эхилээ һэн. Иисүүс тэрэ хүбүүе эхэдэнь абаашажа үгэбэ.

¹⁶ Хүн зон бүгэдэ айн һүрдэбэ, Бурханиие алдаршуулан магтаба: – Агууехэ лүндэншэ манай дунда мүндэлбэл, арад зондоо туһалхаяа Бурхан морилжо ерэбэл, – гэлдэбэ.

¹⁷ Иисүүс тухай энэ мэдээсэл бүхы Иудей уласаар, оршон тойронхи газар нютагуудаар тараба.

Уһаар Арюудхагша Иоаннай асуудал

¹⁸ Энэ ушар тухай Иоаннда шабинарынь дуулгаба.

¹⁹ Иоанн хоёр шабияа дуудажа: – Ерэхэ ёһотойнь Та гээшэ гүт, али бидэ ондоо хүниие хүлеэхэ ёһотой гүбди гээд һуража ерэгты, – гэжэ тэдэнээ Иисүүстэ эльгээбэ.

²⁰ Тэдэнь Иисүүстэ ерээд: – Бурханһаа заларжа ерэхэ ёһотойнь Та гээшэ гүт, али бидэ ондоо хүниие хүлеэхэ гүбди гээд мэдэжэ ерэхыемнай Уһаар Арюудхагша Иоанн Танда эльгээгээ, – гэжэ хэлэбэ.

²¹ Эгээл энэ үедэ Иисүүс олон хүнүүдые үбшэ хабшанһаань эдэгээбэ, ада шүдхэрнүүдһээнь сүлөөлбэ, олон һохор хүниие хараатай болгобо.

²² Иисүүс Иоаннай шабинарта хандажа: – Һохор хүнүүдэй дахин харадаг болоһые, дохолон хүнүүдэй ябадаг болоһые, арһанай халдабарита үбшэнтэй хүнүүдэй арюудхагдаһые, дүлии хүнүүдэй һонор болоһые, үхэһэн хүнүүдэй үндын бодоһые, үгытэй хүнүүдэй Бурханай хаан түрэ тухай номнол дуулаһые, хараһанаа, мүн дуулаһанаа Иоаннда ошожо хэлэгты.

²³ Нам тушаа һэжэг түрөөгүй хүн жаргалтай, – гэжэ хэлэбэ.

²⁴ Иоаннай шабинарай ябаһан хойно Иисүүс арад зондоо Иоанн тухай хэлэжэ оробо: – Иоаннда сүл губи руу ошоходоо, ямархан юумэ харахаяа найдаабта? Һалхинда найгалзажа байһан хулһа харахаяа гү?

²⁵ Таанар юу үзэхэеэ тиишэ ошообта? Зөөлэн хубсаһа үмдөөд ябаһан хүниие гү? Теэд ялагар салагар, үзэсхэлэн һайханаар хубсалһан хүнүүд хаанай ордонуудтал ажаһуудаг ха юм.

²⁶ Таанар юу үзэхэеэ тиишэ ошообта? Лүндэншые гү? Тиимэ даа, тиихэдэ таанад лүндэншэһөө дээгүүр хүниие хараалта гэжэ таанарта хэлэнэб.

²⁷ Нангин Бэшэг соо: «Харагты, Шинии ябаха харгы бэлдэхыень Би түрүүндэшни Өөрынгөө Эльгээмэлые ябуулнаб», – гэжэ Бурхан Иоанн тухай хэлэнэ.

²⁸ Иоаннһаа агууехэ хүн эхын умайһаа түрөөгүй юм. Зүгөөр Бурханай хаан орондо байгшадай эгээлэй багань Иоаннһаа ехэ юм.

²⁹ Иоаннай һургаһан ёһоор уһаар арюудхуулһан бүхы зон, тэрэнэй тоодо алба татаашадшье, Иисүүсэй хэлээшые шагнаад, Бурханиие алдаршуулба.

³⁰ Харин Иоаннай һургаһанай ёһоор уһаар арюудхуулхаһаа арсаһан фарисейнүүд болон Хуули заадаг багшанар Бурханай айладхаһан зарлигые дуулаха дурагүй байба.

³¹ Иисүүс үргэлжэлүүлэн хэлэбэ: – Зай, энэ оршон үеын зониие хэнтэй жэшээлтэйб, юрэдөө, эдэнэр хэдтэй адли гээшэб?

³² Эдэнэр газаа һууһан үхибүүдэй: «Бидэнэй жэмбүүрээр наадахада, таанар хатараагүйт. Бидэнэй гунигтай дуу дуулахада, таанар уйлаагүйт», – гэжэ бэе бэедээ хэлэһэндэл адли юм.

³³ Иоаннай хилээмэ эдидэггүй, үзэмэй дараһан архи уудаггүй байхадань, таанар тэрэниие «ада шүдхэртэ барюулһан хүн» гэбэт.

³⁴ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй ерээд, юумэ эдидэг, үзэмэй дараһан архи балгадаг байхадань, таанар «Харыт, Энэмнай эдимэр, архиншан, алба татаашадай, нүгэл хэгшэдэй нүхэрынь байнал» гэбэт.

³⁵ Тиигэбэшье Бурханай сэсэн мэргэниинь үри хүүгэдээрнь баталагдадаг юм.

Симон гэдэг фарисейн гэртэ

³⁶ Нэгэ фарисей Иисүүсые үдын хоолдо гэртээ уриба. Иисүүс гэртэнь орожо, хоол барихаяа һууба.

³⁷ Хотын зоной дунда нүгэлтэй гэжэ суурхаһан нэгэ эхэнэр Иисүүсые фарисейндэ хоол барина гэжэ дуулаад, шабар домбо соо һайхан хангалтай тоһо абажа ерээ.

³⁸ Тиигээд Иисүүсэй ара талада хүлдэнь һуугаад, уйлажа байгаад, нюдэнэйнгөө нулимсаар хүлыень угааба, толгойнгоо үһөөр аршан, таалан, һайхан хангалтай тоһо хүлдэнь түрхибэ.

³⁹ Гэртээ Иисүүсые уриһан фарисей иигэжэ байһыень хараад: – Энэ хүн үнэхөөрөө лүндэншэ байгаа һаа, хүлыень ямар эхэнэрэй хүрэжэ байһые мэдэхэл һэн даа; нүгэлтэй эхэнэр байна гэжэ тухайлхал һэн даа, – гэжэ зосоогоо бодобо.

⁴⁰ Теэд Иисүүс тэрээндэ: – Симон, би шамда нэгэ юумэ хөөрэһүү, – гэбэ. – Хөөрыт даа, багша, – гэжэ Симон харюусаба.

⁴¹ – Нэгэ хүн хоёр хүндэ мүнгэ урьһалаа һэн ха: нэгэндэнь – табан зуун динари, нүгөөдэдэнь – табин динари.

⁴² Тэдэ хоёрой үриеэ бусааха аргагүй байһыень ойлгоод, мүнгэ урьһалагша хоюулыень хүлисөө һэн. Үриень хүлисэгшэдэ тэдэ хоёрой алиниинь үлүү ехээр энхэрхэ байнаб? – гэжэ Иисүүс һураба.

⁴³ – Ехэ үритэй байжа хүлисүүлһэн хүниинь ааб даа гэжэ һананаб, – гэжэ Симон харюусаба. – Зүб хэлэнэш, – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.

⁴⁴ Тиигээд эхэнэр тээшэ эрьелдэн, Симондэ хэлэбэ: – Энэ эхэнэрые харана гүш? Танайда ороходом, ши хүл угааха уһа үгөөгүйш, харин энэ эхэнэр нюдэнэйнгөө нулимсаар хүлыем угаагаад, үһөөрөө аршаа.

⁴⁵ Ши Намайе таалаагүйш, харин энэ эхэнэр танайда орохоһоом хойшо хүлыем таһалгаряагүй таалажа байгаа.

⁴⁶ Ши толгойем оливай тоһооршье түрхеэгүйш, харин энэ эхэнэр үнэтэй хангалтай ургамалай тоһоор хүлыем түрхеэ.

⁴⁷ Энэ эхэнэрэй хэһэн олон нүгэлынь хүлисэгдөө. Тиимэһээл энэ Намайе иимэ ехээр энхэржэ хайрлажа байна. Зүгөөр багаар хүлисүүлэгшэд бирагүйхэн энхэрэл хайра үзүүлдэг юм.

⁴⁸ Тиигээд Иисүүс эхэнэртэ: – Нүгэлшни хүлисэгдэбэ, – гэжэ хэлэбэ.

⁴⁹ Бэшэ айлшадынь доро дороо: – Нүгэл хүлисэжэ байдаг энэ хүмнай Хэн гээшэб? – гэжэ бодобо.

⁵⁰ – Этигэлшни шамайе абарба, амгалан мэндэ ябыш даа, – гэжэ Иисүүс үнөөхи эхэнэртэ хэлэбэ.